Maandag 16 oktober 2023
Gebeden uit de Bijbel
Koning Hizkia was de 13e opvolger van Koning David en hij regeerde over Juda. Hij was een opmerkelijke koning die ondanks zijn ziekte tijdens zijn heerschappij een groot vertrouwen in God bleef houden. Zelfs toen een groep koningen samenspanden om hem met grote overmacht ten val te brengen, bad hij om moed en bevrijding. Zijn gebed is voor ons een goede aanmoediging om ons eraan te herinneren wat onze God kan doen, want Hizkia overleefde de oorlog zonder ook maar een schrammetje.
Gebed
Hizkia nam de brief van de boodschappers aan en las hem. Daarna ging hij naar de tempel van de Heer. Daar spreidde hij de brief uit voor de Heer. En hij bad: “Heer, God van Israël, U troont tussen de engelen. U bent de God van alle volken. U heeft de hemel en de aarde gemaakt. Heer, luister alstublieft! Lees alstublieft wat Sanherib heeft geschreven om U, de levende God, te beledigen. Het is waar, Heer, dat de koningen van Assur de volken en hun landen hebben veroverd en verwoest. En ze hebben de goden van die landen verbrand. Want dat waren geen goden. Dat waren dingen die door mensen waren gemaakt. Beelden van hout en steen. Daarom hebben ze die kunnen vernietigen. Red ons nu alstublieft uit Sanheribs macht, Heer. Dan zullen alle koninkrijken van de aarde toegeven dat U, Heer, de enige God bent.” (2 Koningen 19:14-17)
En God antwoordde:
“Ik zal deze stad beschermen en redden. Niet omdat jullie dat verdiend hebben, maar omdat Ik dat wil. En ook vanwege mijn verbond met mijn dienaar David.” (2 Koningen 19:34-35)
Gedachten over het gebed van Hizkia
* Zoek God eerst in moeilijke tijden. Direct nadat hij een alarmerende boodschap had ontvangen rende Hizkia naar God om hulp, hij klaagde niet en wentelde zich niet in zelfmedelijden. Hij koos eenvoudigweg voor God. Zoals een kind zijn kapotte speelgoed naar zijn vader brengt om het te laten repareren, zo legde Hizkia de problemen voor aan God om ze op te lossen.
* Hizkia stond op zijn geloof. Hij sprak uit dat God alleen God is en de ultieme macht op hemel en aarde. Door deze macht te erkennen, versterkte Hizkia zijn geloof en moed. Sta op Gods Woord tijdens het gebed. Hij heeft het beloofd. Zal Hij iets zeggen en het niet doen?
* Als je naar verlossing en oplossingen zoekt, vergeet dan niet dat alles voor Gods eer moet zijn en niet noodzakelijkerwijs voor die van jou. Let op hoe Hizkia zijn gebed afsloot in vers 19: “Heer, zodat alle koninkrijken op aarde weten dat alleen U, Heer, God bent.” Hizkia’s verzoek om bevrijding was niet geworteld in eigenbelang, maar in dat van God. Wanneer we voor beproevingen en uitdagingen staan, is het goed om God om bevrijding te vragen. Maar de beste smeekbeden zijn die om Gods eer. Daarom begint het Onze Vader met: “Uw naam worde geheiligd” en eindigt het met: “Want van U is het koninkrijk, de kracht en de heerlijkheid, tot in eeuwigheid”. Alle glorie aan onze God.
Ik heb jullie dit allemaal gezegd, zodat mijn vrede in jullie zou kunnen zijn. Jullie zullen in de wereld veel moeilijkheden hebben. Maar houd moed: Ik heb de wereld overwonnen.
Johannes 16:33
Iemand bezocht eens onder leiding van een aantal mijnwerkers een kolenmijn. In een van de donkere gangen groeide een heel bijzonder plantje en de bezoeker stopte verbaasd terwijl hij naar het plantje wees. Want ondanks de verstikkende mijnschacht vol kolenstof en vuil was het plantje maagdelijk wit. Hoe was het mogelijk dat daar een plantje groeide met volmaakt witte bloemetjes? Een mijnwerker, die bij hen was, haalde zijn schouders op, bukte, nam een handvol zwart stof van de grond en strooide het uit over het plantje. Al dat vuil gleed er onmiddellijk weer af en het plantje bleef stralend wit. Dat moest die man zelf ook eens proberen en hij gooide een grote handvol vuil op het plantje, maar hetzelfde gebeurde weer. De viezigheid hechtte zich niet. Het bleek dat het plantje was uitgerust met een uiterst dun laagje glazuur, zo zacht en mooi dat geen enkel fijn stofdeeltje zich aan het plantje kon hechten. Daar, te midden van wolken zwart stof, kon niets haar sneeuwwitte kleur bevlekken.
