Maandag 21 oktober 2024
Met hart en ziel wil ik de Here prijzen en zijn heilige naam loven. Mijn ziel, prijs de Here en vergeet vooral nooit wat Hij allemaal voor goeds heeft gedaan.
Psalm 103:1-2
Gebed
O, Heer, alles gebeurt in de stille kamer van het gebed. Alles wat U voor ons gaat doen, begint in samenspel met Uw Heilige Geest. Daarom kom ik in stilte en eerbied naar U toe. Voordat ik ook maar iemand anders zie, wil ik Uw aangezicht zien en Uw liefdevolle stem horen. Heer, ik vrees dat ik Uw antwoorden soms niet ontvang of begrijp omdat ik niet lang genoeg in Uw aanwezigheid blijf. Leert U mij om op Uw stem te wachten. Alleen als ik geduldig aan de oever van de stille wateren blijf zitten en U de kans geef werkelijk tot het diepst van mijn hart door te dringen, kan ik U echt leren kennen en Uw kracht aanschouwen. Hoe gezegend is die stille tijd met U, Heer. U wilt dat onze gebeden alle ketenen verbreken, alle gevangenissen openen, alle zieken genezen en de wereld transformeren in de hemelse plaats die U voor ogen hebt. Wat een heerlijkheid, wat een zegen dat ik me bij U mag terugtrekken.
Amen
Edward McKendree Bounds (1835 – 1913)
Als God ’s morgens niet op de eerste plaats staat in onze gedachten en inspanningen, dan zal Hij ook de rest van de dag niet op de eerste plaats staan, maar op de laatste plaats.
E.M. Bounds
In groene weiden, onder het loof zo rijk en zoet
Leidt God zijn kinderen elke dag opnieuw;
Naar de koele stroom die verkwikking geeft aan een afgepeigerde voet
Leidt God zijn kinderen elke dag opnieuw.
Sommigen gaan door water, of een onstuimige vloed,
Anderen door het vuur, maar allen door het bloed;
Door pijn of door eenzaam verdriet
Maar altijd, overdag en in de nacht, geeft God aan ieder Zijn hemelse lied.
Naar een hymne van George A. Young
Er was eens een reiziger die verdwaald was geraakt in de woestijn, waar hij dorstig en uitgehongerd door het zand strompelde. Waar hij ook keek, was er niets dan eenzame ellende en hij wist dat het einde nabij was. Uiteindelijk zakte hij verdwaasd in het zand en bereidde zich voor op zijn onherroepelijke dood. Maar plots dwarrelde een klein groen blaadje dat door een voorbijgaande bries werd meegevoerd, bij zijn voeten neer. Een blaadje, hier in de woestijn? Dat kon maar één ding betekenen: er was een oase in de buurt. Nieuwe hoop maakte zich meester van zijn hart, want het blaadje was vers en niet uitgedroogd. De bries kwam uit het oosten, dus met vernieuwde kracht stond hij op en dwong zichzelf om die richting uit te lopen. Al snel vond hij de oase en leste hij zijn dorst bij de bron en kon hij uitrusten in de schaduw van de bomen.
Er zijn tijden dat ook wij verdwaald lijken te zijn in de woestijn van dit leven. Onze vreugde is weg en wij denken dat alles verloren is. Wanhopig kijken we om ons heen, maar zien niets dan eenzame ellende. Maar dan dwarrelt er een klein blaadje uit het Woord van God bij ons neer. Het is groen en fris en bedekt met de dauw van het leven. Het blaadje vertelt ons de plaats waar het leven, de rust en de vreugde gevonden kunnen worden. Dan hoeven we alleen maar op te staan en in de richting te lopen vanwaar het blaadje gekomen is en voordat we het weten vinden wij de bron om onze dorst te lessen en in de schoot van Gods liefde te rusten.
Uit: Glimpses Through the Window of Life
Deze week nieuw op de site
Ik wil graag een van Gods lelies zijn, maar dat ben ik niet zomaar. Om dat te zijn moet ik mij volledig aan Hem overgeven. Het betekent dat ik oneindig passief moet zijn en tegelijkertijd ook oneindig actief. Het is niet makkelijk om dit goed uit te leggen.
Lees meer
Jezus deed alles altijd precies op tijd. Hij nam voor de dingen de benodigde tijd en was overal precies op tijd aanwezig. Op Zijn missie om ons te verlossen van de dood en ons naar het licht te leiden was Hij nooit haastig en probeerde Hij nooit om meer te doen dan Hij op dat moment moest doen.
