De grootste opdracht
God ontleent eer aan zaken die Hij verborgen houdt, maar koningen ontlenen eer aan het doorgronden van een zaak. Spreuken 25:1
Door de eeuwen heen heeft de mens al heel wat ontdekt. De ouderen onder ons zijn opgegroeid in een tijdperk toen televisie nog nauwelijks bestond en je vaak pas na een week of twee antwoord kreeg op een eenvoudige brief. Maar die tijd ligt inmiddels ver achter ons. Elke dag weer worden er geweldige uitvindingen gedaan op medisch gebied, komen er honderden boeken bij en wordt er verbluffende technologie ontworpen die onze levens positief kan beïnvloeden. De vooruitgang lijkt dan ook alleen maar exponentieel toe te nemen.
Maar als wij God vergeten is al die kennis voor ons leven niet veel meer waard dan een kachel die er jaren geleden al de brui aan heeft gegeven op een koude, winterse dag.
Jezus Christus was, is en blijft voor altijd Dezelfde. * De weg naar het Eeuwige Leven en onze menselijke opdracht is nog altijd dezelfde. Alleen door de poort van het geloof kunnen wij het Koninkrijk beërven.
Daar is het ongeloof het natuurlijk niet mee eens. Er zijn zelfs mensen die beweren dat het niet lang meer zal duren voordat onze kennis zo groot is geworden dat wij, net als bij het bouwen van de toren van Babel, zoveel weten dat wij de hemel kunnen bestormen zonder daar de hulp van God voor nodig te hebben. God zelf is het daar niet mee eens, getuige de woorden in Psalm 2: “De machthebbers van deze wereld hebben hun hoofden bijeen gestoken en de leiders spannen samen tegen de Here en zijn gezalfde.
‘Kom op,’ zeggen zij, ‘laten wij onze boeien verbreken en onszelf bevrijden uit deze slavernij van God.’ Maar God in de hemel lacht wanneer Hij hen hoort. De Here bespot hun dwaze plannen.”
Menselijke kennis heeft grenzen die in dit aardse leven onmogelijk geslecht kunnen worden. Universele kennis behoort alleen God toe. En dat is een troost, want ofschoon het zeker Gods bedoeling is dat wij onze talenten gebruiken en in begrip en kennis groeien, maakt de overtuiging dat alleen God uiteindelijk precies weet hoe de vork in de steel zit, ruimte voor het geloof. Door te accepteren dat wij iets op een bepaald moment niet begrijpen en het in Gods handen te leggen bloeit ons geloof en vult die onverklaarbare vrede ons hart.
Wie kan Gods redeneringen volmaakt begrijpen? Zijn wij in staat om de zon in onze handen te nemen, kunnen wij het universum overzien en begrijpen wij ten volle wat zich afspeelt op de bodem van de diepste oceaan?
Het doorgronden van een zaak, het ontwikkelen van kennis en kunde… geweldig. Vergeet alleen niet dat die kachel in ons hart moet branden om ons warm te houden en vergeet vooral niet wie die kachel gemaakt heeft.
Wat rest mij dan te doen? Prediker 12:13 geeft het antwoord. “Dit is mijn uiteindelijke conclusie: heb ontzag voor God en volg zijn geboden op, want dat is de opdracht voor ieder mens.”
Gods opdracht voor ons is door Jezus overduidelijk. Heb lief. “Waar het op aankomt, is dat wij Hem liefhebben met alles wat in ons is en dat wij net zoveel van onze naaste houden als van onszelf. Dat is veel belangrijker dan het brengen van allerlei offers.”
Markus 12:33
