
Maandag 13 januari 2023
Gebed
Helpt U mij om het rustig aan te doen, Heer. Verlicht het bonzen van mijn hart door mijn geest weer tot rust te brengen. Breng mijn jachtige en gehaaste geest tot bedaren door een heldere kijk op de eeuwigheid. Geef me, te midden van de verwarring van mijn dag, de kalmte van de eeuwige heuvels.
Doorbreek de stress van mijn dagelijkse leven met de rustgevende muziek van Uw zacht zingende stromen en de wetenschap over alles wat U reeds voor mij gedaan heeft. Help me, de magische, herstellende kracht van rust te ervaren; wilt U mij de kunst leren om kleine vakanties te nemen: Het kijken naar een bloem, een kort gesprek met een vriend, het aaien van een vriendelijke hond en het lezen van een paar regels uit Uw Goede Boek.
Herinner me elke dag aan de fabel van de schildpad en de haas, zodat ik weet dat de race niet altijd gewonnen wordt door de snelste atleet en dat er veel meer in het leven is dan het verhogen van mijn productie. Laat me omhoog kijken naar de takken van de torenhoge eik en begrijpen dat die boom zo groot en sterk is geworden doordat hij langzaam en goed groeide.
Help me om het rustiger aan te doen, Heer en inspireer me om mijn wortels diep in de grond van de duurzame waarden van het leven vast te zetten zodat ik kan groeien naar de sterren van mijn grotere bestemming.
In Jezus’ naam. Amen
Onbekend
Jezus heeft mij vergeven,
In angst en nood werd ik tot hem gedreven.
Hij schonk genade en ik ben eind’lijk vrij;
De Heer maakte een nieuw mens van mij.
Daarom word ik nu bij hem geteld
God ben ik gans toegewijd.
Hier op het barre aardse veld
Leidt Hij me naar de eeuwigheid.
Eens verloren in schuld en vele zonden,
Werd ik door de Herder gevonden.
Hij trok mij op uit schande en uit nood
Hij overwon voor mij de dood
Daarom word ik nu bij hem geteld
God ben ik gans toegewijd.
Hier op het barre aardse veld
Leidt Hij me naar de eeuwigheid.
Naar een gedicht van Norman J. Clayton
Het verhaal gaat dat er vele jaren geleden eens een leger was uitgetrokken en dat er zich onder de soldaten een jonge, doch zeer geliefde prins bevond. Het werd een verschrikkelijke tocht, want het vroor dat het kraakte en het leger werd voortdurend aangevallen door de vijand. Veel soldaten sneuvelden en anderen kwamen om in de ijzige kou.
Op een bepaald moment was de prins met een drietal getrouwen afgedwaald en leken ze reddeloos verloren, totdat ze bij een vervallen schuurtje aankwamen waar ze beschutting zochten voor de nacht. Hongerig, koud en vermoeid gingen ze liggen om te slapen. De ruwe mannen waren wel wat gewend, maar toen ze hun geliefde prins, die niet bekend was met het harde bestaan van een soldaat, daar verloren en uitgeput in een hoekje zagen slapen, kregen ze medelijden. Ze trokken direct hun eigen mantels uit en legden die zachtjes over de prins heen terwijl die sliep.
Toen het ochtend werd, ontwaakte de prins warm en verfrist, maar hij hoorde niets behalve de woest huilende wind. Waar waren zijn mannen? Toen hij rondkeek, zag hij ze naast elkaar op de koude grond liggen. Toen hij hen riep, kreeg hij geen antwoord. Toen zag hij dat zijn mannen hun mantels aan hem hadden gegeven en tot zijn grote schrik realiseerde hij zich dat ze alle drie gestorven waren. Gestorven uit trouw en liefde voor hem.
Kijk nu eens naar het kruis. Daar hangt de gestorven Jezus. Terwijl jij je mag verheugen in de warmte van het leven is Hij voor jou gestorven en ook weer opgestaan. Jij hebt vrede, vreugde, hoop en troost terwijl Hij daar hing in de winterkou. En waarom? Zodat jij en ik kunnen leven.
“Grotere liefde heeft niemand dan dat een mens zijn leven geeft voor een vriend.”
Uit Glimpses Through the Window of Life
Deze week nieuw op de site
Een juweel voor de kroon:
Lang geleden werd er in Afrika een prachtige diamant gevonden. Nooit eerder was er zo’n mooie steen gevonden en er werd besloten om de steen aan de koning van Engeland te schenken.
Lees hier verder
Het licht in de sneeuwstorm.
Victor was speciaal opgeleid voor het reddingswerk in de bergen en kreeg meestal aanstellingen in gevaarlijke gebieden, hoog in het Andesgebergte van Chili aan de grens met Argentinië. Zo ook deze keer…
Lees hier verder
Spreuk van de week
Geloof is geen zintuig, geen filosofie en geen rede. Geloof is eenvoudig vertrouwen op Gods Woord.
Christmas Evans
Het begin van angst is het einde van geloof, maar het begin van waarachtig geloof betekent direct het einde van angst.
