Maandag 1 april 2024
Gebed
Alle dank en eer is voor de God en Vader van onze Here Jezus Christus, die zo onvoorstelbaar goed voor ons is. Hij heeft nieuwe mensen van ons gemaakt door Jezus Christus uit de dood terug te brengen tot het leven.
1 Petrus 1:3
Lieve Heer, genadige God
Als ik nadenk over Pasen, wilt U mij dan helpen
Uw liefde en verlossing in mijn hart te dragen? Wilt U mij leiden om de Paasboodschap door te geven aan iedereen om mij heen en Uw licht met de wereld te delen?
Amen.
Pasen en de verrijzenis
Door Octavius Winslow (1808-1878)
* Als we in de wereld verdrukking hebben, in wie hebben we dan vrede?
In Jezus!
* Als we te maken hebben met wispelturigheid en verandering; in wie vinden we dan de Vriend die altijd liefheeft?
In Jezus!
* Als tegenspoed komt als een winterse storm en onze troost ondermijnt, wanneer er een wolk over ons leven hangt en gezondheid, rijkdom, invloed en vrienden weg zijn, in wie vinden we dan de beschutting tegen de wind, de trouwe, tedere Broeder, geboren voor tegenspoed?
In Jezus!
Wanneer verleiding ons overvalt,
Wanneer zorg verduistert
Wanneer beproeving benauwt
Wanneer verdriet ons verwondt
Wanneer hart en vlees falen
Dan is het Jezus
* die het beschermende schild om ons heen werpt
* die de kostbare belofte uitspreekt
* die het kalmerende woord spreekt
* die de zinkende geest ondersteunt
* die het verdriet geneest
* die de traan droogt
* en wanneer de vonk van het leven verdwijnt, het oog zwakker wordt, de geest afdwaalt en de ziel haar laatste ketenen verbreekt, opstijgt en wegvliegt … dan is het Jezus die op dat heerlijke moment dichterbij komt in een onzichtbare gedaante en woorden fluistert die alleen gehoord kunnen worden door de vertrekkende persoon, die nu in nauw contact staat met de werkelijkheid van de onzichtbare wereld: “Vrees niet! Ik ben de opstanding en het leven. Wie in Mij gelooft zal leven, ook al sterft hij!”
Ik las laatst over een oude gewoonte van het aansteken van fakkels in het heilige graf met Pasen. Het gebeurt allemaal heel vroeg ergens op het land als het nog donker is. Dan stapt iemand die de aartsvader vertegenwoordigt door het duister een ruimte binnen naar de plaats waar het lichaam van Jezus zou liggen. Alles is doodstil. Geen woord, geen geluid verbreekt de stilte.
En dan opeens is er beweging – de aartsvader komt naar buiten met een brandende fakkel. Onmiddellijk raakt hij met zijn fakkel een andere fakkel aan die oplaait en die weer een andere fakkel aansteekt. En dan nog een, en nog een, en al snel laaien er duizend fakkels op, allemaal aangestoken door die ene fakkel die uit het lege graf van Christus kwam. Dan worden de fakkels de straten van de stad in gedragen en langs de wegen worden overal andere fakkels aangestoken, totdat het hele land gloeit van het vuur dat uit het graf van Christus kwam.
Wat een illustratie van de verspreiding van het vuur! Van het kruis van Christus en van zijn lege graf komt het leven en het vuur van de Heilige Geest. Onze levens zijn als fakkels die moeten worden aangestoken en dan andere fakkels aansteken. Zo worden we brandende lichten totdat duizenden brandende harten zullen gloeien in de duisternis van de aarde.
Uit Glimpses Through Life’s Window
Deze week nieuw op de site
Een oude vrouw zei eens tegen me: “Mijn hart is een kleine tuin en God plant er Zijn bloemen.” Elk hart zou een kleine tuin moeten zijn. We moeten onze tuin altijd vrij houden van onkruid en vol met zoete en mooie planten en bloemen.
Lees het hier
De Russische schrijver Leo Tolstoy (1828-1910) neemt ons mee op een inspirerend kort verhaal over de diepere betekenis van het gebed.
Lees het hier
Kwallenpreken, preken zonder harde randen of stekels, zo glad als biljartballen? Bestaan die dan? Zeker wel. Het zijn preken en gelovigen die niemand iets goeds doen. Een overdenking van J.C. Ryle.
Lees het hier
Dit volgende artikel was vorige week al geplaatst, maar de juiste link zat er niet bij. Onze excuses en daarom nogmaals dit artikel.
Jezus vraagt van Zijn discipelen om het evangelie eerst naar Jeruzalem te brengen. Dat is raar. Zou het niet logischer zijn geweest als Jezus zou hebben gezegd: “Vergeving van zonden voor iedereen, maar breng deze boodschap NIET naar Jeruzalem, die goddeloze stad die het slachthuis geweest van mijn profeten en Mijzelf. Maar dat zei Jezus niet.
Lees hier verder
Spreuk van de week
De opstanding wordt pas echt belangrijk voor je als de opgestane Heer ook in je hart is opgestaan en leeft.