Is dit geen beeld van hoe ons christelijk leven er uit zou moeten zien?
Wij leven in een slechte wereld; vol vuiligheid, stof en duisternis. We begeven ons voortdurend onder mensen die niets met God te maken willen hebben. Invloeden, volledig tegengesteld aan de heiligheid van de hemel, bestoken ons van alle kanten, maar het is onze missie om te midden van al deze slechtheid toch zuiver wit te blijven. Door gemeenschap met Gods Heilige Geest blijven wij onaangetast en onbesmet door de wereld. Als God een klein plantje zo kan maken dat geen enkel stofdeeltje haar witheid kan bevlekken, kan Hij dan niet door Zijn genade jouw hart en leven zo veranderen dat het vuil van de wereld zich niet aan jou kan hechten?
Deze week nieuw op de site
Ik hoorde eens een onaangenaam verhaal over bepaalde martelpraktijken die een stam wilden ergens in een verafgelegen jungle op vijanden toepasten en die het gevaar van een overmatig verlangen naar rijkdom goed illustreren.
Lees meer
Wat te doen als wij geestelijk bijziend zijn? Als wij dat probleem hebben, zien wij alleen de dingen rondom onszelf. Dan zijn onze ogen vooral gericht op de problemen en tegenslagen waar wij mee te maken hebben. Het succes en de welvaart van anderen zien we ook nog heel goed. Maar verder zien we niet.
Lees meer
De idioot verscheen vroeg in de morgen op het marktplein en schreeuwde luidkeels naar de menigte, terwijl hij wild in het rond zwaaide met een lantaarn: ‘Waar is God? Ik zoek God.’
Lees meer
Spreuk van de week
De God die we aanbidden schrijft Zijn naam op ons gezicht.
Pauline Thompson
Het Woord van God is als een leeuw. Je hoeft een leeuw niet te verdedigen. Je hoeft de leeuw alleen maar los te laten, de leeuw zal zichzelf verdedigen.
Charles Spurgeon
De angst is de grote vijand en kan ons al vroeg in het leven besmetten totdat hij uiteindelijk een diepe groef van ongerustheid in al ons denken snijdt. Laat geloof, hoop en moed je denken binnendringen om hem tegen te gaan. Angst is sterk, maar geloof is veel en veel sterker.
Norman Vincent Peale
Om over na te denken
Na een schipbreuk moesten de bemanning en de passagiers het zinkende schip verlaten om het vege lijf te redden en klommen ze in de reddingsboten. De zee was ruw en er was grote zorgvuldigheid nodig bij het roeien en sturen om de zwaarbeladen boten te beschermen tegen de golven. De kleine golven waren zo moeilijk niet, maar vooral bij de grote golven hield iedereen zijn hart vast. Maar toen het avond werd en er nog geen hulp was gekomen werd men ongerust. Hoe zouden ze de boten veilig door de grotere golven in het donker kunnen leiden als ze niet konden zien wanneer die verschrikkelijke golven er aankwamen?
Toen het echter donker geworden was ontdekten ze tot hun grote vreugde dat ze zich in fosforescerend water bevonden en dat elke gevaarlijke golf kwam aanrollen met een kuif van licht, waardoor deze duidelijk zichtbaar was en zo kwamen ze de gevreesde nacht veilig door.
Zo is dat ook met al die grote golven van het leven. Wanneer die op ons af komen rollen zijn ze altijd voorzien van een kuif met licht die het ergste gevaar wegneemt. Het is de genade van God. Zoals iemand zei: “De nacht van verdriet komt altijd met zijn eigen lamp van troost.” En zo is dat. Het uur van zwakte brengt zijn geheim van kracht met zich mee. Aan de rand van een bron met bitter water groeit de boom waarvan de tak de wateren zal helen. In de wildernis met honger en eenzaamheid zorgt God voor het dagelijkse manna. Het gold ook voor Jezus toen Hij bad in de tuin van het donkere Gethsemane. Als de last te zwaar wordt en een menselijk hart hem niet langer kan dragen, verschijnt er een engel die kracht brengt.