George Müller
Je zult nooit geloof leren in een comfortabele omgeving. God geeft ons de beloften in een rustig uur en bezegelt ons verbond met Hem met grote en genadige woorden. Dan doet Hij een stap terug en wacht af, om te zien hoeveel we geloven. Hij staat toe dat de verleider met onaangename testen en verzoekingen aankomt, die alles wat Hij ons beloofd had lijken tegen te spreken. Daar en op dat moment wint het geloof zijn kroon. Dat is het moment om door de storm omhoog te kijken en net als Paulus tussen de bevende, bange zeelieden uit te roepen: “Ik geloof God. Hij zal doen wat Hij me heeft gezegd.”
Mrs. Charles Cowman
Wie geen tijd heeft om te bidden, werkt harder dan God van hem vraagt.
Onbekend
Jezus brengt God in onze wereld. Door Jezus kunnen wij begrijpen wie God werkelijk is. God woont in de Hemel, maar wij zien Zijn weerspiegeling in Jezus.
John MacBeath
Om over na te denken
Lief hart, je bent niet verlaten. Afzondering en vrede zijn rondom je en God is over alles. Als een zuivere witte duif met gevouwen vleugels wacht Zijn zoete boodschapper, Gods vrede, op jou. Luister stil en richt je ogen naar de berg van God. Dan hoor je een stem die teder tot je ziel spreekt. Het is de stem van de Eeuwige die liefdevol tot je fluistert en je vraagt, al je zorgen op Hem te werpen. Moge Zijn vrede gedurende die lange, kille winterdagen bij jou en je geliefden blijven.
Frank Exely
We moeten leren om te wachten. Als we niet weten wat we moeten doen, moeten we gewoon niets doen. Wacht tot de mist optrekt. Een deur die op een kiertje staat zouden we nooit woest mogen opengooien. Een gesloten deur kan een voorzienigheid zijn.
Het vermogen om standvastig te blijven onder druk geeft God de kans om op een ongekende manier in onze levens te werken.
Realiseer je dat een haastige geest nooit wordt geïnspireerd door de hemel, maar altijd van beneden opborrelt en je doorgaans buiten adem achterlaat. Wie gelooft zal geen haast maken. De Psalmist kende het geheim en ervoer deze genade toen hij schreef in Psalm 130: “Ik wacht op de Heer.” Wachten is moeilijk, maar een groot onderdeel van het leven en het is een belangrijke levensdiscipline.
Wachten heeft zijn doel. Het geeft tijd om ons voor te bereiden op wat er gaat komen en maakt de zegen des te zoeter als die komt. Bovenal toont het de soevereiniteit van God om te geven wanneer en zoals Hij wil.
Uit Streams in the Desert
Hef je ogen op naar de heuvels, en haast je naar Golgota, naar die vreselijke beklimming en bezoek onderweg ook de hellingen van de berg Olivet, waar de bomen van Gethsemane groeien. Overdenk daar de lijdensweg van de Heer, waar Hij reeds de eerste slokken nam van die onzalige lijdensbeker die Hij de volgende middag aan het kruis tot op de bodem leeg dronk. Kijk daarnaar en realiseer je dat daar het antwoord ligt op al je nood, al je vragen en alles wat je ooit nodig zult hebben.
Zorg voor mijn hart, o Heer. Het menselijk hart is als de enige ongevleugelde vogel in de hele schepping. Geef mijn hart vleugels. Dit aardse bestaan kan het geen vleugels geven en juist het tegenovergestelde blijkt zo vaak te gebeuren. Juist de kracht om lief te hebben trekt het zo vaak in een zuigend moeras van vertwijfeling en pijn. Wees de kracht van mijn hart, O Heer. U bent de vesting van mijn hart in hitte en tegenslag; U bent de schuilplaats voor mijn hart in wroeging en storm, de ster in de nacht en zijn troostende stem in de eenzaamheid. Ik kan dit hart van mij niet regeren; bewaar het dus onder de schaduw van Uw eigen vleugels.
George Matheson
Daily Light
De kracht van het Woord van God
Er is een waargebeurd verhaal over een eenzame zendeling, George Smith die in Afrika voor de Heer werkzaam was. Maar George had niet veel succes. Hij had slechts één volgeling. Een oud vrouwtje kwam door hem tot geloof in Jezus en zij werd door hem onderwezen in de Bijbel. Maar kort daarop werd hij door een politieke omwenteling gedwongen, Afrika te verlaten. Hij zou er nooit meer terugkeren, want hij werd ernstig ziek en stierf terwijl hij bad voor Afrika. Over hem werden geen boeken geschreven, was niets bekend en hij stierf in de veronderstelling dat hij niets had gedaan voor zijn geliefde Heer. Maar de werkelijkheid was anders. Hij had een Bijbel achtergelaten bij het vrouwtje dat tot bekering was gekomen en zij zette zijn werk voort. Honderd jaar later was de missiepost uitgegroeid tot 13.000 overtuigde gelovigen. Alles was begonnen met het werk van die eenzame zendeling, George Smith en dat ene vrouwtje dat hij tot het geloof had gebracht.
