Maandag 17 oktober 2022
Ik stapte op het zand. Wat een rust. Hier konden de zorgen me even niet te pakken krijgen. Ik keek naar de blauwe lucht en de rustig voortglijdende wolken. Dank U Vader, dat U altijd bij ons bent.
Ik was op vakantie, maar had tot op heden nog geen rust kunnen vinden en was daarom naar het strand gelopen om mijn zorgen even te ontvluchten. De rekeningen waren hoger dan ooit en het leek alsof er elke dag nieuwe problemen hun intrek in ons huis namen. Voor het eerst in mijn leven voelde ik, wat stress kan doen met mensen. Maar hier op het strand kon ik met God praten.
Hier kon ik even tot rust komen. Het was eb en er waren nauwelijks golven, maar ik bleef toch een goed eindje bij het water weg zodat ik niet nat zou worden. Terwijl ik naar wat zeemeeuwen keek die over het water scheerden bad ik: “Heer, waarom is het leven soms zo moeilijk? Ik kan er niet tegen.” Toen ging ik op mijn hurken zitten en schreef mijn zorgen in het zand. Geld, gezondheid, huwelijk.
Net toen ik de k van huwelijk in het zand had geschreven hoorde ik het geluid van een aanstormende monstergolf. Waar kwam die opeens vandaan?
Ik sprong nog net op tijd weg maar de woorden die ik in het zand had geschreven werden helemaal weggespoeld. In één klap weg. En mijn zorgen waren ook weg.
Dank U Vader. U hebt de hele wereld in Uw handen en daar horen mijn man en ik ook bij.
De symboliek was overduidelijk. Er staat in de Bijbel dat we onze zorgen aan Hem moeten geven, omdat Hij voor ons zorgt.
Teresa Dorman
De moeite waard deze week:
“Pappa,” zei het zoontje. “Mag ik bij je zitten?” De vader onderbrak zijn werk aan het bureau en keek naar zijn jochie. “Natuurlijk mag dat, Jantje. Maar ik moet mijn werk afmaken en kan dus niet met je spelen.” “Dat wil ik ook niet,” antwoordde Jantje. “Ik vind het gewoon zo fijn om bij je te zitten.” Zo vindt God dat ook zo fijn als wij bij Hem komen. Lees er hier meer over.
De Christelijke schrijfster Hannah Whitall Smith (1832 – 1911) neemt ons mee op een overdenking over de onwankelbare dingen in het leven. Lees er hier meer over.
Geklaag, gemopper en droefenis halen de wielen van onze strijdwagen af, zodat deze wegzakt in het zand en nergens meer naar toe kan rijden. Dat is geen goed idee. Lees er hier meer over.
Spreuk van de week
Dicht bij Jezus ervaar ik in vierentwintig uur meer vreugde en rust dan in 365 dagen die ik in de wereld doorbreng. Geloof me, ik heb ze allebei geprobeerd.
A. Torrey
Het geloof in Jezus moet alles voor ons betekenen voordat het iets voor anderen kan betekenen.
Donald Soper (Predikant 1903-1998)
Om over na te denken
Als je ‘s avonds naar bed gaat, dan weet je als kind van God al zeker dat je de volgende dag opnieuw gezegend zult worden. Elke morgen staat er weer een nieuw pak vol met zegeningen voor je klaar; zegeningen en wonderen die de Vader bij je bed heeft neergezet en die jij mag uitpakken.
En eerlijk is eerlijk, die zegeningen hebben niets te maken met jouw eigen kracht. Zelf kun je die zegeningen niet ontwerpen. Ze worden ons gegeven, als een geschenk van de Vader die ons liefheeft. Dat begint al op het moment dat je je ogen opent en weer kunt ademen en je bed uit kunt klimmen. Heel gewoon toch zeker? Tot op de dag dat je misschien je bed niet uit kunt komen en opeens weet wat een wonder het is dat je mag leven, denken en doen.
Als je achter de schermen zou kunnen kijken, zou je zien dat God je meer wil zegenen dan jij gezegend wilt worden. Dat is reden tot dankbaarheid.