J.R. Miller
***
Als God me enige tijd geleden had verteld dat Hij me zo gelukkig mogelijk wilde maken in deze wereld en me daarop vertelde dat Hij dat werk zou beginnen door me te verlammen en al mijn gebruikelijke bronnen van plezier uit mijn leven ging verwijderen, dan zou ik dat toch wel een heel vreemde manier hebben gevonden om dat doel te bereiken. En toch is dat precies wat Hij deed. Maar nu zie ik hoe Zijn wijsheid zelfs hierin tot uiting kwam. Laat me je een vraag stellen om te illustreren wat ik heb geleerd: Als je een man zou tegenkomen die in zijn kamer opgesloten zat en zijn steun vond bij een stel groezelige lampen die nauwelijks helder genoeg waren om hem licht te geven, maar waar hij zich in verheugde als het beste dat hem ooit was overkomen, wat zou je dan doen om hem echt gelukkig te maken? Ik durf te wedden dat je die gebrekkige lampen zou doven en direct de ramen van die benauwde plek zou opengooien om zo het heldere licht van de hemel naar binnen te laten schijnen. Ik was die man in die kamer en God heeft mijn gebrekkige lampen gedoofd en de ramen van mijn muffe bestaan opengegooid. Nu pas begrijp ik het ware licht van God. Ik heb Hem leren kennen op een manier die zoveel rijker en schoner is dan het leven dat ik leidde voor mijn handicap. Ik kan niet anders dan dankbaar zijn voor de manier waarop Hij mij Zijn liefde heeft geopenbaard.
Samuel Rutherford
***
Wat betekent overgave nu eigenlijk? In het verleden was mijn idee over overgave nogal vaag. Ik dacht dat het iets te maken had met het niet hebben van een eigen wil. In realiteit bleef ik me echter altijd vastklampen aan mijn eigen ideeën terwijl ik mezelf tegelijkertijd voorhield dat ik nederig en onderworpen was. Is dat echte Bijbelse overgave? Ik denk het niet.
Wat houdt overgave dan in? Ik schets verschillende scenario’s.
Je bent in een kamer. Daar, op tafel, staat je favoriete chocoladetaart. Een stukje nemen betekent dat je je overgeeft aan de taart. Daar is in principe niets mis mee. Dan komt er iemand de kamer binnen en die scheldt je uit omdat je duidelijk het grootst mogelijke stuk taart hebt genomen. Je bent beledigd en terwijl je niets zegt omdat je weet dat je nederig moet zijn, schreeuwt je hart allerlei verwensingen tegen die persoon. Op dat moment geef je je over aan je woede. Woede en boosheid bepalen de richting waarin je vaart. Overgave aan God betekent dus dat je jezelf openstelt voor de Heilige Geest en je overgeeft aan wat de Geest je vertelt te doen. De waarden van de Geest bepalen de richting waarin je vaart, ongeacht de eventuele persoonlijke gevoelens van pijn, boosheid of verlangens.
Ron Dunn
Uit het archief van Spurgeon
Er zijn maar weinig mensen die beseffen dat het eigenlijk een enorm wonder is om een gelovige te zijn. We zien de bloemen groeien, maar we denken niet of nauwelijks aan de wonderbaarlijke kracht die hen leven geeft. We zien de sterren stralen, maar hoe zelden denken we aan de hand die ze vasthoudt? De zon verblijdt ons met zijn licht, maar we vinden het allemaal maar heel gewoon en denken nauwelijks aan de wonderen die God verricht om die zon van brandstof te voorzien, en hem dagelijks zijn gang te laten gaan. En nu over een Christen. Wij zien gelovigen wandelen in integriteit en heiligheid; mensen die ons inspireren met de juiste woorden die ons hart verwarmen, gesproken op het juiste moment; mensen die ons een voorbeeld geven van een onbaatzuchtig leven. Maar wij staan er niet bij stil wat God moet doen om Zijn kinderen zo te vormen en dat Hij vele wonderen moet verrichten om iemand überhaupt tot een christen te maken. Ik denk dat er elke dag evenveel wonderen aan een christen worden gegeven als het aantal haren op zijn hoofd. Wat mij betreft is een Christen een voortdurend wonder. Ieder uur dat ik in Gods genade loop en mijzelf ervan weerhoud mijn eigen zondige natuur na te lopen is een uur van goddelijke macht waarbij “de morgensterren zingen van vreugde”.
