Een andere natuur
“Wat ruiken jullie toch heerlijk,” mopperde het grindpad tegen de kamillebloemen, die zachtjes heen en weer wiegden in de wind onder het raam van een boerderij.
“Er rust regelmatig een zware last op onze schouders,” antwoordde de kamille. “Soms is het de regen gedurende een storm. Soms ook een tedere dauwdruppel, en in het ergste geval wordt er zelfs op ons gestaan.”
“Onzin, dat kan niet,” antwoordde het grindpad. “Op mij komt de regen net zo hard neer en er wordt dagelijks op mij gelopen en terwijl ik vertrapt word door zware mensenlaarzen vindt niemand mijn geur lekker. Bij mij komt er nooit een heerlijke geur vrij.”
“Dat komt,” antwoordde de kamille, “omdat onze aard heel anders is. Als jij vertrapt wordt verzet je je. Je verandert niet. Je geeft niet mee, maar je blijft hard en onbuigzaam.
Maar als wij zuchten en steunen onder het gewicht van de natuur of als er iemand op ons staat worden wij gekneusd en komt die zoete geur uit ons die jij zo graag ruikt.”
“Ik vind het maar dom gepraat,” antwoordde het grindpad. “Wat mij betreft is het gewoon oneerlijk en niet goed geregeld.”
En dat was het einde van de conversatie. Het is maar een verhaaltje, maar de betekenis spreekt voor zich. Beproevingen en zware lasten komen tot iedereen. De Christen krijgt er mee te maken, net als de man van de wereld die God geen toegang tot zijn leven wil geven.
Mar de natuur van beiden is niet hetzelfde. De één wordt bitter en verhard onder de beproeving, terwijl de ander zacht wordt en de geur van geloof en overgave, de hemelse geur van Christus, verspreidt. Hun natuur is verschillend. Jezus zei: “Als u christen wordt, wordt u van binnen helemaal nieuw. U bent als het ware opnieuw door God geschapen. Er is een heel nieuw leven begonnen.”
Hoi, beste schrijver, bedankt voor deze oppepper, en met name het stukje uit : om over na te denken,