Diep geroerd
Hij was diep geroerd toen Hij zag hoe de mensen afgemat waren en zich geen raad wisten.
Mattheüs 9:36
De velden waren dor en verdroogd. De grond was onvruchtbaar en het enige leven leek te komen van distels, doornstruiken en een tevreden ratelslang die zich koesterde in de stekende zon. Maar toen borrelde het water uit de grond. Het stroomde onder een steen vandaan en verspreidde zich over het land. Bloemen en planten groeiden op, akkers werden ontgonnen en het land werd vruchtbaar en schoon. Waar kwam het vandaan? Wat was er gebeurd? Jezus kwam langs. Het levende water kwam en daardoor veranderde alles.
God zegt: “Ik zal een weg maken door de wildernis van de wereld, waarover mijn volk naar huis kan terugkeren. Ik zal rivieren voor mijn volk laten ontspringen in de woestijn!”
“Jezus houdt niet van me,” zei de man. “Mijn lijden is groot. De strijd is oneerlijk en God staat ver van me af.” Het is een veelgehoorde kreet, die zeker niet alleen wordt uitgesproken door ongelovige mensen. Ook een gelovig mens krijgt te maken met twijfel en onzekerheid en vaak is God de eerste die de schuld krijgt. Dan schreeuwen we het uit in onze frustratie. Maar het geloof werkt maar zelden met logica.
Soms denken wij te begrijpen hoe het zit. Meestal geven we onszelf dan direct trots een klopje op de schouder en voelen we ons een hele Piet. Maar een dag later gebeurt er dan iets dat ons schokt omdat we het niet begrijpen. Daarom zegt Jezus keer op keer dat wij Hem mogen vertrouwen. Hij zegt nergens dat wij de tekstboeken goed moeten doorlezen opdat wij Zijn wegen begrijpen. Hij zegt eenvoudig dat wij moeten geloven als een kind dat vertrouwt. Ons menselijke begrip kan de wegen van God onmogelijk begrijpen met het aardse verstand en dat hoeft ook helemaal niet. Er staat in de Bijbel dat Jezus ‘diep geroerd’ was toen Hij de ellende van de mensen zag. Dat was het geval toen Jezus op aarde liep, maar ook daarvoor en ook vandaag is Jezus diep geroerd door onze menselijke pijn.
Dat begon al vóór de schepping der aarde. Nog voordat God de aarde vormde, voordat de sterren begonnen te schijnen, wist God al dat de mens zou vallen voor de verleiding van Satan. Toen al wist God dat de mens een Redder nodig zou hebben om de vloek van de zonde te verbreken en de relatie met God blijvend te herstellen.
God was diep geroerd, maar wie zou Hij sturen? Engelen misschien? Nee, hoe machtig die ook waren, die konden het werk van de eeuwige verzoening niet aan. Er was er maar een die de gebroken muur kon herstellen. Slechts een had de kracht om de zonde te vermorzelen. Slechts Hij, in wiens hart geen duisternis woont, begreep ten volle dat alleen het wapen van de liefde de dood kon overwinnen.
Dat was de enige Zoon van God zelf, van wie de Schrift zegt: “Toen Hij de hemelen schiep, was ik erbij en toen Hij de diepe wateren maakte keek ik toe. * Hij was diep geroerd met het lijden van de mens en kwam daarom op aarde in de gedaante van een klein kind. De machtige Koning, die de oceaan zomaar zou kunnen opscheppen met Zijn hand, werd een kwetsbaar kind dat net als ieder ander aan de borst van zijn moeder moest zuigen. Jouw tranen brengen tranen in Zijn ogen. Jouw schreeuw om hulp maakt dat Hij stopt en Hij zich naar jou toedraait en je vraagt, “Mijn kind, wat kan Ik voor je doen?” En tenslotte gaf Hij Zijn leven na een verbijsterende strijd in de Hof van Olijven aan het wrede kruis.
En deze Jezus zou jou niet zien staan? Deze Jezus zou niet van jou houden en je wijst Hem liever de deur omdat je vandaag niet begrijpt wat het leven met je voorheeft? Vertrouw toch op God en op de Woorden die Hij zo liefdevol tot ons spreekt. Waar Jezus komt, zal ook de genezing volgen. Waar Jezus komt wordt het gebroken hart verbonden, de angst verdreven en maakt onzekerheid en twijfel plaats voor visie en vertrouwen.
*Spreuken 8:27
