Voelt Jezus het wel?
Heb je strijd of tegenslag? Kan het God eigenlijk wel iets schelen dat ik het moeilijk heb? Toch wel! Als er één ding vaststaat dan is het wel dat God altijd om ons geeft en ons nooit laat vallen en daar gaat de Oppepper deze week over.
***
In de Middeleeuwen had de goudsmid een nogal bijzondere manier om te testen of het goud dat hij nodig had voor zijn werk wel genoeg gezuiverd was. Nadat de smid het goud in de oven had gestopt keek hij er uiterst nauwkeurig naar. Al snel begon het goud te smelten en werden de onzuiverheden uit het goud weggebrand. Maar de smid was nog niet tevreden en stookte de oven steeds hoger op. Hoe lang moest hij daar mee doorgaan? Maar na verloop van tijd verscheen er een glimlach op zijn gezicht en wist hij dat het zuiveringsproces klaar was. Hoe wist hij dat? In de gesmolten, kokende massa goud kon hij nu heel duidelijk de weerspiegeling van zijn eigen gezicht zien. Daar had hij op gewacht want dat was het teken dat het goud voldoende gezuiverd was. Zo werkt het ook met ons. Wij worden ook gezuiverd door de strijd in dit leven. Zoals Petrus zei: “Geliefden, laat de hitte van de verdrukking u niet bevreemden alsof u iets vreemds overkwam!”(1 Petrus 4:12) En als God de weerspiegeling van Zijn Zoon, Jezus, in ons leven kan zien weet Hij dat ook ons zuiveringsproces geslaagd is.
Voelt Jezus het wel?
Voelt Jezus het wel
als de pijn ondraaglijk lijkt
en het licht van mijn hart is geweken?
Als de weg zo eindeloos lang lijkt te zijn
en mijn hoop en kracht snel verbleken?
Kan het Hem dan wat schelen?
O, doet het Hem wat?
Voelt Jezus het wel
als duistere machten mij belagen
en ik gekweld word door duizenden vragen?
als het licht is verdwenen
en ik mijn lasten niet langer kan dragen?
Voelt Jezus het wel
als ik verkeerd ben gegaan
en voor verleiding ben bezweken?
Als het lijkt alsof er geen uitweg meer is
En ik niets zie dan mijn eigen gebreken?
Voelt Jezus het wel,
de pijn van het afscheid
als al mijn geliefden heen zijn gegaan?
Als mijn tranen zo rijkelijk vloeien
En ik geen grond voel om nog op te staan?
Kan het Hem dan wat schelen?
O, doet het Hem wat?
Ja, het kan Hem wel degelijk schelen.
Ik weet het wel zeker; voor mij staat het vast
Zijn hart wordt door al mijn ellende beroerd
Hij loopt naast mij en draagt iedere last
Soms zijn de dagen lang en vermoeiend
De nachten duister en zwart
Maar mijn Redder heet Jezus
En ik…
ben geborgen in Gods eeuwige hart
Vrij vertaald naar een gedicht van Frank E. Graeff
***
Een oude man vroeg eens aan een klein kereltje om hem te helpen een boom om te hakken zodat hij het hout kon gebruiken om gereedschap te maken. Al snel kwamen ze wat jonge bomen tegen en de jongen wilde er direct enthousiast een gaan omhakken. Maar de oude man hield hem tegen en zei: “Deze bomen staan hier in het dal. Die staan goed beschut tegen de wind en de storm. Daar heb je niets aan, want die zijn niet gehard door het weer. We moeten hogerop waar de bomen bloot staan gesteld aan rukwinden en storm. Die bomen zijn sterk geworden door de barre weersomstandigheden en zijn daarom veel meer geschikt om goed gereedschap mee te maken. Dat hout is sterk en kan alles aan.”
Zo is het ook met ons in dit leven. God plaatst ons soms op hoge, ruige bergtoppen waar we door de stormen van dit leven door elkaar lijken te worden geschud.
Maar Hij doet het om een reden en maakt ons sterk zodat wij iets kunnen betekenen voor Zijn koninkrijk.