Maandag 24 maart 2025
Gebed
Uit het gebed van Koning Salomo tijdens de inwijding van de tempel
Heer, God van Israël, er is boven in de hemel en beneden op de aarde geen God zoals U. Want U houdt Zich aan uw verbond en U bent goed voor uw dienaren die met hun hele hart willen leven zoals U het wilt. Maar ook al bent U zó groot, wilt U tóch alstublieft luisteren naar het gebed dat ik vandaag tot U bid? Vergeef de dingen die de mensen verkeerd gedaan hebben en grijp in. Geef ieder mens wat hij verdiend heeft met wat hij heeft gedaan, want U kent ieders hart. Dan zullen ze hun hele leven diep ontzag voor U hebben in het land dat U aan onze voorouders heeft gegeven.
Ik bid dat onze Heer God met ons zal zijn, zoals Hij met onze voorouders is geweest, en dat Hij ons niet in de steek zal laten. Ik bid dat Hij in ons hart een verlangen naar Hem zal leggen. Dan zullen wij kunnen leven zoals Hij het wil. Dan zullen we ons aan alle wetten en leefregels houden die Hij aan onze voorouders heeft gegeven.
Uit: 1 Koningen 8
Er is een legende over een monnik die tijdens zijn devoties iets moois leerde:
Eens, te midden van zijn stille tijd met God de Heer
Diep verzonken in geluk en vol van hemelleer
Klonk daar opeens de bel door kloostergang en hof
En was het uit met die welgemeende, liefdevolle lof
De monnik zuchtte luid en gefrustreerd
Waarom nu met aardse nood geconfronteerd?
In het klooster was dit het uur waarop de blinden en de lammen en alle bedelaars van de straat hun eten kwamen halen en deze monnik, nu op zijn knieën voor de Heer was die dag de dienstdoende monnik, uitgekozen om de goede gaven uit te delen. Misschien kon hij gewoon blijven zitten. Hij was tenslotte met de Heer in gesprek en wat was er nu belangrijker dan luisteren naar de Meester? Toen hoorde hij een stem.
Doe je plicht, ’t is het beste wat je Mij kunt geven
Vertrouw Mij daarna met je leven.
Dat was duidelijke taal en dus stond de monnik op en haastte zich naar zijn werkplaats waar hij zich inzette voor het werk met de armen en de verdrukten. Uren later kwam hij terug in zijn gebedskamer en stapte zonder moeite terug in die geheiligde sfeer van gebed en aanbidding.
Gedurende die uren van het werk met al die armen
Bleef Jezus wachten in Zijn eeuwige erbarmen.
En toen de man opnieuw met de Meester sprak en bad
Zag hij iets dat hij eerder niet begrepen had.
Jezus sprak tot hem heel stil maar toch ook kras:
‘Denk jij nu echt dat ik hier gebleven was,
Als jij verzaakt had te leven voor je plicht
In het delen van het eeuwige licht?’
Er zit een les voor ons in deze legende. De heerlijkheid van gemeenschap met God mag ons nooit afhouden van het gewone werk in het leven. Wij kunnen de vervoering van toewijding niet behouden als we de plicht van dienstbaarheid verwaarlozen. Aanbidding is bedoeld om ons voor te bereiden op een beter werk en nooit om onze Godgegeven taken te verwaarlozen.
J.R. Miller
Deze week nieuw op de site
De Bijbel spreekt over onze hemelse samenkomst.
Een hemelse samenkomst? Betekent dat dan dat wij onze geliefden van ons aardse leven weer terugzien?
Lees meer
God is almachtig en houdt zielsveel van ons; dat weten we. Maar als de dingen niet gaan zoals wij gehoopt hadden, hebben we het er maar wat moeilijk mee. De duivel is altijd bereid om onze oren te vullen met negatief gepraat.
Lees meer
Er kwam eens een straathond aanlopen in de buurt waar net op dezelfde dag een nieuw gezin was komen wonen, maar daar had de straathond geen boodschap aan. Die leefde erop los en maakte een verschrikkelijke puinhoop van de buurt, tot ergernis van iedereen.
Lees meer
Spreuk van de week
Soms hebben we een grote schoonmaak van ons hart nodig.
Catherine Marshall
Als we onszelf met ons hele hart aan God overgeven en Hem toegewijd zijn, is er echt niets middelmatigs of alledaags aan ons. Overgave aan Christus betekent dat je vol vuur voor de Heer leeft en Hem toelaat in elk aspect van je leven.
Jim Gallery
Echt berouw haat de zonde en niet alleen de straf die op de zonde volgt; en het haat de zonde het meest omdat het Gods liefde heeft ontdekt en daarom weet hoe verwerpelijk de zonde is in Gods ogen.