Lees meer
Door de eeuwen heen heeft de mens al heel wat ontdekt. De ouderen onder ons zijn opgegroeid in een tijdperk toen televisie nog nauwelijks bestond en je vaak pas na een week of twee antwoord kreeg op een eenvoudige brief. Maar die tijd ligt inmiddels ver achter ons.
Lees meer
Spreuk van de week
Elke genade die we genieten, hoe klein die ook mag zijn, is een druppel uit de fontein van Gods goedheid.
Thomas Shepherd
Als het troostrijk voor ons is als een aardse vriend om ons geeft, hoeveel te meer zou het dan moeten betekenen dat we geliefd zijn door Hem die beter is, liefdevoller en eerbiedwaardiger dan de meest liefdevolle menselijke vriend? Jezus is de ware ladder van Jakob, waarop gedachten van onuitsprekelijke tederheid vanuit het hoogste heiligdom naar beneden stromen.
MacDuff
Als je denkt dat je er al bent, dan ben je waarschijnlijk nog niet eens begonnen.
Charles Swindoll
Realiseer je bij al je bezigheden dat God je ziet; als Hij bezig is voor jou, span je dan in om Hem te zien; dat zal je helpen om diep ontzag voor Hem te hebben en het zal je ertoe bewegen Hem lief te hebben. De eerste stap in het leren van Gods lessen is je voor God neer te buigen. De vrees voor God is het begin van kennis, en de kennis van God is de volmaaktheid van liefde.
Francis Quarles
Onthoud dat jij de enige bent die je ervan kan weerhouden om de persoon te worden die God wil dat je bent.
Neil Anderson
Om over na te denken
Maar steeds als ik dacht: “Nu ga ik vallen,” hield U me overeind met uw liefde, Heer. Steeds als ik wanhopig was, troostte U mij en gaf U mij weer hoop.
Psalm 94:18-19
Hoe kostbaar zijn de gedachten van God! De Schrift leert ons: “Zoals de hemelen hoger zijn dan de aarde, zo zijn Mijn wegen hoger dan uw wegen en Mijn gedachten hoger dan uw gedachten.” Gods gedachten zijn oneindig, onveranderlijk en eeuwig. Ze zijn als een heerlijk klokkenspel met echo’s die van eeuwigheid tot eeuwigheid reiken. Gods gedachten overtreffen onze meest verheven voorstellingen. “God is in staat om eindeloos veel meer te doen dan wij kunnen bidden of bedenken. Dat doet Hij door de kracht die in ons werkt.” (Efeziërs 3:20)
Laten we Zijn onuitsprekelijke gedachten jegens ons toch koesteren. We moeten ze diep in ons hart bewaren en ze gebruiken om onze twijfels op te lossen, onze angsten te kalmeren en onze zorgen te verzachten. Zijn liefdevolle gedachten over ons strijken de kussens in ons ziekbed glad en nemen onze angst voor de poort van de dood weg. Zijn gedachten zijn als hemelse muziek in een gewijd, eeuwenoud heiligdom dat zijn genezende melodie laat neerkomen op neerslachtige, treurende, verontruste en peinzende geesten. Het is Gods doel om ons zo wakker te schudden en hoop, vertrouwen, vrede en vreugde naar onze onzekere harten te brengen.
John MacDuff, 1864 uit: The Thoughts of God
Ik heb dat leger van springende, knagende en kaalvretende sprinkhanen op jullie afgestuurd. Maar Ik zal jullie vergoeden wat zij in die jaren hebben opgegeten.
Joel 2:25
God zegt: “Ik zal het jullie vergoeden.” Laat deze waarheid diep tot je hart doordringen. Alleen de goddelijke hand kan dit wonder verrichten. Christus is de hersteller, want Hij heeft verzoening voor ons gebracht. Overal waar een Christen gekwetst is door zonde of waar intens verdriet over de akkers van zijn hart stroomt, straalt het gezicht van de gekruisigde Christus met liefdevolle genezing. “Maar Hij heeft ónze ziekten op zich genomen en ónze pijn weggedragen. Híj werd mishandeld vanwege ónze ongehoorzaamheid aan God. Híj werd geslagen omdat wíj zoveel slechte dingen deden. Híj kreeg de straf, zodat wíj vrede met God zouden kunnen hebben. Zíjn lichaam werd stukgeslagen met de zweep, zodat wíj genezing zouden kunnen krijgen van onze ziekten.” (Jesaja 53)
Uit: Daily Devotionals
George Müller schreef het volgende over de gebeden die hij voor zijn ongelovige vrienden bad: “In november 1844 begon ik te bidden voor de bekering van vijf personen. Ik bad elke dag zonder enige onderbreking, of ik nu ziek of gezond was en waar ik me ook bevond. Na achttien maanden hoorde ik dat de eerste van de vijf zich bekeerd had. Wat een vreugde! Ik dankte God. Daarna bad ik verder voor de anderen. Vijf jaar later kwam ook de tweede tot het geloof. Ik bad verder voor de andere drie. Dag na dag bleef ik voor hen bidden en er gingen zes jaar voorbij voordat ook de derde zich bekeerde. Ik dankte God en ging door in mijn strijd voor de laatste twee, maar op het moment dat ik dit schrijf, kennen ze de Heer nog steeds niet. Het geeft niet, want ik vertrouw op God, bid verder en zie uit naar het antwoord, want dat zal zeker komen.”
