Maandag 25 maart 2024
Gebed
Ik kom voor U o Heer, gebroken en stil,
U vindt mij onderworpen aan uw wil.
Frons naar me of schenk me uw genadevolle lach
Ik vraag slechts of ik uw aanwezigheid voelen mag.
Het kwaad kan mij niet in ’t geheel niet deren
Want U zult het duister van mij weren.
Naar een gedicht van Madame Guyon
Gezegende Jezus; hoe lauw, hoe zwak is mijn liefde voor U, de allerliefste. Ik kom voor U met een gebroken hart want ik weet hoe gemakkelijk mijn wisselende hartstochten in de ban van wereldse dingen geraken. Heer, leer me hoe ik moet leven en maak, dat ik op geen moment bij U zal afdwalen. Verwarm mijn kille, wereldse hart en ontsteek in mijn boezem een heilige vurigheid voor U.
John Fawcett 1739-1817)
Overdenking
Draag zelf geen enkele zorg,
Zelfs de kleinste last is jou te veel
Het werk, dat is van Mij, van Mij alleen
In Mij te rusten is jouw deel.
Een man schrijft over een bijzondere bron die hij op zekere dag aan het strand vond aan de rand van de schuimende golven. Een bron bij de zee? Dat was toch zeker zeewater? Maar toen hij het water dat uit het zand opwelde proefde, was hij verbaasd. Het water was heerlijk zoet en fris en smaakte beter dan het zuiverste water dat uit de bronnen op de zonnige heuvels naar beneden stroomde. Maar toen werd het vloed en goot de zee haar bittere, zoute branding over de kleine bron, waardoor niemand de bron ooit opmerkte. Toen het tij weer wegvloeide, stond de man weer bij de bron om te zien of de brakke golven hun bitterheid in het water hadden achtergelaten; maar nee hoor. Het was net zo zuiver en zoet als eerst en er was geen bitterheid of zout te bespeuren.
Dit is een prachtig beeld van de vrede in het hart van de christen. Wanneer bitter verdriet en beproeving over zijn leven rollen als de zoute golven over het strand, blijft de bittere smaak nooit achter. Uit een geheime bron stroomt heerlijk fris water, zo helder en zuiver als kristal. We weten waar deze geheime bron ligt en waar het zuivere water ontspringt. Onze bron ligt in het hart van God en het is de vrede van Christus zelf die Hij ons steeds weer geeft. Hij geeft ons zijn eigen leven en die geeft ons de vrede die alle verstand te boven gaat in tijden van aardse nood.
Uit Glimpses of Life’s Window
Deze week nieuw op de site
Jezus vraagt van Zijn discipelen om het evangelie eerst naar Jeruzalem te brengen. Dat is raar. Zou het niet logischer zijn geweest als Jezus zou hebben gezegd: “Vergeving van zonden voor iedereen, maar breng deze boodschap NIET naar Jeruzalem, die goddeloze stad die het slachthuis is geweest van mijn profeten en Mijzelf. Maar dat zei Jezus niet.
Lees hier verder
Mijn kind, Ik geef Mijzelf aan jou, en met Mijzelf geef Ik je alles. Alles wat je je maar kunt wensen zal Ik voor je zijn. Ik zal een vriend voor je zijn. Ik praat met jou vertrouwelijk over Mijn geheimen. Je zult vrije toegang tot Mij hebben en de vrijheid om je hart in Mijn boezem uit te storten.
Lees hier verder
Het leven van Gods kinderen moet de stempel van nederigheid dragen. Als onze relatie tot God niet wordt gekenmerkt door een allesdoordringende nederigheid is onze relatie nog niet tot bloei gekomen en is een echt verblijf in Gods tegenwoordigheid niet mogelijk. Een overdenking van Andrew Murray.
Lees hier verder
Deze nieuwsbrief op de site lezen
Spreuk van de week
Er is geen ware zachtmoedigheid zonder nederigheid. We zijn zo dol op onszelf dat zelfs de kleinste belediging van een ander ons verstoort. Wees er toch van overtuigd dat ons niets toekomt, dan zal niets ons verstoren. Als we overtuigd zijn van onze nietigheid zullen we heel wat makkelijker zijn in de omgang met anderen.
François Fénelon
Elke dag zit vol mogelijkheden om vriendelijk te zijn en om de vriendschap van Christus te tonen. Helaas slagen we er vaak niet in om die mogelijkheden op te merken, de noden te begrijpen en om de vriend in nood te zijn. De vriendschap van Christus faalt nooit en is altijd aanwezig in die dingen die Hij doet, maar onze vriendschap schiet vaak tekort door wat we niet doen. We zijn wellicht niet onaardig tegen onze vrienden, maar we zijn ook niet echt aardig. We doen hen geen kwaad, maar we doen ook de dingen niet die hen goed zouden doen.
JR. Miller
Helaas zie ik veel mensen die hun mond vol hebben van het evangelie, maar daar blijft het bij. Ze hebben niets anders dan hun tong.
Calvijn
Leeft u met God en vreest u Hem? Dat is genoeg, dus reik ik u mijn rechterhand van vriendschap en gemeenschap.
