Maandag 26 augustus 2024
Gebed
Heer, U bent mijn troost, mijn hoop en mijn kracht. U staat altijd naast mij en daarom vraag ik U, mij deze week niet over te laten aan mijn eigen wijsheid want dan zal ik zeker afdwalen in het duister van mijn eigen onmacht. Laat mij niet vertrouwen op mijn eigen kracht, want hoewel ik soms het tegendeel lijk te denken, ben ik in werkelijkheid zwak en kan ik gemakkelijk struikelen. Neem Uw Heilige Geest niet van me weg en help mij om me in eenvoud voor U neer te vlijen, zodat Uw Geest ook werkelijk de leiding in mijn leven mag hebben.
Als ik Uw aanwezigheid niet heb, kan niets de leegte opvullen. Rijkdom, eer, voorspoed en vrienden kunnen het tekort niet wegnemen. Zonder Uw zegen bereik ik niets, maar met Uw aanwezigheid kan ik de wereld aan.
In Jezus’ naam,
Amen
William Nicholson, 1862
O Heer, de vrede en de vreugde die ik zo lang zocht
vond ik toen ik bij U blijven mocht.
Het geluk heb ik alleen in U gevonden
die dag, toen U de zonde heeft verslonden.
Jarenlang zocht ik naar geluk, naar diepe vrede
en dacht die te vinden in mijn eigen kracht en rede.
Zo ging ik ras voorbij aan alles wat U deed en zei
maar toen legde U uiteindelijk Uw hand op mij.
Keer op keer dronk ik uit aardse, lekke vaten
zonder dat het vocht me iets kon baten.
Steeds weer gaf ik alles om mijn dorst te slaken,
maar niets was er dat mij werkelijk kon raken.
Toen heeft U mij naar de bron geleid;
U heeft mij van die strijd bevrijd.
Er is dan ook geen enkele andere naam
dan de Uwe; Jezus, die voor eeuwig blijft bestaan.
Er was eens een jongen die van huis was weggelopen na een slaande ruzie met zijn ouders. Ze hadden jarenlang niet met elkaar gesproken, maar de jongen had nu toch spijt en wilde het weer goedmaken. Zo kwam het dat hij op zekere dag in de trein zat op weg naar huis.
Hij had zijn ouders een brief geschreven en hen verteld over zijn voornemen om weer thuis te komen, maar helemaal zeker over de goede afloop was hij toch niet. Hij had zijn ouders veel verdriet gedaan en het was maar de vraag of ze erg blij zouden zijn hem weer te zien. Nee, hij was er eigenlijk van overtuigd dat ze hem nooit meer zouden willen zien. En terecht, zo dacht hij. Hij had er inderdaad een potje van gemaakt.
Omdat het ouderlijk huis vlakbij het spoor stond en je het vanuit de trein kon zien, had hij zijn vader in de brief gevraagd om een rood lint om de grote eik in de tuin te binden. Als de jongen dat lint zou zien wist hij dat hij weer welkom was. Als er geen lint te zien was dan zou zijn aanwezigheid niet gewenst zijn en zou hij doorreizen. Terwijl de trein nog een paar kilometer van het ouderlijk huis verwijderd was, vertelde jongen zijn verhaal gespannen aan een medepassagier. Deze vertelde hem over een andere jongeling die ook van huis was weggerend, maar ook vergeving vond en weer in het ouderlijk huis werd opgenomen. Het verhaal van de verloren zoon.
Zou dat bij hem ook zo gaan? Hij tuurde gespannen uit het raam terwijl zijn hart begon te bonzen. Daar was het huis…
En inderdaad, toen de trein voorbij het ouderlijk huis reed wapperde er een rood lint aan de boom. Maar er was meer. In plaats van dat ene lint was het hele huis letterlijk ingepakt in rode linten, vlaggen en doeken. Uit alle ramen, aan de schoorsteen, aan de deurknoppen hing iets… alles was rood, rood en nog eens rood. Alles schreeuwde uit naar de jongen: “Je bent vergeven. Kom alsjeblieft weer thuis. We houden van je.”
De verloren zoon kwam thuis. Wij zijn allemaal vergeven als we maar naar huis willen komen.
Onbekend
Deze week nieuw op de site
Toen ik nog op de bijbelschool zat waar ik werd opgeleid tot zendeling waren mijn vrienden er min of meer van overtuigd dat wij inmiddels alles wel wisten wat er op religieus gebied te weten viel en de gedachte dat God misschien nog een paar wijze levenslessen voor ons in petto had, kwam niet bij ons op.