William Mackergo Taylor
Het heeft weinig zin om kerken te vullen met mensen die precies hetzelfde weggaan als ze binnenkwamen; de roeping van de kerk is niet om kerken te vullen, maar om de hemel te vullen.
Andreas van Perugia
De liefde heeft een zoom aan haar kledingstuk die tot het stof reikt. Zo veegt de liefde met haar zoom de vuile vlekken van de straten en lanen weg. Omdat de liefde het kan, moet ze het eenvoudigweg doen. Er is geen andere optie.
Moeder Teresa
Om over na te denken
En doordat we leren volhouden, wordt onze geest sterk. En doordat onze geest sterk wordt, leren we om steeds meer op God te vertrouwen. En als we op God vertrouwen, zal Hij ons nooit teleurstellen. Want God heeft zijn liefde in ons hart uitgestort door ons zijn Heilige Geest te geven.
Romeinen 5:4
Dat is het leven waartoe we geroepen zijn en dat is het leven dat we mogen leiden, want God geeft ons nooit een roeping zonder dat Hij ons helpt om hogerop te klimmen. Telkens weer strekt Hij Zijn hand naar ons uit om ons op te tillen. Kind van God, klim hoger en hoger in de werkelijkheden en heerlijkheden van het leven met God, een waarachtig opstandingsleven. Weet dat je leven met Christus in God verborgen is. Schud jezelf los van elke last, keer elke bezoedeling de rug toe en geef jezelf als klei over aan de handen van de pottenbakker, opdat Hij de volheid van Zijn eigen heerlijkheid op je mag verankeren en jij stap voor stap mag veranderen door de Geest van God. Wat een voorrecht om Zijn heerlijkheid meer en meer te mogen aanschouwen.
J.Hay Aitkin
Christus is alles in iedereen, wie of wat je ook bent.
Kolossenzen 3:11b
De dienst van Christus is de zaak van mijn leven.
De wil van Christus is de wet van mijn leven.
De aanwezigheid van Christus is de vreugde van mijn leven.
De heerlijkheid van Christus is de kroon van mijn leven.
Onbekend
Heb de wereld niet lief.
1 Johannes 2:15
Heb haar niet lief en heb haar toch lief. Heb de wereld lief met de liefde van Hem die Zijn Zoon gaf om ervoor te sterven. Heb de wereld lief met de liefde van Hem die Zijn bloed ervoor vergoot. Heb de wereld lief met de liefde van engelen, die zich verheugen in haar bekering. Heb haar lief om haar goed te doen, door je tranen te geven over haar lijden en ongehoorzaamheid, je medelijden over haar zorgen, je rijkdom aan haar noden, en je gebeden om haar ellende op te lossen. Je kunt niet leven zonder invloed op de wereld te hebben of erdoor beïnvloed te worden. Er zijn maar twee mogelijkheden: je zult de wereld beter maken, of ze zal jou slechter maken.
God wil ons helpen met Zijn genade en Heilige Geest om zo in de wereld te leven dat je er bovenuit stijgt en er bovenuit kijkt; zo van haar te houden dat wanneer je haar verlaat, je haar beter achterlaat dan je haar gevonden hebt.
Guthrie
Alle mensen kijken vol vertrouwen naar U. U geeft hun te eten wanneer ze dat nodig hebben. U geniet ervan om te zorgen voor alles wat leeft.
Psalm 145:15-16
In de Engelse vertaling staat hier dat God ervan geniet om ons alles te geven wat we waarlijk verlangen. Het gaat hier om ons verlangen naar de zaken van God. Als God alleen maar in onze behoeften zou voorzien en onze menselijke noden zou bevredigen, zou het al meer dan genoeg zijn. Maar God, in Zijn liefde om Zijn grootse schepping bij te staan, gaat nog veel verder. Medelijden kan iemand bewegen om in een bepaalde nood te voorzien; plicht kan iemand ertoe dwingen om een bepaalde nood te lenigen, maar het bevredigen van een verlangen, ervan genieten om voor iemand te zorgen, impliceert een tedere waakzaamheid, een genadige kennis van wat er zich in het menselijk hart afspeelt, en een gretigheid om te zegenen. God is nooit tevreden totdat Hij ook onze verlangens bevredigd heeft.
Mark Guy Pearse.
Uit het archief van Spurgeon
De Bijbel is een sprekend boek en vormt en heiligt onze geest naar het beeld van Christus; tenminste, als je het boek ook werkelijk tot je laat spreken. Je kunt niet verwachten in genade te groeien als je niet naar de Schrift luistert.
Als je niet vertrouwd bent met het woord, hoe kun je dan verwachten dat je net zo kunt worden als Hij die het woord sprak?