Peter Marshall
Het Evangelie verklaart de Verrijzenis niet; de Verrijzenis verklaart het Evangelie. Het geloof in de Opstanding van Jezus is geen aanhangsel van het Christelijk geloof; het is het Christelijk geloof.
John S. Whale
Onze oude levensweg eindigt met het kruis; onze nieuwe levensweg begint met de opstanding.
Watchman Nee
Onze Heer heeft de belofte van Zijn Opstanding niet alleen in de Heilige Schrift geschreven, maar in elk blad van de lente.
Maarten Luther
Om over na te denken
Er is een pas in Schotland die Glencoe heet en die is wat mij betreft een prachtige illustratie van de aankomst in de hemel voor de mens die van Christus houdt. De weg door Glencoe voert de reiziger over een lange en steile klim, met veel nauwe kronkels en kleine, nauwelijks doorgaanbare bochten. Maar wanneer de top van de pas is bereikt, ziet men daar langs de kant van de weg een steen met deze eenvoudige woorden erin gegraveerd: “Rust uit en wees dankbaar.”
Lezer, deze woorden beschrijven de gevoelens waarmee ieder kind van God uiteindelijk de hemel zal binnengaan. Eindelijk is de top van de smalle weg bereikt. We kunnen onze vermoeiende reis beëindigen en neerzitten in het koninkrijk van God; we zullen met dankbaarheid terugkijken op die hele lange levensweg en de volmaakte wijsheid zien van elke kronkel en bocht in de steile beklimming die ons naar de top heeft geleid; we zullen de moeiten van de opwaartse reis vergeten in de heerlijke rust. Hier in deze wereld is ons gevoel van rust in Christus op zijn best zwak en onvolledig; maar “wanneer het volmaakte is gekomen, zal het gedeeltelijke worden weggedaan”. Wat een zegen en wat een heerlijkheid. Er komt een dag waarop gelovigen volmaakt zullen rusten en dankbaar zullen zijn…
J.C. Ryle
Plotseling stond Jezus bij hen. Hij zei: “Ik wens jullie vrede toe!” Daarna liet Hij hun zijn handen en zijn zij zien. De leerlingen waren blij toen ze de Heer Jezus zagen.
Johannes 20:19-20
Ieder mens, elke vermoeide ziel, verlangt naar vrede. Zo is er het verhaal van Dante, die in een peinzende bui voor de poort van het klooster zat waar hij zijn meesterwerk ‘Inferno’ had geschreven. Een van de bewoners aan wie hij het manuscript van zijn boek had toevertrouwd, observeerde zijn peinzende neerslachtigheid en vroeg waar hij naar verlangde. Dante gaf eerst geen antwoord, maar toen hem de vraag nogmaals werd gesteld, antwoordde hij: “Vrede! Ik verlang naar rust en stilte.”
Wat aldus door de lippen van de grote dichter werd gefluisterd, kan uiteindelijk alleen door Christus volledig gegeven worden. Hoe Hij antwoordt kan wellicht het beste gevonden worden in de woorden die Hij sprak na Zijn kruisiging en Zijn verrijzenis. Zijn volgelingen waren diepbedroefd. De Meester was gestorven, maar toen stond Hij opeens voor hen en sprak met hen over vrede terwijl Hij hen Zijn doorboorde handen toonde. “En toen waren de leerlingen blij.”
De geschrokken discipelen, die uit angst bijeen waren gekomen en in hun angst de kamerdeur hadden gesloten of versperd, werden gerustgesteld. Bij het zien van deze handen van Jezus werd hun angst ingeruild voor blijdschap. Waar Jezus komt, komt de rust.
MacDuff
Bijbelstudie
Wat? Lachen een zonde? Natuurlijk niet. Sterker nog, een sombere godsdienst is onnatuurlijk. Somberheid is ziekelijkheid. Ons leven zou zonnig en vrolijk moeten zijn. De godsdienst van Christus is vreugdevol, zelfs te midden van verdriet. Iemand die met Jezus loopt hoort liederen in de nacht.
Er bestaat een bloem die pas echt gaat geuren als de zon is ondergegaan en die in de duisternis haar rijkste aroma in de lucht verspreidt. Zo ook groeit ware religie in zoetheid als de schaduwen dieper worden. Hij die een beeld schetst van sombere, koude vroomheid in betrekking tot de Heer van het leven geeft een verkeerd beeld van het geloof. Jezus geeft ons onschuldig plezier en blijdschap en wil dat wij Zijn vreugde met ons meedragen. Het leven is al hard genoeg met al die lasten en strijd en er is behoefte aan warme vreugde en oprecht plezier in de dingen die we doen.
Lees hier wat Bijbelpassages over dit onderwerp.
Uit het archief van Spurgeon
Ik geef de doden het leven terug,’ zei Jezus tegen haar. ‘Ik ben Zelf het leven. Wie in Mij gelooft, zal leven, zelfs als hij gestorven is. 26 Wie leeft en in Mij gelooft, zal nooit sterven.