Denk erover na, want deze aarde is bezet gebied en vooralsnog geen paradijs, en de zonde ligt op de loer.
Schepping
Een man knipte eens alle letters van het alfabet uit een vel papier en stopte die in een zak. Dat deed hij talloze keren totdat de zak boordevol letters zat. Toen gooide hij ze uit op tafel in de hoop dat er een mooi gedicht zou ontstaan… Zo’n man zou je toch zeker voor gek verklaren. Dat lukt nooit. Zelfs een klein zinnetje met betekenis kan nooit door toeval tot stand komen. En toch blijven een groot aantal ongelovige bollebozen maar volharden in hun overtuiging dat deze wereld, vele malen complexer dan een klein zinnetje, niet door God is gemaakt, maar ‘eenvoudig’ door toeval tot stand is gekomen. Hoeveel miljarden jaren heb je wel niet nodig om verschillende kleuren verf achteloos en zonder plan op een doek te gooien om er uiteindelijk een prachtig beeld van Adam en Eva op tevoorschijn te toveren? Heus, geloof me maar, het zal je niet lukken. En dan heb je alleen nog maar een afbeelding van Adam en Eva, terwijl God ze werkelijk schiep en ze leven gaf.
Ik vraag je, hoe lang heb je nodig om twintigduizend blinde mannen, uit verschillende afgelegen delen van Engeland, rond te laten zwerven alvorens ze allemaal vol enthousiasme samenkomen bij London Bridge en daar koffiedrinken?
Moet ik nog verder gaan? Hoeveel geloof heb je wel nodig om vast te houden aan een levensvisie die stelt dat God er niet is en niets met de schepping te maken heeft gehad?
Maar ja, kiezen staat vrij en God wil graag dat ook jij de juiste keuze maakt.
Aartsbisschop Tillotson
Uit de schatkist van het verleden
Wie kent niet het schilderij ‘Het Laatste Avondmaal’; een van de beroemdste schilderijen die ooit door een kunstenaar werden gemaakt. Het is de klassieke afbeelding van Christus en de twaalf apostelen aan tafel vlak voor de kruisdood van Jezus. Geschiedkundigen geloven echter dat het schilderij zoals wij dat nu kennen enigszins verschilt van de allereerste versie. Leonardo had aanvankelijk, zo wordt aangenomen, een prachtige kanten rand langs het tafelkleed geschilderd. Toen hij, direct na voltooiing, een groep kunststudenten uitnodigde om zijn meesterwerk te bekijken, waren ze enorm onder de indruk van het delicate ontwerp van dat kantwerk. Al hun aandacht ging er naar uit en ze bestudeerden het intensief. Zoiets hadden ze nog nooit gezien.
Toen Leonardo de reactie van de jonge mannen zag, nam hij een penseel en schilderde hij met een paar lange halen over het doek, waardoor het kantwerk werd uitgewist. Toen riep hij geïrriteerd: “Nu, stelletje dwazen, kijk naar het gezicht van Christus. Daar gaat het om. Dat kantwerk is volslagen onbelangrijk.”
Dat is grappig
Over George Burns (geboren als Nathan Birnbaum; 1896 – 1996) was een Amerikaanse komiek, acteur, schrijver en zanger)
Vrienden van George Burns hadden de gewoonte om grapjes te maken over zijn manier van zingen. Burns, een meester in zelfspot, besloot hiervan te profiteren en zijn stem te verzekeren voor een miljoen dollar. Het leek hem een prachtige publiciteitsstunt.
“Ik was zo opgewonden,” aldus Burns, “dat ik niet kon wachten tot ik naar de verzekeringsmaatschappij kon gaan. Ik nam een cassette en een taperecorder mee zodat de verzekeringsman mijn stem kon horen en begreep waarom die verzekerd moest worden. Op de cassette zong ik een van mijn beste nummers – een bijzondere versie van Yankee Doodle Blues met een jodelende begeleiding. De verzekeringsman luisterde geduldig naar alles, keek me toen meewarig aan en zei hoofdschuddend: “Mr. Burns, u had naar ons toe moeten komen voordat u het ongeluk kreeg.”
Gaat prima