Lees hier verder
Een paar jaar geleden bezocht ik de plaats in India waar ze de wereldberoemde sari’s maken; die prachtige, rijk gekleurde gewaden met gecompliceerde patronen waar de vrouwen in India vaak mee lopen. Ik verwachtte een fabriek vol moderne machines die de ingewikkelde patronen zonder al te veel moeite van de lopende band zouden uitspuwen. Maar ik zag iets heel anders.
Lees hier verder
Spreuk van de week
Op een dag bekritiseerde een vrouw D.L. Moody om zijn evangelisatiemethoden in zijn pogingen de mensen voor de Heer te winnen. Moody’s antwoord was: “Ik ben het met u eens. Ik hou ook niet van de manier waarop ik het doe. Vertel me eens, hoe doet u het?” De dame antwoordde: “Ik doe het niet.” Moody antwoordde: “Dan vind ik mijn manier van doen beter dan uw manier van niet doen.”
Alles wat in de wereld wordt gedaan, wordt gedaan door hoop.
Maarten Luther
De preek die je in moeilijke tijden door je manier van leven geeft, spreekt mensen krachtiger aan dan de preek van de meest welsprekende spreker.
Bill Bright
Hij is waarlijk gelukkig die alles heeft wat hij wenst en niets wenst wat hij niet zou moeten wensen.
Augustinus
Om over na te denken
Zijn de zaken van deze wereld werkelijk zo belangrijk en allesbepalend als wij soms denken? Dat zijn ze inderdaad als de eeuwigheid slechts een droom is en de hemel en de hel slechts rare fantasieën of sprookjesverhalen zijn. Als we voor altijd in deze wereld zouden blijven en ons niets zouden hoeven aantrekken van iets buiten deze wereld; als de vreugden van de aarde het hoogst bereikbare waren en aardse ellende het vreselijkste dat ons maar zou kunnen overkomen, ja dan zouden we ons inderdaad volledig moeten overgeven aan deze wereld. Dan zou alles wat hier gebeurt van het allergrootste belang zijn … Maar de eeuwigheid is geen droom en ieder mens komt aan het einde van zijn levenstocht aan bij de poort. God heeft een brug geslagen die ons veilig de eeuwigheid binnenleidt. Waarom zouden we die brug niet aannemen en er nu over leren?
Samuel Davies
Er bestaat een verhaal over een Amerikaanse toerist die op bezoek ging bij een wijze, oude man die in Caïro woonde. De toerist was nogal verbaasd toen hij bij het eenvoudige huisje van de man aankwam en zag dat de oude man haast geen meubilair had. Er stond een bed en een ruwe tafel met een paar stoelen, maar verder was er niets, behalve honderden boeken.
“Waar is je meubilair?” vroeg de toerist verbaasd.
“Mijn meubilair?” antwoordde de man… “Waar is het jouwe?”
“Het mijne? Ik ben maar op doorreis,” zei de toerist weer.
“Ik ook,” sprak de man eenvoudig.
Het leven op deze aarde is maar tijdelijk. Toch leven heel veel mensen alsof ze voor eeuwig en altijd hier zullen zijn en dan vergeten ze ook nog eens om te genieten van het moment. De waarde van iets wordt niet gemeten aan hoe lang iets duurt, maar aan de manier waarop we het beleven. God heeft ons het leven geleend en Hij verwacht rente. Wij zijn hier maar op doorreis.
Alleen God is heilig. Hij alleen weet hoe Hij Zijn kinderen op de paden van heiligheid moet leiden. Hij kent elk aspect van je ziel, elke gedachte van je hart, elk geheim van je karakter en alle moeilijkheden en hindernissen. Hij weet ook hoe Hij jou naar Zijn wil kan vormen. Elke gebeurtenis, elke beproeving en iedere verzoeking is Hem bekend en Hij schikt alle dingen dienovereenkomstig. Als je dit durft te geloven, zal het je hele leven diep beïnvloeden. Dan wil je niet anders dan jezelf onvoorwaardelijk aan God overgeven. Zo’n geloof vraagt niets, weigert niets en wenst niets anders dan wat God wil. In plaats van te proberen dingen voor jezelf tot stand te brengen, zul je alles in nederigheid en met vreugde aannemen, omdat je weet dat God met je is en dat is genoeg. Je zult tevreden zijn, ook al zijn er wolken om je heen en lijkt je weg donker.
Jean Nicolas Grou
Gedachten over de dood
Een klein meisje wier broertje net was gestorven, vroeg haar moeder waar Baby was gebleven. “Baby is bij Jezus,” antwoordde de moeder. “Die is nu heel blij.”