Johannes 11:25-26
Ik heb het al vaak beweerd, en we bevestigen het nu nog maar eens, dat geen enkel feit in de geschiedenis beter is bewezen dan de herrijzenis van Jezus Christus uit de dood. Niemand die ook maar het geringste respect wil opbrengen voor de getuigenis van zijn medemensen kan ontkennen dat Jezus, die aan het kruis stierf en in de graftombe van Jozef van Arimathea werd begraven, letterlijk uit de dood opstond. Als onze Heer niet is opgestaan en onze zonden dus niet heeft gedragen, heb ik niets te vertellen en is er geen evangelie om te prediken. Maar zo is het niet. Hij heeft de zonde wel gedragen en leeft nu door Zijn Geest in ons. Maar zonder de Geest van God kunnen we niets doen. We zijn als schepen zonder wind of strijdwagens zonder paarden. Zonder Jezus zullen we verdorren als takken zonder sap en zijn we nutteloos als kolen zonder vuur.
Uit de schatkist van het verleden
Er was eens een ongelovige man die tegen een eenvoudige herder beweerde dat de passage uit het boek Johannes, waarin Jezus zegt dat de schapen Zijn stem kennen en hem daarom volgen, grote onzin was. “Schapen volgen de herder gewoon vanwege de kleren die ze herkennen. Ook hier heeft de Bijbel het weer verkeerd.”
De herder haalde zijn schouders op en zei: “Mij maakt het allemaal niet uit, maar ik denk toch echt dat de schapen mijn stem en niet mijn kleren volgen.”
“Geef mij je kleren,” zei de ongelovige man bars. “En trek jij mijn pak aan. Dan zullen we het zo zien.”
Maar toen de ongelovige man met de versleten kleren van de herder rondliep gebeurde er niets. De schapen weigerden ook maar een centimeter dichter bij hem te komen. Toen de man uiteindelijk gefrustreerd tegen de beesten begon te schreeuwen ging het helemaal mis en liepen de schapen schuw de andere kant uit. De herder, in het zondagse pak van de ongelovige man, gaf daarop een kalm en rustig bevel en meteen renden de schapen zijn richting op. Ook hier had de Bijbel het weer bij het rechte eind.
Uit: Anecdotes from the Bible
Een glimlach …
Het verhaal gaat dat een gelovige man eens overboord viel tijdens een storm en met grote moeite naar een eiland kon zwemmen. Daar aangekomen, klopte hij rillend en vermoeid aan bij een hut.
Maar hij werd met grote tegenzin ontvangen. “Misschien ben jij wel een boef,” sprak de boer vanuit het huis. “Je doet net alsof je veel ellende hebt meegemaakt, maar je ziet eruit als een leugenaar. Scheer je weg.”
“Maar ik ben geen leugenaar,” sprak de ander. “God is mijn getuige.”
“God?” schertste de boer. “Durf je God er zelfs bij te halen? Ik denk dat jij niets van de Bijbel weet. Maar als je kunt aantonen dat je inderdaad gelovig bent, zal ik je helpen. Vertel mij eens, hoeveel geboden zijn er?”
“Elf,” antwoordde de gelovige schipbreukeling.
“Haha,” lachte de boer. “Ik wist het wel. Je bent een bedrieger.”
“Helemaal niet,” sprak de ander. “In het Oude Testamant staan tien geboden, maar Jezus zei in het boek Johannes 13:34: ‘Ik geef jullie een nieuw gebod: houd net zoveel van elkaar, als Ik van jullie.'”
Toen nam de boer hem op in zijn hut.
Dat is grappig
Een echtpaar uit Bussum besloot om een weekje naar Tenerife te vliegen om de winterse kou even te ontsnappen. De man moest vanwege zijn werk toch die kant op en zo konden ze het nuttige met het aangename verenigen. Hij vertrok op donderdag vanaf Schiphol, een paar dagen eerder dan zijn vrouw. Zijn vrouw zou dan op zaterdag vliegen. Bij aankomst, zoals gepland, checkte de man in bij het hotel en besloot hij zijn vrouw te mailen dat alles goed was verlopen en hij veilig was aangekomen. Hij opende zijn laptop, maar bij het invullen van het adres van zijn vrouw schoot zijn vinger uit en ontbrak er een letter in het adres en werd de boodschap naar een onbekend e-mailadres verstuurd. De boodschap kwam nog aan ook … In Appingedam, waar een weduwe net terugkwam van de begrafenis van haar man. Haar man was een dominee die ‘naar huis was geroepen’ na een hartaanval. De weduwe controleerde haar e-mail in de verwachting liefdevolle en troostrijke berichtjes te vinden van familie en vrienden die niet bij de begrafenis aanwezig hadden kunnen zijn. Toen ze het eerste bericht las verstijfde ze echter want het was het bericht van de man uit Bussum. Er stond:
Aan: Mijn liefhebbende vrouw
Onderwerp: Ik ben aangekomen!
Ik had wat moeite bij de aankomst maar ben inmiddels toch ingecheckt. Alles is klaar voor jouw komst, deze zaterdag. Ik kijk ernaar uit om je weer te zien! Wat zullen we een pret hebben en ik hoop dat je reis net zo rustig zal verlopen als de mijne. Het is helaas wel heel erg warm hier, maar dat schijnt erbij te horen.
Veel liefs van mij…
