Het licht van Pasen
Een oude vrouw zei eens tegen me: “Mijn hart is een kleine tuin en God plant er Zijn bloemen.” Elk hart zou een kleine tuin moeten zijn. We moeten onze tuin altijd vrijhouden van onkruid en vol zetten met zoete en mooie planten en bloemen. Een plekje in de tuin is niet alleen iets moois – het is ook een zegen voor iedereen die het ziet. Zelfs een bloembak gevuld met felle kleuren is een zegen. God wil dat we ons leven zo mooi maken, dat het een plekje van de wereld verlost van troosteloosheid en verandert in lieflijkheid.
Het beeld van een tuin loopt door de hele Bijbel. Het eerste thuis van het menselijk ras was een tuin. Jezus werd begraven in een tuin. Toen Hij opstond, bloeiden er op de eerste Paasmorgen lentebloemen rondom Zijn graf die de lucht vulden met een lieflijke geur. Er bestaat ook een legende dat er lelies opkwamen op het pad waar Zijn voeten over liepen toen Hij wegliep van het open graf.
Ofschoon dat een legende is, is het zeker waar dat overal waar Zijn voeten al die eeuwen hebben gelopen, bloemen van vreugde, hoop, vrede, leven en liefde zijn opgegroeid.
Hij verandert de wildernis in een tuin van rozen. En dat is meteen ook de boodschap van Pasen. Het leven van ieder van ons is een kleine tuin die Hij met onze aanwezigheid wil bewerken en onderhouden.
Het gaat niet om de tuin van een ander, maar om onze eigen tuin. Soms vinden we het beter om ons bezig te houden met de tuin van onze buren, maar dat is bij lange na onze plicht niet. Laat de hemelse tuinman ook in jouw hart opstaan en iets van grootse schoonheid aanleggen.
J.R. Miller
Op eerste paasdag staan er lelies in bloei
Triomfantelijk, verrezen in hun groei
Hun bollen hebben nu meer waarde
Wedergeboren uit de stilte der aarde
Als symbolen, om ons te vertellen
Dat Christus terugkwam uit de helle.
Dat engelen, zuiver en wit hebben gestraald
En de steen hebben weggehaald
Om Zijn dood hoeft niemand meer te wenen
Want de schaduw van het kruis is verdwenen!
