Maandag 2 oktober 2023
Gebed
Ik hou van U Jezus, met mijn hele hebben en houden. Ik wil mezelf graag aan U geven. Neem mij aan en laat mijn hart Uw thuis zijn. Ik zou een dwaas zijn om te denken dat mijn hart in mijn eigen handen veilig is. U bent de enige die echt weet hoe voor mij te zorgen, dus wil ik mijn hart volledig aan U overgeven.
Vergeef me mijn aarzeling en angst, mijn verlangen om toch de controle te hebben. Ik heb te lang in de duisternis gelopen en weet nu dat U mijn licht bent; ik ben er nu van overtuigd dat ik het alleen niet red.
Ik ben niet bang om Uw liefde te verliezen, want U verzekert me telkens weer dat U diep en volledig van me houdt en ik geloof door Uw Woord dat Uw liefde voor mij nooit zal eindigen. Wat een liefde en wat heerlijk dat U naast mij loopt en mij deze week zult sterken.
Amen
In elke menselijke ziel hangt een wonderbaarlijke harp. Het is een machtig muziekinstrument dat heerlijke muziek kan voortbrengen. Helaas ligt het instrument er bij veel mensen ongebruikt bij, bedekt met stof en veel snaren zijn gebroken. Hoe is dat bij jouw harp? Als je de hand van de Meester niet op je zielenharp laat spelen is er geen ware vreugde in je hart.
Open je hart elke morgen voor Christus. Laat Hem binnenkomen en de snaren repareren die de zonde heeft gebroken. Als je je harp aan God geeft veegt Hij ze met Zijn vaardige vingers schoon en zul je hemelse muziek voortbrengen. Alleen als het lied van Gods liefde in ons hart zingt, zijn we klaar voor de dag.
Deze week nieuw op de site
Als wij onze ogen slechts richten op het tijdelijke en het vergankelijke van deze aarde en verder geen voorbereidingen treffen voor de reis naar de eeuwigheid, kunnen we nog voor een grote verrassing komen te staan. Zijn er mensen van wie we hun laatste woorden kennen, alvorens ze die laatste reis ondernamen?
Lees meer
Geloof is… …vol vertrouwen, zelfs wanneer het stormt. Geloof ziet datgene wat onzichtbaar is, is niet passief, maar onderneemt juist actie en zet stappen in de richting van het antwoord. Geloof vraagt om de dingen die nodig zijn. Geloof hoort dingen die anderen niet horen.
Lees meer
Als verpleegster in een hospice heb ik wel het een en ander meegemaakt. Zo herinner ik me Johannes, een 89-jarige man die niet lang meer te leven had. Hij was bang voor de dood.
Lees meer
Spreuk van de week
De Bijbel is ons niet gegeven om onze kennis te vergroten, maar om ons leven te veranderen.
D.L. Moody
Er bestaat geen pijn op aarde waar de hemel geen remedie voor heeft.
Thomas Moore
Ware vroomheid heeft niets zwaks, niets droevigs en niets wat is ingeperkt. Hij vergroot het hart; hij is eenvoudig, vrij en aantrekkelijk.
François Fénelon
De beste manier om je voor te bereiden op de komst van Christus is, nooit de aanwezigheid van Christus te vergeten.
William Barclay
Om over na te denken
Doe met je geliefden hetzelfde wat Maria deed bij Jezus.
Houd de albasten vaas van je genegenheid niet verzegeld tot je geliefden dood zijn. Breek die vaas nu al open. Vul hun dagen met tederheid. Spreek je lovende woorden uit terwijl hun oren ze nog kunnen horen. De dingen die je wilt zeggen als ze er niet meer zijn moet je hen nu vertellen. De bloemen die je voor hun kist wilt sturen, kun je toch heel wat beter nu sturen? Dan kunnen ze er vandaag hun huis mee opfleuren. Ik heb al vaak gezegd – en ik weet dat ik spreek voor duizenden andere vermoeide, ploeterende zwoegers – dat het mij heel wat meer doet als mijn vrienden de vazen met kostbare olie, gevuld met het parfum van genegenheid die ze hebben klaarstaan, vandaag gebruiken en mijn vermoeide geest er nu mee verfrissen. Vriendelijkheid en genegenheid na de dood maakt de belaste geest echt niet vrolijker. Tranen die vallen op het ijzige voorhoofd van de dood vormen een slechte en te late boetedoening voor de kilte en wrede zelfzuchtigheid tijdens de lange worsteling van het leven. Gerechtigheid komt te laat als die alleen in een grafrede wordt uitgesproken.
