Maandag 30 oktober 2023
Gebeden uit de Bijbel
Het gebed van Jezus in de hof van Getsemane is in veel opzichten ongeëvenaard. Het gebed werd uitgesproken vlak voor de kruisiging en Hij verkeerde in grote angst over Zijn naderende dood en Zijn afscheiding van God. Jezus wist dat Zijn kruisiging onvermijdelijk was; het was het doel van Zijn missie en Gods wil, maar toch worstelde Zijn menselijke natuur met wat Hem te wachten stond. Dit is een krachtig gebed, gebeden door de Meester zelf waar we allemaal van kunnen leren en met eerbied naar kunnen kijken.
Het gebed van Jezus (Mattheüs 26:38-45)
Toen zei Hij tegen hen: “Ik ben verschrikkelijk bedroefd. Ik ga zowat dood van verdriet. Blijven jullie hier. Blijf wakker en wacht op Mij.” Hijzelf liep een eindje verder. Daar knielde Hij neer met zijn gezicht tot op de grond en bad: “Vader, als het mogelijk is, laat Mij dan alstublieft niet de wijnbeker van uw straf leeg hoeven te drinken. Maar Ik zal niet doen wat Ik Zelf wil, maar wat Ú wilt.” Toen ging Hij naar de drie leerlingen terug. Hij zag dat ze in slaap waren gevallen. Hij zei tegen Petrus: “Kon je niet eens één uur met Mij wakker blijven? Blijf wakker en bid dat je niet verleid wordt om het verkeerde te doen. Je wílt wel graag het goede doen, maar dat is wel heel erg moeilijk.” Daarna ging Hij voor de tweede keer weg en bad: “Vader, als het echt nodig is dat Ik de wijnbeker van uw straf leegdrink, zal Ik het doen omdat U het wilt.” Toen Hij terugkwam, merkte Hij dat ze weer in slaap waren gevallen. Want hun ogen waren zwaar van de slaap. Hij liet hen daar en ging opnieuw weg en bad voor de derde keer. Hij bad hetzelfde als de vorige keren. Toen kwam Hij bij zijn leerlingen terug en zei tegen hen: “Slaap nu maar en rust uit. Het is genoeg geweest. Nu komt het moment dat de Mensenzoon door slechte mensen gevangengenomen zal worden.”
Gedachten over het gebed van Jezus
* Toen Jezus dit gebed uitsprak, toonde Hij Zijn kwetsbare kant aan God. Hij was in grote nood over wat Hem te wachten stond. Jezus kan onze angst en verdriet dus goed begrijpen, want Hij weet wat angst betekent. Wat een troost om te weten dat we niet alleen zijn, waar we ook mee geconfronteerd worden, want Jezus heeft dezelfde weg bewandeld.
* Jezus wendde zich tot God met Zijn smeekbede, niet tot de discipelen die bij Hem waren. Hoe vaak keren we ons niet tot mensen in onze nood terwijl alleen God de juiste weg kent? Het is niet verkeerd om met anderen over onze strijd te praten, maar alleen God is de enige echte bron van troost en alleen God zelf kan ons de innerlijke rust geven die nodig is om de soms zo donkere toekomst met vertrouwen onder ogen te zien.
* Sommige plannen van God voor ons zullen we hier op aarde misschien nooit begrijpen en soms vragen we ons zelfs af of God wel weet wat het beste voor ons is. Maar God weet het wel. Zijn wil en plannen voor ons zijn goed. “Want Ik weet wat mijn plannen voor jullie zijn, zegt de Heer. Ik heb mooie plannen voor jullie. Plannen vol vrede, niet vol ellende. Want Ik heb een hoopvolle toekomst voor jullie.” (Jeremia 29:11)
Jezus wist dat ook en na Zijn angst te hebben uitgesproken gaf Hij zich iedere keer weer over aan de overtuiging dat Gods wil goed en juist was. Terwijl wij geneigd zijn te twijfelen of soms zelfs te klagen, vertrouwde Jezus vast op Gods plan en gehoorzaamde Hij Hem, ongeacht al Zijn worstelingen. Bidden om overgave en gehoorzaamheid is ons krachtigste gebed dat we allemaal zouden moeten leren.
In een van de prachtige oude kathedralen in Europa leidt de gids de bezoeker naar een speciale plek en vraagt hem om daar omhoog te kijken.
‘s Middags valt het zonlicht door de gebrandschilderde ramen op een van de ruwhouten balken van een dakspant en dan openbaart zich iets prachtigs. Daar ziet de bezoeker, gebeeldhouwd op die balk een gezicht van zo’n prachtige luister dat het de parel van het grote gebouw is geworden. Het is het gezicht van de Meester en is van verbluffende schoonheid.
Hoe is dat gezicht daar gekomen? Het verhaal gaat dat toen de architect en de kunstenaars bezig waren de kathedraal te verfraaien er een oude man binnenkwam die vroeg of hij wellicht ook wat mocht doen in dat glorieuze werk. Nee, daar zat niemand op te wachten. Het was maar een oude grijsaard met kromme beentjes die hem nauwelijks leken te kunnen dragen. Wat zou zo’n mannetje nou kunnen doen?
