Maandag 25 september 2023
Gebed
Wie is zoals U, Heer?
Wie anders noemt de sterren bij hun naam en weet, hoeveel zandkorrels er op de aardse kusten liggen? Wie anders bestuurt het hele universum en kent het verleden, het heden en de toekomst? Wie anders vult alles, is overal aanwezig, en kan alles?
Wie anders is onverslaanbaar en brengt schoonheid voort uit het niets? Wie anders geeft leven aan elk wezen en vult deze wereld met kleur?
Er is niemand anders die kan doen wat U kunt doen, Heer. Ik kniel in ontzag en eerbied voor U neer en vraag U ook mijn leven te nemen en te behoeden.
Hij was de oude organist van de beroemde kathedraal van Freiburg, maar nu zijn vingers hun vaardigheid verloren hadden, kon hij niet meer spelen en werd hij beheerder van het grote orgel.
Op een dag kwam er een bezoeker naar de kathedraal die vroeg of hij wellicht op het orgel mocht spelen, maar de beheerder weigerde. “Nee, dat kan ik echt niet toestaan,” antwoordde de oude organist beslist. “Niemand anders dan ikzelf en de huidige organist heeft ooit de toetsen aangeraakt.”
Maar de bezoeker liet zich niet zomaar wegsturen en hield vol dat hij wel iets van muziek afwist. Hij stond erop om in elk geval een paar noten te mogen spelen.
“Even dan,” antwoordde de oude organist, “en dan moet u weer gaan.”
De bezoeker nam plaats en raakte eerst de ene noot aan en toen de andere. Terwijl hij met zijn vingers over de toetsen ging, vulde de hele kathedraal zich direct met zulke mooie muziek dat de organist in vervoering raakte en de man vroeg om door te spelen. Toen de bezoeker klaar was vroeg de oude organist eerbiedig naar zijn naam. “Mijn naam is Felix Mendelssohn,” antwoordde de bezoeker eenvoudig. Later zou de oude organist zeggen: “En dan te bedenken dat ik Mendelssohn bijna niet op mijn orgel had horen spelen omdat mijn trots in de weg stond!”
Als we het Jezus toestaan, komt er uit ieder hart een hemelse melodie die zijn weerga niet kent, maar hoeveel mensen zijn er niet die de Meester de toegang tot het orgel van hun hart weigeren omdat ze niet durven vertrouwen dat Hij heel goed kan spelen?
***
Op een kwade nacht was er brand. Een klein jochie vluchtte in paniek naar het dak en zag daar door de rook heen het vage silhouet van zijn vader in de tuin staan die hem met uitgestrekte armen toeriep: “Spring maar jongen! Ik sta klaar en vang je op.” Vader wist dat een sprong de enige kans was voor zijn zoon om zijn leven te redden, maar de jongen zag alleen het naderende vuur en stond duizenden doodsangsten uit. Zijn vader bleef maar schreeuwen: “Spring! Ik vang je wel.” Maar de jongen protesteerde: “Papa, ik kan je niet zien.” De vader antwoordde: “Maar ik kan jou wel zien en dat is het enige dat telt.”
Deze week nieuw op de site
Komt genezing van God of was het toch de chemotherapie? Voor niet-gelovigen is het in zo’n geval makkelijk om te zeggen dat het onzin is dat God iets met de genezing te maken heeft gehad. Maar toch …
Lees meer
Laat me je vertellen over een machtige groep gewapende mannen die vol moed en overtuiging op hun paarden reden. Ze waren zeker van hun zaak en er was voor hen geen vuiltje aan de lucht. Totdat God ingreep …
Lees meer
Elk woord van God en iedere belofte moet in ons hart worden opgenomen. Elk Woord is persoonlijk aan ons gericht en bevat kracht, steun en leiding voor onze eigen, unieke situatie. Er moet over worden nagedacht en het moet wortel schieten in ons hart…
Lees meer
Spreuk van de week
De beek zou zijn lied verliezen als de rotsen en de keien werden verwijderd.
Onbekend
Denk maar niet dat als God je kiest, Hij dat doet omdat je zo knap en aantrekkelijk bent.
John Calvin
Vrees is een woord van ongeloof of onredelijke angst. We zouden het nooit mogen toelaten; sterker nog, we hebben er het recht niet toe. Jezus is er. Geloof in God durft het te laten rusten.