Joseph Prince
Wat doet Jezus in het uur van jouw verschrikking? Het antwoord staat in Marcus 6:47: “Om een uur of drie ‘s nachts waren de discipelen nog maar midden op het meer. Jezus zag hoe zij tegen de wind in moesten roeien. Hij liep over het meer naar hen toe…”Jezus kwam naar hen toe. Hij vroeg hen niet om naar Hem toe te komen. Dat konden ze helemaal niet. Op het moment dat Zijn volgelingen in paniek raakten kwam Jezus naar hen toe. Hij had natuurlijk ook best aan de kust kunnen blijven staan en hen met een soort megafoon zijn instructies kunnen toeroepen. Maar dat deed Hij niet. Als je midden in een storm zit heb je geen instructies nodig. Dan heb je een wonder nodig en iemand die je vasthoudt en helpt. Dat deed Jezus. Hij kwam naar hen toe. En dat is in een notendop de boodschap van het Evangelie. God blijft niet aan de zijlijn staan om je vanaf de kant wat raad en instructies toe te schreeuwen. God stroopt Zijn mouwen op, stapt op je af en pakt je vast. Hij kent je angst en je pijn. Hij weet hoe je aan het zwoegen bent en Hij komt tot je. Wat een geweldige God. Misschien voel jij je op dit moment ook wel verlaten, maar dat ben je niet. De Bijbel zegt daar iets over in Johannes 14:18: “Ik zal u niet als ouderloze kinderen achterlaten. Ik kom bij u terug.” Dat is de belofte van Jezus en daar mag je op vertrouwen.
Onbekend
Uit het archief van Spurgeon
Klein geloof komt net zo goed in de hemel als groot geloof. Wanneer Jezus op die grote dag wanneer Hij de wereld overneemt zijn juwelen telt, zal hij zowel kleine als grote parels hebben en deze zorgvuldig apart zetten. Een diamant is kostbaar, hoe klein die ook is, want het is een diamant. Zo heeft ook echt en ongeveinsd geloof, hoe klein het misschien ook is, een plaats in de kroon van Christus. Klein geloof is verzekerd van de hemel, want de naam van de Kleingelovige staat geschreven in het boek van het eeuwige leven. Uitverkoren vóór de schepping van de wereld werd ook het kleine geloof gekocht met het bloed van Christus en kost het dus evenveel als groot geloof.”
Charles Haddon Spurgeon, uit Peace and Purpose in Trial and Suffering.
Uit de schatkist van het verleden
Tijdens de Tweede Wereldoorlog leefde er in Parijs onder het schrikbewind van de Nazi’s een Russische non, Moeder Maria genaamd. Daar deed ze wat maar in haar vermogen lag om het lijden van de mensen om haar heen te verlichten. Het maakte haar niet uit waar de mensen vandaan kwamen of wat ze geloofden; als ze hulp kon bieden konden ze bij haar terecht. Op een slechte dag drongen de Nazi’s de kloosterschool waar ze woonde binnen, omdat ze gehoord hadden dat er zich ook Joden in de kloosterschool schuilhielden. Het duurde niet lang alvorens de bezetters de Joodse meisjes en vrouwen er tussen uit hadden gepikt, geteld hadden en klaargezet hadden om afgevoerd te worden naar de executiekamers. Onder hen een jong tienermeisje dat bijna bezweek onder de angst. Moeder Maria’s hart brak bij het zien van haar ellende. Ze aarzelde geen moment, trok haar nonnenhabijt uit en nam de plaats van het meisje in. Zachtjes zei ze: “Ik ga wel voor jou, ik neem jouw plaats in.” En zo gebeurde het. Moeder Maria stierf als een Jodin. Er bestaat zoiets in deze wereld als het lijden voor anderen. Zo leed ook God voor ons. Het is de betekenis van het kruis. Jezus zegt: “Heb maar geen angst. Ik ga voor jou en neem jouw plaats in.”
Henry H. Kruener
Dat is grappig
Op een zondag was het onderwerp voor de zondagschool de 23e Psalm. De jonge dominee vertelde de kinderen met veel bombarie over het feit dat schapen niet erg slim zijn en dus veel leiding nodig hebben. “En daarom,” sprak de man met galmende stem, “hebben de schapen een herder nodig. Een dapper iemand die altijd dicht bij de schapen blijft om ze te beschermen tegen de wilde dieren en helpt om geen domme dingen te doen.” Toen sprak hij met opgetrokken wenkbrauwen tegen de kinderen: “En… als jullie de schapen zijn, wie is dan de herder?”
Hij verwachtte dat de kinderen naar hem zouden wijzen, maar dat gebeurde niet. Er volgde een korte stilte en toen zei een klein jochie: “Da’s makkelijk. Jezus natuurlijk. Die is de herder.”
De jonge dominee, enigszins verrast, vroeg hakkelend: “Hmm… eh… ja, maar wie denk je dan dat ik ben?”
Het jongetje dacht diep na en zei toen schouderophalend: “Weet ik veel. De schapendoes misschien?”