JH Evans
***
In Johannes’ visioen van de hemel worden de geredde mensen, de heiligen, afgebeeld met schalen vol heerlijk geurende wierook in hun handen. Johannes schrijft dan dat het de gebeden van de heiligen zijn. De betekenis is niet dat de heiligen daar in de hemel God hun gebeden aanbieden, maar de passage lijkt eerder aan te geven dat de smeekbeden van de mensen op aarde als zoete wierook opstijgen naar de hemel. De gebeden die wij als nederige gelovigen in deze wereld naar God uitspreken zijn voor God als heerlijke geuren die Hem verblijden en verfrissen. Er schuilt enorme schoonheid in deze gedachte. De smeekbeden van Zijn kinderen op aarde komen uit eenvoudige huizen. Soms uit ziekenkamers, soms uit donkere rouwkamers waar geliefden naast hun doden knielen. Andere gebeden stijgen op uit nederige heiligdommen, of uit statige kathedralen. Maar alle oprechte gebeden zijn voor God als een heerlijke geur zoals bloemen ons verblijden op een zomerse dag. Gebed is parfum voor Hem.
J.H. Jowett
Uit het archief van Spurgeon
Als jij me wilt vertellen wanneer God een christen toestaat zijn wapenrusting af te leggen, dan zal ik je vertellen wanneer Satan de verleiding heeft laten varen. Net als de oude ridders in oorlogstijd moeten we slapen met onze helm op en onze borstplaat omgegespt. De aarts verleider zal ons eerste onbewaakte uur aangrijpen om ons tot zijn prooi te maken. De Heer houdt ons waakzaam in alle seizoenen en geeft ons altijd de genade om te kunnen ontsnappen uit de klauw van de leeuw en de poot van de beer. Houd dus vast aan het Woord, leef er mee, drink het in, en leun erop. Een schaap te midden van wolven is veilig met God, net zoals een Christen veilig is te midden van goddeloze mensen.
Geloof je dat echt?
Hoe moeten we reageren als mensen ons “intolerant” noemen, enkel omdat we weigeren in de huidige cultuur een bepaalde waarde of een bepaald gedrag te omarmen? Wat is tolerantie eigenlijk en hoe gaan we om met waarden en ideeën die volledig tegen Gods Woord ingaan maar waarvan de wereld verwacht dat we die omarmen?
Lees meer
Uit de schatkist van het verleden
Instinctief heb ik steevast het gevoel dat ik iets moet doen om volledig door God geaccepteerd te worden. En dat terwijl de Bijbel mij toch duidelijk leert dat ik alleen door genade gered word en niet door mijn werken. Het gevoel zelf te moeten bijdragen aan Gods liefde zit diep verweven met de (zondige) menselijke natuur. Elke dag opnieuw moet ik bidden voor het vermogen om de boodschap van genade opnieuw te horen en te begrijpen. In de 4e eeuw, leefden er twee theologische tegenstanders. De een was een zekere Pelagius, de ander de wellicht welbekende Augustinus. Ze waren elkaars tegengestelden. Pelagius was deftig, hoffelijk, overtuigend en door iedereen geliefd. Augustinus daarentegen verspilde zijn jeugd aan immoraliteit en had meer vijanden dan men op de vingers van een hand kon tellen. Maar Augustinus ging uit van Gods genade en had het uiteindelijk bij het rechte eind, terwijl Pelagius uitging van menselijke inspanning waardoor hij valse leerstellingen de wereld in slingerde. Augustinus streefde God hartstochtelijk na; Pelagius werkte methodisch om God te behagen.
Helaas lijkt het er op dat veel christenen de neiging hebben om Augustijn te zijn in theorie, maar Pelagiaans in de praktijk. Ze werken obsessief om andere mensen en zelfs God te behagen, maar met het gevolg dat ze de ware vrede en vreugde van het Evangelie ontberen.
Phillip Yancey
Dat is grappig
Kinderen en de Bijbel
Hoe noemen ze pastors in Duitsland? Antwoord: Duitse herders.
Welke dienaar van God was de meest schaamteloze wetsovertreder in de Bijbel? Mozes natuurlijk. Hij brak alle 10 geboden tegelijk.
***
Niet zo lang geleden ging ik het huis van een man binnen en toen ik over het geloof begon te praten, wendde de man zich tot zijn dochter en zei: “Je kunt maar beter de kamer uitgaan; ik wil graag een paar woorden tegen meneer Moody zeggen.” Toen ze weg was, begon hij een stortvloed van ongelovigheid over mij uit te storten. “Waarom,” vroeg ik, “stuurde u uw dochter de kamer uit voordat u dit zei?”
“Dat is nogal logisch,” antwoordde hij, “ik dacht niet dat het haar goed zou doen om alles te horen wat ik zei.”
Ik antwoordde hem: “Vriend, ik vrees dat uw rots niet de mijne is. Waarom stuurde u uw dochtertje de kamer uit als u echt gelooft wat u daar te zeggen had?”
Ik zie telkens weer dat ongelovige mensen met twee maten meten, maar het zelf niet doorhebben. Als een ongelovig mens in zwaar weer verkeert zoekt hij doorgaans geen troost bij ongelovige vrienden. Laatst nog zag ik een ongelovig mens die zijn testament wilde laten maken, maar dat alleen door een gelovige notaris wilde laten uitvoeren. Waarom doen ze dat? Omdat ze hun ongelovige vrienden niet durven vertrouwen.
Uit Moody’s anecdotes
