Geestelijk bijziend
Bijna had ik het rechte pad verlaten; bijna was ik uitgegleden. Dat komt doordat ik jaloers was op de trotse mensen, toen ik zag hoe voorspoedig de ongelovigen leefden. Zij lijken geen problemen te kennen; ook lichamelijk niet: zij zien er gezond en weldoorvoed uit. Zij weten niet wat zorgen zijn en niemand legt hun een strobreed in de weg.
(Psalm 73)
De Psalmist had het moeilijk toen hij deze Psalm begon en als we heel eerlijk zijn denken wij er allemaal weleens zo over. Het gaat ons niet altijd voor de wind, onze weg lijkt bezaaid met scherpe rotsen en de golven beuken soms tegen ons schommelende scheepje. En dat terwijl we toch zo ons best doen om God te dienen en te behagen.
Maar als wij er zo over denken komt dat doordat wij geestelijk bijziend zijn. Als wij fysiek bijziend zijn moeten we echt naar de brillenwinkel. Alles wat ook maar een beetje van ons af staat kunnen wij niet goed onderscheiden. Daar moet iets aan gedaan worden.
Maar wat doen we als wij geestelijk bijziend zijn? Als wij dat probleem hebben, zien wij alleen de dingen rondom onszelf. Dan zijn onze ogen vooral gericht op de problemen en tegenslagen waar we mee te maken hebben. Het succes en de welvaart van anderen zien we ook nog heel goed en vooral als dat ongelovige, harde mensen zijn zit ons dat niet lekker. Maar verder zien we niet. En dat terwijl God beloofd heeft voor ons te zorgen. De Schepper die ons liefheeft, die wonderen kan doen, die een plan heeft en nog nooit een vergissing heeft gemaakt vertelt ons: “Vrees niet. Ik ben met je. Ik houd je hand vast en loop met je mee.” Maar als wij bijziend zijn snappen we dat niet.
De verwachting dat God ons daadwerkelijk zal bijstaan is niet meer dan een vage hoop. God is niet duidelijk tastbaar. Eigenlijk is geestelijke bijziendheid een teken dat ons geloof nog niet volwassen genoeg is. Onze echte levenservaring komt niet overeen met onze theologie. In theorie geloven we wel dat God er is en dat Hij voor ons zal zorgen, maar in werkelijkheid zijn we daar toch nog niet zo van overtuigd. Als wij God niet duidelijk zien en ons alleen vasthouden aan wat er in onze directe omgeving en op dit ogenblik gebeurt, ligt de twijfel op de loer.
De Apostel Jakobus geeft daar een duidelijk beeld van. Hij zegt: “Iemand die twijfelt, lijkt op een golf van de zee, die door de wind heen en weer gejaagd wordt.”
Maar zo moeilijk is het niet om een goede corrigerende bril op te zetten. God is een uitstekende opticien en weet precies welke bril het beste bij jou past. Het kan best zijn dat Hij grote, dikke glazen voorschrijft. Niet zo elegant misschien, vooral niet vanuit een werelds perspectief. Maar de glazen die God voorschrijft zijn in de hemel geslepen en zien haarscherp in de verte. Met die glazen zie je het kruis van Jezus.
Met Gods glazen kijk je heel wat verder dan je neus lang is en zie je het eeuwige plan. Dan ben je niet verontrust als de stormen in je directe omgeving toeslaan, want je ziet al wat er daarna komen gaat. En als je hele sterke glazen neemt zie je zelfs de hemelpoorten al en de engelenschare die je aanmoedigt en steunt en je toeroept dat je nergens bang voor hoeft te zijn omdat je weldra voor eeuwig in het Vaderhuis mag verblijven. De Psalmist vroeg ook aan God om een nieuwe bril, want hij schreef:
“Uiteindelijk ging ik Gods huis binnen en zag hoe het met de ongelovigen afliep. Ik reageerde als een dwaas zonder inzicht. Ik gedroeg mij onredelijk tegenover U. Toch zal ik altijd bij U blijven; U houdt mij stevig vast. Door Uw raadgevingen zal ik mij laten leiden; en wanneer ik eenmaal sterf, mag ik in Uw heerlijkheid bij U komen. Ik ben gelukkig als ik dicht bij God ben. De Almachtige HERE is mijn toevluchtsoord.”
(Psalm 73:17,22,24,28)