Zelfs de beste boeken van mensen zijn niet meer dan reservoirs, maar het zijn nooit leven gevende bronnen. Je kunt er bij de eerste kennismaking van genieten, maar dan houdt het op. Je kunt die boeken geen honderd keer lezen want ze worden na verloop van tijd oudbakken, maar bij het Woord van God is het anders en neemt het verlangen om het meer te bestuderen juist toe.
O, mijn geliefde vrienden, verdiep je dus veel in het heilige woord van God. Daar word je beter van. Verspeel je korte tijd op aarde niet met dwaze lectuur en nietszeggende kleinigheden van het uur die ongemerkt uitgroeien tot obstakels in je leven die de toegang tot de schatkamers van God effectief verhinderen.
Neem de tijd voor het Woord zodat je uitgroeit tot een betrouwbare man of vrouw. Als je je voedt met het Woord van God zul je iets voor de wereld betekenen.
Daily Light
Naar een artikel van Edmund Calamy (1600–1666)
Naar een preek luisteren?
Dat is goed en wel, maar we moeten ons realiseren dat er meer nodig is dan het aanhoren van een gezalfde preek. We moeten nadenken over wat we horen; we moeten het opnemen en erover mediteren. Als je een preek hoort en niet in stilte nadenkt over wat je gehoord hebt, dan zal het je nooit enig goed doen.
Er zijn zoveel magere christenen die honderden preken verslinden, maar er nooit beter door worden. Ze worden nooit dikker en gezonder in genade, maar blijven armzalige sloebers bij wie je de geestelijke ribben kunt tellen. Dat komt doordat ze de tijd er niet voor nemen om te overdenken wat ze gehoord hebben.
Bid tot God om je begrip te verhelderen, je te zegenen met Zijn licht van waarheid, zodat je toewijding groter wordt en je gelukkiger, blijer en heiliger mag leven.
Door het Woord:
* Verhonger je je lusten.
* Neemt je genade toe.
* Kun je de ijdelheid van de wereld beter zien.
* Kun je je verheffen naar de hemel en de eeuwige realiteit.
Klik hier voor een korte Bijbelstudie
Uit de schatkist van het verleden
In de vorige eeuw was er een haven in Engeland waar ‘s-nachts drie lichten aan de kust zo waren opgesteld dat ze de kapitein van het schip veilig de weg naar de haven toonden zonder gevaar om aan de grond te lopen. De kunst was, het schip zo te navigeren dat alle drie de lichten in elkaar opgingen en er uitzagen als één groot licht. Alleen dan zat zijn boot op de juiste koers en kon hij veilig door het donker de haven binnenkomen. Dat is ook de manier waarop wij als kinderen van God ons schip door het leven moeten navigeren. Er zijn drie lichten en die moeten als één groot licht op ons leven stralen.
- Daar is het licht van het Woord van God
Uw woord leidt mij. Het is als een lamp voor mijn voeten, een licht op mijn pad.
(Psalm 119:105)
- Daar is het licht van de Heilige Geest
Maar toen ze het woord in Asia wilden gaan vertellen, hield de Heilige Geest hen tegen.
Ze kwamen bij Mysië. Van daar probeerden ze naar Bitynië te reizen. Maar weer hield de Heilige Geest hen tegen
Handelingen 16:6-7 - Daar is het licht van de omstandigheden
Daar had Paulus ’s nachts een droom. In die droom zag hij een Macedonische man staan die naar hen riep: “Steek over naar Macedonië en help ons!” Toen zochten we onmiddellijk een schip om naar Macedonië te varen. Want we begrepen dat God wilde dat we de mensen in Macedonië het goede nieuws zouden gaan vertellen.
Handelingen 6:9-10
Al deze lichten smelten samen tot één helder licht dat ons de juiste richting toont, zodat wij als pelgrims ons schip vol vertrouwen verder kunnen sturen.
Uit: 1000 Stories Worth Telling
Hemels perspectief
Want ik leef en ook jullie zullen leven.
Johannes 14:17
Wat moeilijk is het om troost te putten uit het graf van onze geliefden; vooral als ze zo vroeg zijn heengegaan. Waar is de liefde? Waar is de wijsheid in dat lijden?
Maar wie weet? Wat zou de toekomst hen gebracht hebben? Soms zou het zomaar kunnen zijn dat het zware verlies juist een daad van Gods genade is en dat een geliefde van ons weggenomen werd om verder lijden en pijn te voorkomen. Hoeveel beter is het hemelse leven! Wij weten toch niet wat de toekomst ons zal brengen en al helemaal niet hoe de toekomst er voor onze geliefden zou hebben uitgezien? De toekomst ligt genadig versluierd voor ons en het zal ons nooit bekend worden aan welke verleidingen, zonden en pijn onze teerbeminde nog zou worden blootgesteld op deze aardse akker. Misschien mag je troost putten uit de herinnering van de kortstondige lening die God gegeven heeft, want je zult niet weten welk kwaad er nog op de loer lag. Veel van onze tranen zouden gedroogd worden als wij de woorden van Jesaja zouden durven geloven toen hij schreef: “Rechtvaardige mensen verdwijnen; de vromen sterven te vroeg, maar niemand schijnt zich er iets van aan te trekken of zich af te vragen waarom dat gebeurt. Niemand schijnt te beseffen dat God hen wegneemt voordat de kwade dagen komen.”