Een paar dagen later, toen ze met een vriendin praatte, zei de moeder: “Ik heb toch zo’n verdriet dat ik mijn baby heb verloren. Ik weet me gewoon geen raad.”
Het kleine meisje hoorde haar en herinnerde zich wat haar moeder haar verteld had en vroeg toen: “Mamma, is iets verloren als je weet waar het is?”
“Nee, natuurlijk niet,” antwoordde haar moeder.
Daar begreep het meisje niets van en ze vroeg haar moeder in verwondering: “Maar Mamma, hoe kan Baby dan verloren zijn als hij bij Jezus is?”
Haar moeder begreep wat de Heer haar door haar dochtertje probeerde te vertellen en vergat het nooit meer. Het was de waarheid.
Charles E. Fuller kondigde eens aan dat hij de volgende zondag een preek zou geven over de Hemel. Die week ontving hij een brief van een ernstig zieke man. Die schreef hem: “Ik hoorde dat u zondag over de Hemel gaat spreken. Wat is dat mooi. Daar ben ik erg in geïnteresseerd, want weet u, ik heb daar al vijftig jaar een stukje grond. Ik heb het niet zelf gekocht, want het is me voor niets gegeven. Hij die het me gaf heeft er echter heel veel voor moeten betalen. Al jarenlang heb ik er bouwmateriaal naar toegestuurd, zodat de Architect en Schepper van het universum er een huisje voor me kan bouwen. Dat heeft Hij me beloofd. Een huisje dat nooit stuk zal gaan en precies past bij wat ik graag hebben wil. De fundamenten van mijn huisje zullen nooit vergaan, want het staat gebouwd op een Rots. Vuur kan er niet komen en regen en overstromingen kunnen het niet verwoesten. Ik hoef mijn huis ook niet met grote kettingen en sloten af te sluiten, want in dat land is geen toegang voor mensen met kwade en zelfzuchtige bedoelingen. Ik woon nu nog in Californië, maar ik zal spoedig naar dat land vertrekken. Ik moet echter nog wel een grote, duistere vallei doorkruisen om in mijn nieuwe woning te komen, maar daar ben ik niet bang voor, want mijn beste en dierbaarste vriend is zelf al door die vallei heen gegaan. Hij heeft de angst ervoor weggenomen. Al die jaren is Hij al door dik en dun bij me gebleven en Hij heeft me beloofd dat Hij altijd bij me zal blijven. Hij zal dan ook naast me lopen als ik door die duistere vallei loop en ik kan daar niet verdwalen. Ik hoop dat ik uw preek op zondag nog kan horen, maar of dat lukt weet ik niet. Maar zo niet, dan zal ik zelf kunnen zien waar u het over hebt. Ik ben er klaar voor en hoop u daar later zelf te ontmoeten.”
Daily Light
Hoe belangrijk vinden we de gedachten van een groot mens op deze aarde en hoe waardevol. Hoeveel boeken zijn er wel geschreven over de levens en filosofieën van de grootheden van deze aarde. Daarom vraag ik je, hoe veel meer zouden we dan de gedachten van God moeten overdenken? Gods gedachen zijn gedachten over ons. “Want Ik weet wat mijn plannen voor jullie zijn, zegt de Heer. Ik heb mooie plannen voor jullie. Plannen vol vrede, niet vol ellende.” (Jeremia 29:11)
God heeft ons ook een boek gegeven vol met Zijn gedachten. Daarin lezen we over de verheffende zekerheid, dat “dit Grote Wezen van mij houdt, medelijden heeft met mij en ik door Hem in Zijn hart gedragen word.
Een aardse vader schreef zijn zoon die in een ver land woonde: ‘Zoon, je bent nooit afwezig in mijn gedachten.’ Dat is ook de troostende boodschap van onze Vader in de hemel. De nederigste en eenzaamste van Zijn kinderen op aarde kan zeggen: “Ik ben arm en behoeftig – maar dat geeft niet, want de Heer denkt aan mij!”
Zelfs als we het boek niet lezen zijn we toch omringd door Gods gedachten.
* Zijn hoogste gedachten – de eeuwige bergen;
* Zijn verheven gedachten – de verre sterren;
* Zijn vreselijke gedachten – de bliksem, de storm, de aardbeving en de vulkaan;
* Zijn kleinste gedachten – de zorg voor het mos, het tedere gras, het lelietje van het veld en de parelachtige dauwdruppel;
* Zijn liefdevolle gedachten – de blauwe lucht, het stille meer, de zonnige open plek, de ontluikende bloesems en de prachtige bloemen;
* Zijn vreugdevolle gedachten – de zingende stromen en sprankelende golven;
* Zijn onveranderlijke gedachten – de rots in het midden van de oceaan, waar de golven vergeefs hun woede op botvieren.