De groet van John Wesley waar hij zijn medemens mee begroette
Om over na te denken
Ik hoor de mensen om mij heen toch zo vaak vragen: “Waarom gebeurt me dit en waarom dat? Ik zou die vraag anders willen stellen.
Waarom leed de lieve Heer? Waarom onderging Hij die vreselijke lijdensweg en zweette Hij bloed in die sombere tuin van Getsemane? Waarom werd Hij veroordeeld tot de dood op Golgotha en waarom hing Hij daar aan dat ruwe, bloedige kruis waarbij Zijn gezegende handen en voeten met spijkers werden doorboord? Waarom toch werd Zijn dierbare zijde doorboord met een harde en genadeloze Romeinse speer en waarom al dat bloed en die ellende?
Ik vertel het je, dierbaar kind van God: “Dat gebeurde allemaal voor jou!” Hij doorstond die onbeschrijflijke lijdensweg in Getsemane en die ondraaglijke pijnen op Golgotha om jou te redden. Voor jou droop het bloed over die bleke wangen en stroomde het uit die doorboorde zijde. Voor jou en mij verdroeg de Zoon van God de pijn dat zelfs de Vader voor een moment Zijn gezicht voor Hem verborg, zodat Jezus in de bitterheid van Zijn ziel uitriep: “Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?” Hij blies voor jou en mij zijn laatste adem uit totdat Hij Zijn laatste woorden sprak: “Het is volbracht!”
O, kostbaar kind van God, vraag toch aan de Heer of jij mag leren zien met de ogen van geloof, opdat wat Christus voor jou heeft gedaan je hele hart doet branden met liefde voor zo’n Verlosser. Het Lam van God dat om jouw kostbare ziel te verlossen van eeuwig leed, Zijn eigen bloed vergoot! Dat kostbare bloed werd uitgestort om jou te reinigen van de schuld van de zonde. De menselijke zonde was de oorzaak van het lijden en de dood van Gods lieve Zoon. O zondaar, jij en ik hebben het onschuldige Lam van God gedood! Wij hebben die wonden veroorzaakt op de heilige persoon van Immanuel. Onze zonden hebben Hem tot in het hart doorboord! Leer deze waarheid te omarmen opdat wij ons nederig en in overgave neerwerpen voor de Koning van de Hemel.
David Addison Harsha (1827-1895)
Vreemd eigenlijk. We eigenen onszelf het recht toe om onze gunsten uit te delen aan wie we maar willen, maar we onthouden God dat recht! Als God niet precies doet wat wij graag willen wordt er gemopperd en geklaagd en slepen we de Heer maar wat graag voor onze eigen opgezette rechtbank. Zo velt de grootste dwaas een oordeel over het werk van de grootste staatsman of filosoof.
Als een trotse kleuter zijn we, die nog maar nauwelijks zijn luiers is ontgroeid en met een beschuldigende vinger naar ons wijst en onze acties bekritiseert. Wie zou God kunnen adviseren hoe Hij Zijn wereld het beste kan besturen en hoe Hij Zijn eigen glorie het meest effectief kan bevorderen?
Als we Gods soevereiniteit om te doen wat Hij wil in twijfel trekken, dan zeggen we eigenlijk dat:
* God verplicht is mij te raadplegen bij alles wat Hij doet.
* Ik bevoegd ben om te oordelen over Gods handelingen.
* Ik beter weet dan God zelf, wat Hem betaamt om te doen.
Wie is de nietige mens om de God die hem heeft geschapen en die hem in leven houdt met elke ademhaling die hij neemt, in twijfel te trekken!
Dierbare mensen … moet ik nog meer zeggen?
Charles Simeon
Er is een dood geloof en een levend geloof.
Er is een geloof van duivels en een geloof van Gods uitverkorenen.
Er is een ijdel en nutteloos geloof en een geloof dat rechtvaardigt en redt.
Hoe zal een mens weten of hij een waar geloof heeft? De Ethiopiër kan herkend worden aan de kleur van zijn huid; de luipaard aan zijn vlekken. Waar geloof kan altijd herkend worden aan bepaalde kenmerken. Deze kenmerken zijn onmiskenbaar vastgelegd in de Schrift. Laat mij proberen deze kenmerken duidelijk voor je te maken. Bekijk ze zorgvuldig.
* Wie echt in Christus gelooft heeft een nieuw hart.
* Hij die werkelijk gelooft verlangt naar een zuiver leven.
* Hij die werkelijk in Christus gelooft doet godvruchtige werken.
* Hij die werkelijk in Christus gelooft overwint de wereld.
* Wie oprecht gelooft draagt de vruchten van de Heilige Geest.
* Wie waarlijk in Christus gelooft zoekt naar en leeft voor Jezus.
J.C. Ryle
Bijbelstudie
Een korte Bijbelstudie over mediteren over het Woord van God.
Klik op de referenties om de verzen direct te kunnen lezen.