Horace Bushnell
Om over na te denken
De Kerk heeft behoefte aan geïnspireerde mensen die de wereld in stappen met een nieuw elan, een frisse visie, en een overtuiging die ze persoonlijk ontvangen hebben van de Heer. Er zijn genoeg mensen die rustig mee drijven in de reeds gebaande rivierbeddingen, maar iemand die zelf bij de troon van God vandaan komt loopt over van inspiratie en verlangen om een nieuwe manier te vinden om Christus te eren. Als het water op het land laag staat vloeit het netjes door de reeds gemaakte bedding, maar als het overvloedig regent vindt het water nieuwe geulen en zullen de traditionele oevers het water niet kunnen tegenhouden. Terwijl het woord van God vaststaat als een rots en er niet aan getornd mag worden, geldt het even zo zeer dat de nieuwe wijn van een hartstochtelijke liefde voor Christus nooit in oude flessen kan worden bewaard.
G. Brown
***
Liefhebben is kwetsbaar durven zijn. Als je van iets houdt, kun je er zeker van zijn dat er pijn zal komen. Je hart wordt uitgewrongen en mogelijk zelfs gebroken. Als je dat niet wilt en er zeker van wilt zijn dat je die pijn niet zult voelen, moet je jezelf aan niemand geven, zelfs niet aan een dier. Omwikkel je leven zorgvuldig met hobby’s en luxe; vermijd alle complicaties en sluit je hart veilig weg in je koelkast of in de doodskist van je egoïsme. Maar daar, onbeweeglijk en veilig weggeborgen in het donker, zal het veranderen. Het zal niet gebroken worden want het wordt onbreekbaar, ondoordringbaar en uiteindelijk onherstelbaar verloren voor de hemel. Liefhebben is kwetsbaar zijn.
CS. Lewis
Wie kan de oude, rijke vrek begrijpen die zo bang was dat zijn geld in verkeerde handen zou vallen dat hij zichzelf als enige erfgenaam opnam in zijn testament?
Uit het archief van Spurgeon
We zullen, naarmate we rijper worden in het geloof, groter mededogen krijgen jegens onze medechristenen. Verbitterde christenen kunnen veel weten, maar zijn onvolwassen. Zij die denken het allemaal wel beter te weten zijn doorgaans erg scherp in hun oordeel, maar het toont alleen de onvolwassenheid van hun hart. Hij die groeit in genade en gemeenschap met God weet echter maar al te goed dat hij zelf slechts van stof gemaakt is.
Hij verwacht daarom niet meer van zijn medechristenen; hij ziet tienduizend van hun fouten over het hoofd, omdat hij weet dat God er twintigduizend van hemzelf door de vingers ziet. Hij verwacht geen volmaaktheid van de mens en is daarom niet teleurgesteld als hij die niet vindt.
Het blijkt telkens weer dat wij als jonge beginners in genade ons gemakkelijk gekwalificeerd achten om de hele christelijke kerk even te hervormen. We slepen haar voor ons uit en veroordelen haar voor duizend-en-een tekortkomingen. Maar dan, als onze deugden wat rijper zijn geworden en wij onze eigen zondige natuur wat beter begrijpen, zullen wij zeker niet toleranter zijn voor de daden van het kwaad, maar wel toleranter voor menselijke zwakheid. Als wij met God wandelen zullen we heel wat minder arrogant zijn in onze kritiek.
Schepping
Een christen werd eens uitgenodigd om een grote wolkenkrabber te bewonderen. Het was inderdaad een machtig bouwwerk en nadat hij een tijdje naar de majestueuze hoogte had gestaard, vestigde hij de aandacht van zijn gastheer op het bloemetje dat deze op zijn revers had gespeld. Hij zei: “Dit gebouw is inderdaad indrukwekkend en spreekt over de verworvenheden van de mens, maar dat bloemetje daar op uw jasje … dat is pas echt indrukwekkend, want dat bloemetje spreekt over Gods verworvenheden en Zijn schepping. Om eerlijk te zijn, zie ik God heel wat duidelijker in die bloem dan in de wolkenkrabber.”
Uit de schatkist van het verleden
Wees niet bang, want je zult niet teleurgesteld worden. Je zult niet rood van schaamte hoeven te worden. Want je zult niet meer voor schut staan. Je zult vergeten hoe je je vroeger hebt geschaamd. Je zult niet meer denken aan de tijd dat je zo alleen was als een weduwe. Want je Maker is jouw Man. Hij zal voor je zorgen. Zijn naam is ‘Heer van de hemelse legers.’ Je zult worden bevrijd door de Heilige God van Israël. Hij zal de God van de hele aarde worden genoemd.