De rechtvaardige werd weggenomen? Waarheen dan? Naar het land van het eeuwige licht met haar hemelse kusten. Voor een ogenblik van ons weggenomen, maar binnenkort voor eeuwig met ons verbonden.
Uit een artikel van Charles Cowman
***
In relatie tot het bovenstaande stukje het volgende treurige, maar ware verhaal:
Er was eens een moeder met een ziek dochtertje van drie jaar. Het arme kind leek te gaan sterven nadat de artsen haar hadden opgegeven. De moeder had al vaak gebeden, maar God had haar niet geantwoord. Tenslotte keerde de moeder zich in woede tegen God en schreeuwde dat ze niet langer wilde geloven in een God die het zo slecht met haar voorhad. Je kunt het toeval noemen of niet, maar de situatie veranderde haast wonderbaarlijk en het dochtertje genas. De toekomst bleek echter niet zo rooskleurig te zijn als de moeder had verwacht. Haar dochter raakte aan de drugs en zat nog voor haar twaalfde in het criminele circuit. Toen ze zestien was maakte ze een einde aan haar leven. De moeder kwam huilend bij de dominee om kracht en troost en sprak snikkend: “O, dominee… Ik had het er destijds zo moeilijk mee om God te vertrouwen toen mijn dochtertje zo ziek was. Ik weigerde mij aan Hem over te geven. Toen werden mijn gebeden toch beantwoord, maar kijk nu eens naar het resultaat. Hoe veel beter zou het geweest zijn als God mijn lieveling tot Zich had genomen toen ze nog drie jaar was.”
Een glimlach…
Want God houdt zoveel van de mensen, dat Hij zijn enige Zoon aan hen heeft gegeven. Iedereen die in Hem gelooft, zal niet verloren gaan, maar zal het eeuwige leven hebben.
Johannes 3:16
Een man sprak eens voor een groep arme kinderen en liet hen een waardevol muntje zien. Alle kinderen keken met begerige oogjes naar de schat, waarna de man het muntje verstopte onder een grote Bijbel. Toen zei hij: “Iedereen die gelooft, mag naar voren komen en het muntje pakken.”
De kinderen schuifelden zenuwachtig heen en weer, maar er kwam niemand naar voren. De man deed iedereen de belofte, maar niemand geloofde hem echt. Uiteindelijk stapte er een klein kereltje naar voren, dat de grote Bijbel wegschoof, het muntje met glinsterende ogen oppakte en het in zijn broekzak stopte. “Dank u, mijnheer,” zei hij nog.
“Hoe heet je?” vroeg de man.
“Jaapje,” antwoordde het ventje.
De man knikte en zei toen: “Maar ik zei toch niet dat Jaapje dat muntje mocht hebben?”
Jaapje slikte even en zei toen vrijmoedig: “U zei ‘iedereen’, mijnheer. En daar hoor ik dus ook bij.”
De man knikte tevreden en zei: “Je hebt het begrepen, Jaapje. Dat muntje behoort jou toe.”
Dat is grappig
Een nieuwe voorganger in een dorpje bezocht eens een ongelovig gezin en nodigde hen hartelijk uit om zijn diensten bij te wonen. Hiervoor werd hij op de vingers getikt door de voorganger van een grotere kerk in die streek, die verbolgen zei: “Dat zijn onze zondaars; daar blijf jij met je vingers vanaf.”
***
Lang geleden, toen er nog maar weinig treinen reden, was er eens een trein die opeens afremde, met de laagst mogelijke snelheid voort kachelde en uiteindelijk tot stilstand kwam. Een van de passagiers, een ongeduldige zakenman, vroeg de conducteur geïrriteerd wat er aan de hand was.
“Er staat een kudde koeien op het spoor,” antwoordde de conducteur. “We moeten wel stoppen.”
Na ongeveer tien minuten kwam de trein weer op gang en begon weer langzaam te rijden. Na een kwartier kwam hij echter opnieuw tot stilstand.
“Wat nou weer?” brulde de zakenman. “Mijn tijd is kostbaar en ik heb wel wat beters te doen dan hier in die bedompte ruimte te zitten.”
“Het spijt me, mijnheer,” sprak de conducteur beleefd, “Maar we hebben de koeien weer ingehaald.”