Lees hier verder
Uit het archief van Spurgeon
Er was een periode waarin God alleen woonde, en de schepselen er nog niet waren. In de tijd voor alle tijden, toen er niets anders was dan ‘Hij die er al eeuwen is’, toen materie en de geschapen geest nog ongeboren waren en zelfs de ruimte nog niet bestond was God, de grote IK BEN, even volmaakt, glorieus en gezegend als nu.
Er was geen zon en toch woonde Jehova in onuitsprekelijk licht.
Er was geen aarde en toch stond Zijn troon vast en stevig.
Er waren geen hemelen en toch was Zijn heerlijkheid onbegrensd.
God bewoonde de eeuwigheid in de oneindige majesteit en het geluk van Zijn op zichzelf staande grootheid. Als de Heer, die vertoefde in die plechtige en gezegende alleenheid ervoor zou kiezen om iets te scheppen is het duidelijk dat die allereerste gedachte en het eerste idee van Hem kwam, want er was geen ander om te denken of iets voor te stellen. Alle dingen zijn door Hem ontworpen. Met wie kan Hij overleggen? Wie zal Hem instrueren? Er was geen ander die in Zijn raadskamer kon komen.
Hij bepaalde het pad van elke planeet en stelde de verblijfplaats van elke ster vast.
Hij goot de zoete invloeden van de Pleiaden uit en omgordde Orion met Zijn banden.
Hij bepaalde de grenzen van de zee en regelde de richting van de winden.
Wat de aarde betreft, de Heer alleen legde haar fundamenten vast en spande Zijn lijn erover uit. Hij vormde in Zijn eigen geest de mal van al Zijn schepselen en vond voor hen een woning en een dienst. Hij bepaalde de mate van kracht waarmee Hij elk schepsel zou begiftigen, bepaalde zijn levensmaanden, zijn stervensuur, zijn komen en zijn gaan. Goddelijke wijsheid bracht deze aarde in kaart – haar stromende rivieren en schuimende zeeën, de torenhoge bergen en de lachende valleien. De goddelijke Architect bepaalde de poorten van de morgen en de deuren van de schaduw van de dood.
En dan wil de mens zo’n God niet aanbidden …?
Uit de schatkist van het verleden
De hertog van Wellington wordt natuurlijk het best herinnerd als de generaal die in 1815 Napoleon bij Waterloo versloeg. Maar er is een anekdote die de moeite waard is om herinnerd te worden. Tijdens zijn diensttijd in India had Wellington de leiding over de onderhandelingen na de slag bij Assaye. De afgezant van een Indiase heerser, die graag wilde weten welke gebieden aan zijn meester zouden worden afgestaan, probeerde op verschillende manieren aan informatie te komen. Uiteindelijk bood hij Wellington een grote som geld.
“Kunt u een geheim bewaren?” vroeg Wellington aan de man.
“Jazeker,” zei de man gretig.
“Ik ook,” antwoordde Wellington en gaf de man verder geen antwoord.
Een glimlach …
Een soldaat was gewond geraakt tijdens de burgeroorlog en lag in het legerziekenhuis op sterven. Het was heel stil in de zaal en alleen zijn onregelmatige ademhaling was te horen. Maar plotseling werd de doodse stilte van de kamer doorbroken door een kreet: “Hier! Hier!” De kreet kwam uit de mond van de stervende man. Verpleegsters haastten zich naar de plek en vroegen wat hij wilde.
“Hoor je het dan niet,” zei hij, “ze roepen namen vanuit de hemel, en ik antwoord op mijn naam.” Na enkele ogenblikken fluisterde hij opnieuw: “Hier!” en direct daarna sloot hij zijn ogen en ging hij over naar het Koninkrijk van het licht.
Dwight L. Moody
Dat is grappig
Twee vrienden openden een slagerij en hun zaak liep goed, alhoewel ze niet altijd even nauwkeurig waren bij het wegen van het vlees. Maar op zekere dag kwam er een evangelist naar de stad en één van de slagers kwam tot geloof. Hij vertelde zijn vriend enthousiast over de vreugde die hij had gevonden en spoorde hem aan om zijn hart ook aan de Heer te geven. Dat mocht echter niet baten; zijn vriend moest er niets van hebben. “Waarom toch niet, Jaap?” vroeg de nieuwe gelovige.
“Luister, Kees,” zei de andere slager. “Dat kan echt niet. Als ik ook gelovig word, wie van ons gaat dan het vlees wegen?”
***
Drie vrienden komen om bij een auto-ongeluk en gaan naar de hemel waar ze de vraag krijgen: “Wat zou je graag willen dat je vrienden en familie zeggen op je begrafenis?”
De eerste man zegt: “Ik was arts en zou ze willen horen zeggen dat ik een geweldige dokter was, een geweldige vader voor mijn kinderen en een goede man voor mijn vrouw.”
De tweede man zegt: “Ik zou graag willen horen dat ik een geweldige onderwijzer ben geweest die een enorm verschil heeft gemaakt voor onze toekomstige generatie.”
De laatste man antwoordt: “Ik zou graag willen horen dat ze zeggen: ‘Asjemenou… snel, haal hem uit de kist, want hij beweegt!”