“Maar dit is het huis van God,” smeekte hij. “Laat me toch iets doen om de Heer te mogen dienen.”
De andere kunstenaars keken elkaar even aan, haalden hun schouders op en zeiden: “Goed dan. Ga jij maar naar boven en doe iets met die balk daar bij het dakspant.”
Die balk zag toch niemand. Daar zou dat mannetje niets verkeerds kunnen doen en dan waren ze mooi van zijn gezeur af.
De oude man was verheugd en klom via een hoger stellage moeizaam naar boven en ging daar aan het werk. Dag en nacht was hij ermee in de weer. Op een dag zag men hem niet meer naar beneden komen. Waar was die man nu gebleven?
Tenslotte klom er iemand de wankele steiger op en vond daar het levenloze lichaam van de oude man. Hij was in het harnas gestorven met zijn beitel nog in de hand.
Maar wat had die man daar in het hout gekerfd? Ongelooflijk. Het gezicht van de Meester was van zo’n buitengewone schoonheid, dat de architecten en al die grote kunstenaars er ademloos naar staarden en tenslotte hun hoofd ontblootten in eerbied. Het was duidelijk dat de Here zelf aan het werk was geweest in het nu levenloze lichaam van de onbekende, arme kunstenaar met zijn afgeleefde lichaam.
In de kerk van de levende God worden we allemaal gevraagd om de schoonheid van het gezicht van Christus te kerven, niet op de dakspanten of muren van een kathedraal, maar op ons eigen hart en leven. Het is aan ons om dit werk met zoveel zorg en vaardigheid te doen dat wanneer onze ogen zich uiteindelijk sluiten, de mensen met eerbied kunnen kijken naar de schoonheid van het gezicht dat onze handen hebben gevormd.
Wellicht denk je soms dat je te zwak of te ongeschoold bent om in deze wereld iets groots voor Christus te doen, maar niemand is te zwak of ongeschoold om de schoonheid van Christus in het leven te kerven. Dan zal de Meester ook tegen jou zeggen: ‘Goed gedaan! Je bent een goede en trouwe dienaar. Ik heb je eerst weinig gegeven. Daar ben je goed mee omgegaan. Daarom zal ik je nu véél geven. En je bent welkom op mijn feest.’ (Mattheüs 25:21)
Deze week nieuw op de site
De Koning aan het kruis als een misdadiger? Die lijdensweg is ongeëvenaard. Zoals de Bijbelpassage stelt: “Hij verdroeg de dood en de schande omdat Hij wist hoe blij Hij daarna zou zijn…” Wat is erger dan te sterven in dood, schande en verlatenheid? Een aangrijpende preek van C.H. Spurgeon uit 1851.
Lees verder
Stel je eens een kind voor dat zijn hele leven in een vochtige grot had doorgebracht. Zo’n arm schaap zou zich met geen mogelijkheid een voorstelling kunnen maken van de prachtige wereld buiten de grot.
Lees meer
Abortus? Dat is geen aangenaam woord en het is goed te begrijpen dat veel mensen met dat onderwerp worstelen. Zoals eigenlijk alles in het leven is het niet verstandig om radicale, zwart-witte uitspraken te doen. Toch is het interessant om het volgende nieuwsartikel eens aandachtig te overdenken.
Lees meer
Spreuk van de week
Probeer God niet te bereiken met je verstand, dat is onmogelijk. Bereik Hem in liefde, dat is wel mogelijk.
Carlo Carretto
Als God twee engelen naar de aarde zou sturen, de een om een troon te bestijgen en de ander om schoon te maken, zouden ze beiden hun werk nauwgezet en met vreugde vervullen en geen enkel onderscheid maken in het belang van hun opdrachten.
Frederik Willem Faber
Ik dank U, Heer, dat Gij de eeuwigheid zo in mijn hart hebt gelegd dat geen aards ding mij ooit volledig kan bevredigen.
John Baillie
Om over na te denken
Wat doet Jezus in het uur van jouw verschrikking? Het antwoord staat in Markus 6:47: “Om een uur of drie ‘s nachts waren de discipelen nog maar midden op het meer. Jezus zag hoe zij tegen de wind in moesten roeien. Hij liep over het meer naar hen toe…”Jezus kwam naar hen toe. Hij vroeg hen niet om naar Hem toe te komen. Dat konden ze helemaal niet. Op het moment dat Zijn volgelingen in paniek raakten kwam Jezus naar hen toe. Hij had natuurlijk ook best aan de kust kunnen blijven staan en met een megafoon Zijn instructies naar hen kunnen roepen. Maar dat deed Hij niet. Als je midden in een storm zit heb je geen instructies nodig. Dan heb je een wonder nodig en iemand die je vasthoudt en helpt. Dat deed Jezus. Hij kwam naar hen toe. En dat is in een notendop de boodschap van het Evangelie. God blijft niet aan de zijlijn staan om je vandaar wat raad en instructies toe te schreeuwen. God stroopt Zijn mouwen op, stapt op je af en pakt je vast.
