Een wolf in de schemering
Een wolf in de schemering (Habakuk 1:8)
Een wolf in de schemering? Die kom je niet graag tegen. Stel je eens zo’n bloeddorstig beest voor. De hele dag was het roofdier op pad, maar niets heeft zijn honger kunnen stillen. En nu de zon onder de hemel wegzakt is dat monster met de blikkerende tanden nog gevaarlijker en moordlustiger dan eerder op de dag. Tegen dat beest moet je je terdege wapenen.
Zijn er geen wolven, zeg je? Dan heb je het toch mis. De wolven van twijfel en angst, van zorg en verschrikking zijn springlevend. Ze stropen de velden van onze gedachten af en grijpen alles wat beweegt.
Na een dag waarop wij onze gedachten de vrije loop hebben gelaten en ons zorgen hebben gemaakt over tegenslag, fouten of de spotternij van een medemens, is het wolvengehuil vaak goed te horen. Gretig verscheuren deze wolven onze hoop op verlichting of troost. En dan? Dan is daar onze Herder. De grote Herder van de schapen die afrekent met iedere wolf die zijn kudde probeert te verontrusten. De Herder, die ons veilig leidt en bij wie wij ons zonder angst kunnen neervlijen.
In het aangezicht van de Herder hebben die onstilbare twijfels en het verscheurende ongeloof geen enkele kans. Maar je moet de Herder wel zoeken. De schapen moeten zelf volgen. Wanneer de kinderen van God na een lange en vermoeiende dag vol problemen en twijfels de avond in gaan, komen ook de wolven naar buiten.
De nacht is hun jachtterrein en ze maken zich klaar voor een prooi. In het dagelijks licht van het geloof hebben deze knechten van de onderwereld veel minder kans, maar in de donkere uurtjes willen ze maar wat graag hun slag slaan. En dan zijn er nog andere wolven ook. Wolven van een heel ander kaliber, maar net zo verwerpelijk. Mensen, gekleed in de kledij van het licht, maar met geen ander doel dan het verslinden van de kostbare schapen door middel van leugens en bedrog.
Met een valse leer, verwarrende en gekunstelde doctrines die de eenvoudige liefde van God vergiftigen met hun eigen interpretatie, proberen ze de schapen weg te leiden van het enige, ware licht. Wolven in schaapskleding, die de nacht als hun thuishaven hebben. In het duister zijn ze in hun element. Misleiding is hun karakter en vernietiging en eigenbelang hun uitgangsstelling.
Maar de Heer kent de Zijnen. Hij roept en Zijn schapen horen Zijn stem. Zo staat de Herder van ons hart klaar om iedere wolf weg te slaan met Zijn machtige herdersstaf. Huilend en in ware doodsangst rennen de wolven weg voor de ware Heer van het licht.
Luister dus naar de stem van de Herder en geef Hem het volledige recht over je leven. Want ook voor jou geldt dat Hij je draagt, zelfs door het dal van de schaduw des doods.
