Proef toch hoe goed en prachtig
In de Bijbelvertaling “The Message” die probeert om de bijbel zo toegankelijk mogelijk te maken voor de hedendaagse mens, staat een interessante versie van de passage uit de Bergrede waarin Jezus ons aanspoort om ons licht te laten schijnen voor anderen en God zo te verheerlijken. (Lees Mattheüs 5:13-16) Jezus legt aan Zijn discipelen uit wat hun missie moet zijn: “Laat mij vertellen waarom jullie hier zijn. Jullie zijn hier om de aarde te kruiden met zout zodat de smaak van Gods prachtige wereld duidelijk naar voren komt.
Dat houdt dus ook in dat als jullie die bepalende smaak van zout verliezen, de wereld God niet langer kan proeven. Dan heb je je bruikbaarheid in feite verloren en zul je worden weggegooid. Jullie zijn hier om je licht te laten schijnen zodat de mensen Gods kleur kunnen zien. Het bestaan van God is tenslotte geen geheim dat moet worden weggestopt. Integendeel, Zijn licht moet juist stralen en wij moeten het openbaren zodat het voor iedereen zichtbaar is, zoals een stad die op een heuvel gebouwd is. Het is niet mijn wil dat Gods licht verborgen wordt. Open daarom jullie huizen en harten en wees vrijgevig met je leven. Door jezelf te openen voor anderen, help je anderen om open te staan voor de vrijgevige Vader in de hemel, en bewijs je Hem alle eer.”
Het is een vrije vertaling, maar de beeldspraak waarin Jezus tegen ons zegt dat Hij ons ziet als het zout der aarde laat veel zien over de hoop die Hij voor ons heeft als Zijn kinderen. Wij zijn hier om de wereld te laten proeven hoe goed en prachtig God is. Mensen houden niet van een zouteloos maal, want het zout brengt de smaak juist tevoorschijn. Maar wat is dat zout dan precies? Is dat onze Bijbelkennis of onze eigen religieuze goedheid? Is dat het feit dat wij de juiste kerk inmiddels gevonden hebben, en wij die afgezakte overbuurman duidelijk hebben gemaakt dat wij niet van zijn ongelovige praatjes gediend zijn?
Hoe is het toch mogelijk dat die domme wereld niet snapt dat God zo goed is, hoe schoon de schepping is en dat God echt het antwoord is op al die verstikkende problemen?
Maar misschien zijn veel mensen helemaal niet zo ongelovig als wij wel denken. Misschien zijn ze wel zo ongelovig omdat ze God nog nooit echt ontmoet hebben en is het beeld dat zij van God hebben, verwrongen en klopt het helemaal niet met wie God eigenlijk is. Welk mens zou er nu niet willen dat iemand hem bijstaat, zelfs in de duisterste momenten? Wie wil er nu geen vriend hebben die hem door en door begrijpt, hem zijn mislukkingen en menselijk falen vergeeft en hem ondanks alles nog steeds liefheeft en mee wil nemen naar een hemels huis waar hij voor eeuwig gelukkig zal zijn? Dat wil toch ieder weldenkend mens? Iedereen verlangt naar die warmte en veiligheid. Als je dat echt niet wilt en zo’n liefde verwerpt, is er wellicht iets mis in je hersenpan.
Maar de meeste mensen willen niets liever dan dat. Als ze God echt zouden ontmoeten en het juiste beeld van Hem zouden hebben, zouden ze zich maar wat graag voor God openen.
En dat is dan ook precies de missie van ieder kind van God. Het is aan ons om de aarde te kruiden met zout zodat de smaak van God duidelijk naar voren komt. Dat kan alleen door van onze naasten te houden. Door een met hen te zijn en liefdevol te zijn, geïnteresseerd en begaan. Dat doen we door het bouwen van een relatie die niets te maken heeft met de vraag of die naaste het Evangelie nu wel of niet accepteert, maar die is gebaseerd op respect en de overtuiging dat ieder mens kostbaar is in de ogen van God.
“Maar God heeft ons zijn grote liefde getoond door Christus te sturen en Hem voor ons te laten sterven toen wij nog schuldige zondaars waren.” (Romeinen 5:8)