Jezus zei: “Alles wat Ik u gezegd heb, is Geest en leven.” Laat het Woord van God zijn wonderlijke werk in je volbrengen.
Klik hier voor een korte Bijbelstudie uit Daily Light.
Uit het archief van Spurgeon
Een paar jaar voordat Spurgeon kwam te overlijden vroeg een Amerikaan hem om naar zijn land te komen en daar 50 lezingen te geven voor een speciaal geselecteerd publiek dat wel eens wat wilde horen van die bekende Engelsman. De prediking van het evangelie stond echter niet op de eerste plaats.
“Een fluitje van een cent!” zei de Amerikaan. “Geen enkele inspanning. Alles wordt voor je betaald en je krijgt voor elke avond waarop je ons toespreekt 1000 dollar. ”
Maar Spurgeon wees het voorstel af. “Je zegt dat ik 50.000 dollar kan verdienen in 50 dagen? En dat ik er nauwelijks wat voor hoef te doen? Mij niet gezien. Ik kan heel wat meer doen als ik die 50 dagen in Engeland blijf. Dan verdien ik niet zoveel, maar bereik ik zeker 50.000 mensen met het woord van God. Dat is heel wat belangrijker dan jouw dollars!”
Uit de schatkist van het verleden
Ik ben gek op tuinieren, maar of ik nou zo’n goede tuinman ben valt te betwijfelen. Er is veel meer dat ik niet weet dan wat ik wel weet. Neem nou de watermeloen als voorbeeld. Het zaadje van de watermeloen heeft het vermogen om meer dan 200.000 keer zijn eigen gewicht uit de aarde op te zuigen. Het verwerkt die grondstoffen en groeit uit tot een watermeloen met een kleurschakering die schoner is dan de beste verf van een kunstschilder. Binnen in de watermeloen vormt zich een witte ring en een vuurrood hart waarin nieuwe, zwarte zaadjes geboren worden die ieder hetzelfde wonder kunnen bewerkstelligen. Als iemand mij dat wonder kan verklaren, dan kan ik hem het wonder van God openbaren.
-William Jennings Bryan
William Jennings Bryan (1860-1925) was een Amerikaans advocaat en politicus. Hij was driemaal presidentskandidaat, maar wist nooit de verkiezingen te winnen.
Een glimlach…
Er was eens een arme man die een grote zak aardappelen op zijn rug droeg. Hij bezweek bijna onder de last, maar gelukkig voor hem stopte er een boer met paard en wagen. “Vooruit kerel,” zei de boer. “Spring maar op de bok.” De man hees zich op de wagen en zakte naast de boer neer. Maar zijn zak rustte nog steeds op zijn rug. “Wat doe je nou?” vroeg de boer verbaasd. “Zet die zak toch neer, kerel!”
“Ach mijnheer,” antwoordde de arme man. “U bent al zo aardig om mij een lift te geven. Ik ga u toch zeker niet vragen om ook nog voor mijn aardappelen te zorgen. Nee, die draag ik zelf wel!”
Wat een dwaze man. En toch gedragen wij ons in onze relatie tot God vaak precies zoals die man. God zegt dat Hij voor ons zal zorgen en onze lasten zal dragen, maar vaak denken wij dat wij God een plezier doen als we onze lasten netjes zelf meezeulen in plaats van Hem er mee lastig te vallen.
Dat is grappig
Vele jaren geleden toen er nog geen schoolplicht bestond was er een jongetje van arme komaf dat nooit naar school was geweest. Dat was natuurlijk een groot probleem, want toen hij wat ouder geworden was kon hij nergens een baantje vinden. Waar hij maar kwam werd hem de toegang geweigerd. Uiteindelijk dacht hij dat hij misschien wel als koster in de kerk kon werken en vroeg hij om een afspraak met de pastoor. Die vond hem heel aardig maar toen hij hoorde dat hij niet kon lezen en schrijven, betrok zijn gezicht. Nee, de kerk kon geen jongen gebruiken die niet kon lezen of schrijven.
Uiteindelijk besloot de jongen uit barre armoede maar om appelen te gaan verkopen. Dat werd onverwachts een groot succes. Hij begon maar klein, maar al binnen een paar maanden kon hij een stalletje op de markt beginnen en uiteindelijk groeide het uit tot een groenten- en fruitbedrijf. Na een paar jaar had hij zelfs drie zaken en kwam er een rijke zakenman die zijn bedrijf voor miljoenen wilde opkopen. De jongen was in zijn sas. Alles was toch nog goedgekomen.
Maar toen hij het contract met de rijke zakenman moest ondertekenen begon hij te stotteren. “Ik kan niet lezen en schrijven…” bekende hij verlegen. De zakenman kon het haast niet geloven.
“Hemeltjelief,” sprak de man. “Stel je eens voor wat er gebeurd zou zijn als jij had geleerd om te lezen en schrijven. Weet je wel waar je nu dan geweest zou zijn?”
“Jawel,” antwoordde de jongen eenvoudig. “Dan was ik nu de koster van de kerk om de hoek geweest!”