Jesaja 54:4-5
Thomas Edison vond de microfoon uit, de fonograaf, het gloeilampje, de accu, sprekende films en er kwamen meer dan 1000 andere dingen voort uit zijn geest en enthousiasme. In december 1914 had hij 10 jaar gewerkt aan het ontwerp van een batterij, onderzoek waar hij veel van zijn geld in had gestoken. Maar op een donkere avond brak er brand uit in zijn ontwerpkamer en binnen enkele minuten stond zijn hele studio in lichterlaaie. Brandweerkorpsen uit acht omliggende steden arriveerden, maar de hitte was zo intens en de waterdruk zo laag dat de pogingen om de vlammen te doven zinloos bleken. Alles werd vernietigd.
Edison was 67. Al zijn bezittingen waren in rook opgegaan (hoewel de schade meer dan twee miljoen dollar bedroeg, waren de gebouwen slechts verzekerd voor 238.000 dollar omdat ze van beton waren gemaakt en brandveilig werden geacht), maar de uitvinder weigerde om de handdoek in de ring te gooien. Zijn 24-jarige zoon, Charles, zocht verwoed naar zijn vader en vond hem uiteindelijk ergens op een afstand terwijl hij naar het vuur staarde met zijn witte haren wapperend in de wind.
“Mijn hart brak toen ik hem zag,” zei Charles. “Hij was 67; geen jonge man meer, en alles ging in vlammen op. Toen hij me zag, riep hij: ‘Charles, waar is je moeder?’ Toen ik zei dat ik dat niet wist, zei hij: ‘Zoek haar. Breng haar hier. Zoiets zal ze nooit meer zien, zolang ze leeft. Er schuilt grote waarde in een ramp. Al mijn fouten zijn opgebrand, helemaal weg. Godzijdank kunnen we opnieuw beginnen.”
Drie weken na de brand slaagde Edison erin om de eerste fonograaf af te leveren.
Uit: Hand me another brick
Dat is grappig
De kapitein van een schip keek eens in de donkere nacht door zijn verrekijkers op het dek en zag in de verte een zwak licht. Een ander schip. Onmiddellijk gaf hij de opdracht aan de bootsman een bericht naar de andere boot te sturen: “Wijzig uw koers 10 graden naar het zuiden.” Onmiddellijk kwam er een bericht terug: “Wijzig uw koers 10 graden naar het noorden.”
De kapitein was woedend; zijn bevel was genegeerd. Dus stuurde hij een tweede bericht: “Wijzig uw koers 10 graden naar zuiden. Doe het nu. Ik ben de kapitein!”
Al snel kwam er weer een bericht binnen: “Wijzig uw koers 10 graden naar het noorden – ik ben matroos derde klasse Jones.”
Wat… Hoe durft die man? Onmiddellijk stuurde de kapitein een derde bericht, erop vertrouwende dat dit indruk zou maken: “Voor de laatste keer, wijzig uw koers 10 graden zuid – ik ben een slagschip.” Toen kwam het antwoord: “Voor de laatste keer, wijzig uw koers 10 graden naar het noorden – ik ben een vuurtoren.”
Midden in onze donkere en mistige tijden schreeuwen allerlei stemmen bevelen de nacht in om ons te vertellen wat we moeten doen, en hoe we ons leven moeten aanpassen. Uit de duisternis komt één stem die iets heel anders zegt dan de rest, soms klinkt het bijna absurd. Maar die stem is de stem van het Licht der Wereld en we negeren die op eigen risico.
***
Na afloop van de dienst was er lawaai in de koffiekamer. Een baby’tje was hartverscheurend aan het krijsen en de vader deed er alles aan om het kindje tot bedaren te brengen.
“Stil maar Elbert,” sprak de man gespannen. “Alles komt goed, Elbert. Rustig maar.” En zo praatte hij voortdurend zalvende, rustgevende woorden. “Geen paniek. Straks is alles beter, Elbert.”
Een van de dames van de kerk was onder de indruk en stapte op de vader af. “Niet makkelijk hè, dat ouderschap. Maar u bent een geweldige vader, zoals u zo rustig blijft onder al dat gebrul. Complimenten zoals u uw baby het gevoel geeft dat alles goed komt.” Na die woorden stapte ze op de baby af en begon lieve woordjes tegen het kereltje te kirren. “Wat scheelt er toch aan, Elbert? Moet je wellicht een boertje laten?”
“Nee, mevrouw,” antwoordde de vader onzeker. “U begrijpt het niet. De baby is Lodewijk. Ik ben Elbert.”