In 1897, tweeënvijftig jaar nadat Müller zonder onderbreking dagelijks voor deze twee mannen was begonnen te bidden, kwamen ook deze twee mannen tot het geloof. Müller was zelf toen al gestorven, maar wie kan ontkennen dat zijn trouwe gebeden de machtige bergen verplaatst hadden?
Müller begreep wat Lukas bedoelde toen hij schreef wat Jezus ons vertelde over het gebed: “Jezus wilde de leerlingen uitleggen dat ze altijd moesten bidden en niet moesten opgeven. Hij vertelde hun dat in de vorm van een verhaal.” (Lukas 18:1).
Uit: https://www.georgemuller.org/
Daily Light
Johannes vertelt ons: “In het begin was het Woord er. Het Woord was bij God, en het Woord was God Zelf. In het begin was het Woord bij God. Alle dingen zijn door het Woord gemaakt. Werkelijk alles wat er is, bestaat doordat het Woord het heeft gemaakt. In het Woord was het leven, en het leven was het licht voor de mensen.” Het is een helderder licht dan dat van de zon. Het is een licht dat in het hart van ieder mens schijnt en de duistere geest verlicht. En dan staat in vers vijf geschreven: “Het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis begrijpt het niet.” Hier beschrijft de Bijbel de naam van de mens en die naam is ‘duisternis’. Sinds Satan, de vorst der duisternis, Adam en Eva verleidde om van de verboden vrucht te eten, is het verstand van de mensen verduisterd; de mens weet van nature niet meer wat goed is en heeft het goede niet lief. En zo kwam Christus naar de wereld om licht te brengen in de duistere gedachten van ons mensen. Maar helaas, zo weinig mensen openen hun hart voor Hem. De meeste mensen zijn zo tevreden met de kleinigheden van deze tijdelijke wereld of worden zo in beslag genomen door wat er hier met hen gebeurt, dat ze zich afkeren van de Zoon van God. Ze willen liever niet met al die zaken geconfronteerd worden.
Maar dit gezegende boek is de weg naar het antwoord. Het vertelt ons waar we vandaan komen, wat het doel is en waar we naar toe gaan. Wil niet ieder van ons voor altijd gelukkig zijn? Laten we dan aandachtig luisteren naar dat Licht en God smeken ons geloof te geven, zodat we geloven en gered worden.
Favell Lee Mortimer (1802 – 1878)
Klik hier voor een korte Bijbelstudie uit DailyLight
Uit het archief van Spurgeon
Laten we God toch loven voor de gewone dingen; die gewone genadegaven die we iedere dag ontvangen, want zo gewoon zijn ze niet. De lucht die we inademen, het water dat we drinken, het voedsel dat we eten, de slaap die we genieten, de kleren die ons bedekken, de huizen die ons onderdak bieden en zoveel meer, dit alles is Gods genade voor ons. Hoe kostbaar deze ‘gewone’ gaven zijn, blijkt overduidelijk als ze zijn weggenomen. De gewone vreugden van dit leven waarmee God ons zegent, zouden ons moeten vervullen van dankbaarheid en voldoende motief moeten zijn om ons aan onze Vader over te geven in volledige toewijding!
Uit de schatkist van het verleden
Er wordt gezegd dat de Engelse prediker Robert Hall (1764 – 1831) in zijn jonge jaren nogal onstuimig en zelfs aanmatigend kon zijn in zijn betoog; maar telkens als hij zijn kalmte verloor voelde hij zich diep vernederd en toonde hij berouw over zijn onvermogen om de ander te respecteren. Zo staat het opgetekend dat hij eens, toen hij zijn geduld weer eens verloren was en zich enorm had opgewonden over de stelling van zijn collega, in het midden van een debat zomaar de zaal verliet en zich terugtrok in een afgelegen deel van de hal waar de bijeenkomst gehouden werd waar men hem wanhopig hoorde uitroepen, “O Lam van God. O Lam van God, wilt U alstublieft mijn trotse en verwarde geest kalmeren en onder Uw controle houden.”