Hij kent je angst en je pijn. Hij weet hoe je aan het zwoegen bent en Hij komt tot je. Wat een geweldige God. Misschien voel je je op dit moment ook wel verlaten, maar dat ben je niet. De Bijbel zegt daar iets over in Johannes 14:18: “Ik zal u niet als ouderloze kinderen achterlaten. Ik kom bij u terug.” Dat is de belofte van Jezus en daar mag je op vertrouwen.
Onbekend
***
Er is de wijsheid van de wereld en er is de wijsheid van God. De wijsheid van de wereld is wijsheid die voortkomt uit het gelimiteerde perspectief van eindige menselijke wezens. Het is wijsheid die begrensd is door een gezichtspunt binnen de geschapen orde. De wijsheid van God daarentegen is wijsheid die voortkomt uit het ongelimiteerde perspectief van de oneindige God. Het is wijsheid die niet beperkt is tot een gezichtspunt dat zich binnen de geschapen orde bevindt, omdat ze afkomstig is van de God die buiten de geschapen orde staat als haar Schepper en Onderhouder. Lees meer
***
Een deel van vandaag hoort bij morgen, zoals het zaad bij de scheut hoort en de fundering bij het gebouw. Zo heeft het succes van morgen veel te maken met wat we vandaag doen. Als je vandaag maar wat aanrommelt kan het je morgen behoorlijk dwarszitten.
Maar het omgekeerde is niet waar. Morgen kan vandaag onmogelijk kapot maken. Het rad des tijds loopt nu eenmaal niet achteruit. Laat die sombere voorgevoelens en de onzekerheid over morgen dus vallen en vul de dag met gezegend, trouw werk; met vriendelijkheid, hoop en moed. Zo voorkom je dat je er morgen een knoeiboel van maakt en die dag op een teleurstelling uitloopt. Vandaag leg je het fundament voor een goede en gezonde morgen. Dat is wat Jezus bedoelde toen hij zei: “Maak je dus geen zorgen over de volgende dag. Want de volgende dag zal weer zijn eigen zorgen met zich meebrengen. Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen problemen.”
Mattheüs 6:31
Uit het archief van Spurgeon
Jezus! Het is de naam die alle harpen van de hemel beweegt tot een grootse melodie. Jezus! Het leven van al onze vreugden. Als er één naam is die lieflijker en kostbaarder is dan elke andere, dan is het deze naam wel. De naam van Jezus is verweven in het weefsel van onze psalmgezangen. Veel van onze hymnes beginnen ermee en er zijn er nauwelijks die zonder Zijn naam eindigen. Het is de som van alle heerlijkheden. Het is de muziek waarmee de klokken van de hemel luiden; een lied in één woord; een oceaan van begrip en tegelijkertijd als een druppel in zijn beknoptheid; een weergaloos oratorium in twee lettergrepen; een verzameling van de halleluja’s van de eeuwigheid in vijf letters.
Uit de schatkist van het verleden
Eens werd de gelovige Romeinse politicus en dichter Paulinus verteld dat een vijandig leger van Goten zijn stad was binnengedrongen en daar alles verwoest en verbrand had, inclusief zijn huis met alles wat hij bezat. Het verhaal gaat dat Paulinus zijn ogen ten hemel sloeg en zei: “Liefdevolle God, U weet waar mijn schat en mijn ware rijkdom zijn weggeborgen en die kunnen ze niet pakken.”
Jezus zei: “Verzamel geen rijkdommen op aarde. Want je schatten gaan kapot door de motten en de roest, en dieven breken in en stelen ze. Verzamel liever rijkdommen in de hemel. Die schatten gaan niet kapot door motten en roest, en daar zijn geen dieven die inbreken of stelen. Onthoud goed: waar je rijkdommen zijn, daar zal ook je hart zijn.”
Mattheüs 6:19-21
Paulinus (354 – 431) werkte als Senator, werd bisschop van de kerk en gaf al zijn rijkdom op ten gunste van een ascetisch en filantropisch leven dat voor veel van zijn tijdgenoten, waaronder Augustinus, een voorbeeld was.
Dat is grappig
Een oude dominee lag op sterven en hij vroeg in een laatste boodschap of zijn advocaat en zijn bankier bij hem wilden zijn terwijl hij zijn laatste adem uitblies. Dat wilden de beide heren graag doen en al snel zaten ze aan weerszijden van het bed. De dominee was blij toen ze gekomen waren en keek met een gelukzalige glimlach naar het plafond, maar zei verder niets.
Nadat het een tijdje stil was geweest werden de bankier en de advocaat ongeduldig. Waarom zaten ze hier? De dominee was tenslotte nooit een goede vriend van hen geweest. Tenslotte zei de advocaat: “Wij voelen ons vereerd dat u ons graag bij uw sterfbed heeft. Maar is daar een speciale reden voor?”
“Natuurlijk,” zuchtte de oude man vermoeid. “Je kent de Bijbel toch wel? Jezus stierf tussen twee boeven, en zo wil ik ook graag sterven!”
