Geen zelfhelp-boek kan daar tegen op…
“Och, hemeltjelief,” zei de gespannen man tegen me, “als ik toch eens echte rust kon vinden. Ik heb al zeker tien zelfhulpboekjes van kaft tot kaft doorgelezen, maar het helpt niet. De wereld vraagt gewoon teveel van me.”
In onze gejaagde maatschappij is dit helaas een veelgehoorde klacht. Om echte rust te vinden moeten wij eerst zelf tot rust komen en vrede met onszelf hebben. En dat is niet zo eenvoudig, tenminste niet als we onze opstandige, harde menselijke natuur zelf willen leiden in plaats van die onder het genezende licht van onze hemelse Vader te plaatsen. Er is geen andere manier om werkelijke vrede te vinden dan door alles te onderwerpen aan Gods genadige heerschappij.
Kijk eens eerlijk bij jezelf naar binnen; naar dat onrustige koninkrijk dat ieder van ons in zich meedraagt. Daar, diep van binnen strijden vele tegenstrijdige passies en honderden verlangens allemaal met elkaar om de heerschappij van ons hart. Het resultaat is dat we innerlijk als door wilde paarden uit elkaar worden getrokken. Daar kan geen zelfhulpboek iets tegen beginnen.
Hoe anders wordt het als Jezus het hart binnentreedt en de leeuwen en de vraatzuchtige beesten daar met Zijn sterke hand temt en met genadige liefde voor Zijn hemelse strijdwagen plaatst. Dan begint het avontuur pas echt en leidt Hij ons naar wonderlijke nieuwe plaatsen om daar mee te helpen Zijn Koninkrijk voor te bereiden.
Hier is nog zo’n beeld. Wie kan het water van de zee beheersen? Er is slechts één kracht die al het opgehoopte water van de woelige oceaan beveelt en zijn wil oplegt. Dat is de stille zilveren maan aan de hemel. Die zorgt voor het getij dat overal op aarde werkzaam is. En zo is dat ook met ons hart.
Er is maar één kracht die haast onzichtbaar en onveranderlijk vanuit de donkerste hemel op ons schijnt, en alle woeste, tegenstrijdige stromingen van onze stormachtige ziel in één grote golf van geharmoniseerde beweging voortstuwt. Er is maar één kracht die de duivel van ons egoïsme uitdrijft en zo alles in één harmonieus geheel versmelt, en dat is de kracht van Jezus. Dan gloeit de waarachtige vrede in ons hart, een vrede die het verstand ver te boven gaat en die niet in de wereld gevonden kan worden. De weg naar die vrede; de deur die open moet gaan om de vrede binnen te laten is onze nederigheid die oprecht prevelt: “Heer, niet mijn wil geschiede, maar de Uwe.”
Het is nutteloos om tegen iemand te zeggen dat hij niet bezorgd of bang hoeft te zijn als hij Christus niet aan zijn kant heeft staan. Als je met Jezus leeft is er geen reden om ongerust te zijn of bang voor de toekomst. Hij zorgt voor je in het licht en Hij zorgt voor je in het donker. Maar als je niet met Jezus leeft zou je gek zijn als je je geen zorgen maakt of als je niet bang bent voor de weg die de wereld bewandelt. Het heeft alles te maken met welke keuze jij maakt.
Ik liep eens op een kalme herfstdag door een prachtig woud en kwam bij een schitterend bergmeer. Het was windstil. Ieder blad aan de boom hing bewegingloos in zijn schilderachtige kleuren aan de takjes, die haarfijn werden weerspiegeld in het kristalheldere, stille water van het meer. Wat een rust en wat een zegen. Zo ziet ons hart eruit als wij de waakzame hand van Christus binnenlaten en Zijn heilzame werk in ons laten doen. Maar de mens die niet op Jezus vertrouwt, is als de onrustige, schuimende zee die niet kan rusten.
Naar een artikel van A. McLaren 1826-1910