Een glimlach…
Op school kregen we les van een leraar die ik niet snel zal vergeten. We noemden hem Oom Tom, want hij had een bruine huidskleur. Een lieve vent, die Oom Tom. Ondanks zijn leeftijd was hij nog steeds een beetje kind gebleven en misschien vonden wij hem daarom zo aardig. En lesgeven kon hij als de beste. Geschiedenis was een saai vak maar als Oom Tom lesgaf dan veranderde er iets. Je waande je dan terug in de tijd van de ridders en koningen, je zag de grote veldslagen alsof je er zelf bij was en kon haast het stof tussen je tanden voelen. Maar één jongen had een speciaal plekje in het hart van Oom Tom en dat was Mikey. Wij noemden hem “kneusje” en ofschoon dat misschien wel onaardig klonk bedoelden wij het niet zo want iedereen hield van “kneusje”. Mikey was een speciaal geval want hij was autistisch en kon niet voor zichzelf zorgen. En omdat hij dat zelf niet kon deed Oom Tom dat voor hem. Altijd verzekerde Oom Tom zich ervan dat het goed ging met Mikey. Dat hij er netjes uitzag en genoeg te eten had, of zich niet verveelde en vaak las hij hem dan verhaaltjes voor of deed spelletjes met hem.
Ik bewonderde Oom Tom voor zijn zorgzame houding. Maar op zekere dag veranderde mijn bewondering in diep respect. Ik hoorde het pas later; Oom Tom was stervende. Oom Tom had kanker en zijn dagen op deze aarde waren geteld. Nu zou je denken dat Oom Tom niet meer aan Mikey dacht. Nu had hij zelf tenslotte meer dan genoeg zorgen en Mikey was alleen maar een extra belasting. Maar zo was het niet. Zelfs die laatste dagen werden doorgebracht met zorg voor Mikey. Zijn aandacht voor Mikey verminderde geen moment ondanks zijn pijn en de onzekerheid die zich diep in het hart van deze man had geworteld. Uiteindelijk raakte hij in een coma en verwisselde hij dit aardse leven voor het eeuwige.
Wat heb ik veel geleerd van Oom Tom. Geschiedenis is niet langer een saai vak en ik herinner me maar al te graag die opwindende verhalen over de grote ontdekkingsreizen en de levensbeschrijving van Alexander de Grote. Maar dat is eigenlijk niet zo belangrijk. Wat ik echt van hem geleerd heb is die onbaatzuchtige zorg voor een ander, een zwakker mens die zijn hulp zo hard nodig had. De onzelfzuchtigheid die hem ertoe aanzette om zelfs in zijn laatste levensdagen te denken aan het geluk van een ander.
Oom Tom is reeds lang geleden overleden, maar mijn verlangen om de woorden van Jezus in praktijk te brengen: “Doe aan een ander gelijk U wilt dat hij U zal doen” is mede door deze bijzondere man de hoeksteen van mijn leven geworden.
Auteur onbekend
Dat is grappig
Twee dominees waren eens op weg naar een belangrijke gebedsbijeenkomst, maar de een had zich verslapen en het leek erop dat ze het begin van de samenkomst zouden gaan missen. “Spring maar achterop op mijn motorfiets,” zei de ene. “Ik geef gewoon wat extra gas en dan komt het wel goed.”
En zo kwam het dat ze een minuut later door de straten raasden op weg naar hun bijeenkomst. Maar dat zat hen niet glad want ze werden direct betrapt door de dienstdoende wijkagent die hen met gevaar voor eigen leven tot stilstand bracht.
“Wat denken jullie in vredesnaam dat jullie doen?” vroeg de agent boos. “Dit is een 30 km zone en jullie gaan misschien wel 80.”
“Spijt ons,” zei de dominee aan het stuur, “maar we moeten snel naar onze gebedsbijeenkomst en we zijn wat laat. God heeft ons daar nodig.”
“Maar jullie rijden als gekken. Zo krijg je een ongeluk.”
“Welnee,” antwoordde de andere dominee van achter op de motor. “Maak je niet zo druk. Jezus rijdt met ons mee, dus alles komt goed.”
“Wat?” vroeg de verbaasde agent. “In dat geval geef ik jullie twee bekeuringen. Het is absoluut verboden om met meer dan twee personen op één motorfiets te zitten.”
