Geen angst. De strijd is gestreden.
Hij was nog maar een kind, maar een ziekte had zijn jonge lichaam in haar genadeloze greep genomen en het ventje had niet lang meer te leven. Zijn moeder vroeg hem teder: “Lieveling, is Jezus daar bij je in die duistere vallei?”
“O mamma,” antwoordde hij zacht, “Het is hier niet duister. Het licht wordt steeds helderder. O mammie, wat is het hier mooi. Ik moet mijn ogen nu dichtdoen, zo helder wordt het.”
Toen stierf het kereltje in de armen van zijn moeder. Zei Jezus niet: “Ik ben het licht van de wereld. Wie Mij volgt, zal nooit in het donker rondtasten, maar leven in het licht.” (Johannes 8:12)
***
Toen iemand de bekende evangelist Dwight L. Moody eens vroeg of hij wel klaar was om te sterven, antwoordde hij met een glimlach: “Natuurlijk niet. Ik sta vandaag toch nog niet voor de poorten van de eeuwigheid, dus waarom zou ik dan klaar moeten zijn. Ik krijg die kracht pas als mijn tijd is gekomen!”
En dat bleek ook waar te zijn, want toen hij de dood uiteindelijk in de ogen keek fluisterde hij met zijn laatste kracht: “Het aardse leven glijdt van me weg, maar ik zie de hemel… God roept mij en ik ga nu naar huis. Dit is het moment waar ik zo naar verlangd heb. Dit is de dag waarop ik gekroond word! Wat een pracht en wat een heerlijkheid!”
De liefde die God voor ons heeft is niet gebouwd op loze beloften en mooie praatjes. Die is echt en betrouwbaar en als jij Hem op jouw beurt ook liefhebt zal Hij je de kracht geven om elke vallei te doorkruisen en elke zee te bevaren, hoe moeilijk en zwaar die er ook uit mag zien. God geeft ons nooit meer te dragen dan wij aankunnen. Zelfs de dood kent voor Hem geen geheimen. Hij reikt ons Zijn hand als we aan haar oevers zijn aangekomen. Samen met Hem, geborgen in Zijn veilige liefde, doorkruisen wij de laatste hindernis in dit aardse leven. Dan gaan de poorten open en begint de eeuwigheid.
De strijd is gestreden. Voor het eerst zien we de hemel in al haar glorie en schoonheid.
Zoals geschreven staat: ‘Wat het oog niet heeft gezien en het oor niet heeft gehoord, wat in geen mensenhart is opgekomen, dat heeft God bestemd voor wie Hem liefheeft.’ (1 Korinthiërs 2:9)
God geeft vrede en rust. Hij draagt onze zorgen op de momenten dat wij Hem zo hard nodig hebben.
Zelfs de martelaren die stierven voor hun geloof, zongen met vreugde en richtten hun blik naar de hemel in het uur van
hun dood terwijl ze genadeloos werden afgeslacht. God droeg hen in Zijn armen en nam hen weg uit de wereld van pijn en verdriet. Veilig naar de overkant. Veilig naar de eeuwigheid en naar het geluk waar ze zo intens naar verlangd hadden.
Als de dood dus aan onze deur klopt, doet Jezus voor ons open. Hij geeft ons de kracht en de genade. Hij heeft de weg vrijgemaakt en de overwinning bewerkstelligd. Daar kennen we geen angst meer en geen zorgen. Daar sluiten we ons aan bij onze geliefden en zingen we samen met Gods engelen het dankbare overwinningslied.