John MacDuff
Klik hier voor een korte Bijbelstudie uit Daily Light
Uit de schatkist van het verleden
De uit slavernij bevrijde Amerikaanse negerleider Booker T. Washington (1856-1915) zei: “Succes moet niet zozeer worden afgemeten aan de positie die iemand in het leven heeft bereikt, maar aan de obstakels die hij heeft overwonnen terwijl hij probeerde te slagen.” Door twee stappen vooruit en één stap terug te zetten, komen we steeds dichter bij het doel. Iemand die geen fouten maakt, doet eigenlijk niets. Falen, teleurstellingen en tegenslagen horen bij het leven. We moeten leren ons niet te identificeren met onze mislukkingen. Er zijn veel voorbeelden van mensen die tegenslagen overwonnen. Abraham Lincoln stelde zich zeven keer kandidaat voor een politieke functie en werd elke keer verslagen. Bobby Kennedy bleef zitten in de derde klas en kon niet eens zijn eigen krantenwijk regelen. Ed Gibson, een van de astronauten op de Skylab III missie, moest de eerste en de vierde klas overdoen.
Leer van je fouten, maar identificeer je met je vooruitgang. Ga door, vol vertrouwen en voel je gesteund door de kracht van God. Hij staat naast je en helpt je over elke hindernis heen als je je aan Hem blijft vasthouden
Uit het archief van Spurgeon
Het is niet mogelijk om je te bekeren, tenzij je je bewust bent van je eigen onmacht en zonde. Het is onwaarschijnlijk dat je je tot Christus keert, tenzij je weet waarom je Hem nodig hebt. Daarom bid ik je om elke dag tijd te nemen om je geest tot rust te brengen zodat je je huidige positie op de zee van het leven kunt bepalen. Het kan zijn dat je naar de rotsen drijft en schipbreuk gaat lijden, terwijl je juist dacht dat je geweldige vooruitgang aan het boeken was. Daarom vraag ik je met klem om je bij God terug te trekken en niet onbezonnen door te varen als de mist je omringt. Verminder toch even je snelheid en laat je pijllood zakken om te zien of je in diep water of in ondiep water zit. Overweeg je tocht nauwkeurig en zorgvuldig, zodat je niet verrast zult worden.
Een glimlach …
Ik herinner me een anekdote over een oude violist. Hij was erg arm, maar in het bezit van een instrument dat de mensen altijd bekoorde door de zoete klanken die eruit voortkwamen. Zoals hij het bespeelde, bracht het altijd een weerklank in de harten van de mensen die ernaar luisterden. De mensen vroegen hem om uit te leggen hoe het kwam dat er zo’n bekoring van het instrument uitging. Dan stak hij de viool uit, streek teder over de gracieuze vorm en zei: “Ach, er moet heel veel zonneschijn in dit hout gegaan zijn en wat er ingaat komt er ook altijd weer uit.”
Hoeveel zonneschijn van God is er in ons leven binnengegaan? Hoeveel tijd brengen wij door in Zijn stralende aanwezigheid? Het is maar al te waar dat wij allemaal meer vrede en hoop zouden uitstralen als wij meer van Gods glans in ons leven zouden opnemen.
Dat is grappig
Een jonge vrouw nam haar verloofde mee naar huis zodat haar ouders hem konden ontmoeten. Na het eten nam haar vader de jongeman mee naar zijn studeerkamer voor een gesprekje. “En, wat zijn je plannen?” zei de vader.
“Ik ben theologiestudent,” antwoordde de jongeman.
“Bewonderenswaardig,” zei de vader, ”maar wat ga je doen om mijn dochter een fijn thuis te geven?”
“Ik ga studeren en God zal voor alles zorgen,” legde de jongeman uit.
“Hmmm, en hoe ga je dan voor je kinderen zorgen en ze goed opvoeden?” vroeg de vader.
“God zal daar ook voor zorgen”, zei de jongeman.
“En later dan … als je te oud bent om nog te werken?”
De jongeman glimlachte. “Ook dan zal God voor alles zorgen.”
De mannen verlieten de studeerkamer en de moeder vroeg haar man: “Hoe ging het?”
“Een beetje een zweverig type,” antwoordde de vader. “Hij heeft geen geld of echte toekomstplannen, maar aan de andere kant mag ik hem wel. Hij schijnt te denken dat ik God ben.”
