Maandag 1 januari 2024
Een gebed voor het nieuwe jaar
Ik dank U, mijn hemelse Vader, door Jezus Christus, Uw lieve Zoon, dat U mij dit afgelopen jaar heeft behoed voor alle kwaad en gevaar; dat U genadig bent geweest en mijn zonden heeft willen vergeven. En nu, op de drempel van het Nieuwe Jaar bid ik dat U mij ook dit nieuwe jaar wilt beschermen tegen alle kwaad, dat ik het mag overwinnen, zodat al mijn doen en laten U mogen behagen. Ik leg mijzelf, mijn lichaam en mijn ziel en alles wat met mij te maken heeft in Uw handen. Laat Uw heilige engel bij mij zijn, opdat de boze vijand geen macht over mij heeft en ik mag bijdragen aan de vooruitgang van Uw hemels Koninkrijk. Ik kom voor Uw troon in de naam van Uw machtige Zoon die ik liefheb. Amen.
Een gebed van Maarten Luther.
In nog niet zo lang vervlogen tijden waren er kwaadaardige mensen die hun heil zochten in het ongeluk van anderen en zo hun brood verdienden. Deze schurken plaatsten met opzet een vals licht op de kust of maakten een lantaarn vast aan een paard en lieten het dier over het strand lopen om schepen te misleiden en ze op de rotsen te laten vergaan. De boeven ginger er dan vandoor met de aangespoelde goederen. Zo is er een verhaal over zo’n schurk die zich met deze vuile praktijken bezighield en die een zoon had die ooit was uitgevaren en al jaren niet thuis was geweest. Op een donkere nacht had de vader weer toegeslagen en met een dwaallicht een schip op de rotsen gelokt. Hij gniffelde tevreden toen hij het schip tegen de rotsen zag stukslaan en maakte zich klaar om de buit binnen te halen die door de golven op het strand zou worden geworpen. Al snel spoelde er ook een lichaam op het zand aan. De boef inspecteerde het slachtoffer in de hoop wat geld in de zakken van de man te kunnen vinden. Toen ging er een golf van ontzetting door hem heen. O gruwel! Daar lag, er was geen twijfel mogelijk, zijn eigen zoon.
Een luguber verhaal, maar wel met een waarschuwing. Zo is dat ook met ons als wij niet goed leven. In onze zelfzucht en ons verlangen om onszelf op de eerste plaats te zetten en er zo voor te zorgen dat wij onze eigen schaapjes op het droge hebben, plaatsen we onbewust valse lichten op de kust van het leven. Wanneer we dan komen om de buit die is aangespoeld op de eeuwige kusten te verzamelen, zullen we het gezicht ontdekken van kinderen, geliefden en kennissen die wij misleid hebben. De Bijbel waarschuwt ons om erop toe te zien dat we niet één van Gods kleintjes op een dwaalspoor brengen.
Uit: Glimpses through life’s window
Deze week nieuw op de site
Als ik de duivel was … dan zou ik het wel weten. Ik zou de hele wereld in duisternis willen hullen en met de wijsheid van een slang zou ik jou toefluisteren zoals ik ook Eva toefluisterde en zo je geloof proberen af te nemen …
Lees meer
Het is goed mogelijk om mensen voor de gek te houden. Maar vergis je niet. God kunnen we niet bedotten. Het is niet mogelijk Hem voor de gek te houden en ofschoon we het allemaal wel eens proberen is het beter om een andere weg te bewandelen.
Lees meer
Wat een voorrecht. Wij hebben ‘vrije toegang’ tot God. Hij is niet alleen het grootste en het beste van alles wat er bestaat, maar we zijn volmaakt aan Hem verwant omdat Hij ons schiep naar Zijn aangezicht. We mogen tot Hem komen vol vertrouwen en zonder vrees.
Lees meer
Anne Frank schreef eens: “Hoe moeilijk is het om je te handhaven in een tijd waarin het idealisme vernield en verpletterd wordt en waarin de mensen zich van hun slechtste kant laten zien en er getwijfeld wordt aan waarheid, aan recht en aan God.” Ze had natuurlijk gelijk, maar met God aan onze kant kunnen we het nieuwe jaar moedig instappen.
Lees meer
Spreuk van de week
Onze dagen krijgen orde, zin en discipline als er eenheid is. Geen eenheid met onze zelfzuchtige verlangens, maar eenheid met de hemel. Deze eenheid moet gezocht en gevonden worden in het ochtendgebed. Het ochtendgebed bepaalt hoe de rest van de dag er uit gaat zien.
Dietrich Bonhoeffer
Soms vraag ik me af hoe vaak God een mens op mijn dagelijkse pad heeft geplaatst die behoeften had die ik nooit heb opgemerkt, omdat ik altijd veel te druk met mezelf was.
Paul Stutzman
Het gezicht is de spiegel van de geest dat zonder te spreken de geheimen van het hart openbaart.
Jerome
Om over na te denken
In de bijbel staat het verhaal over de rijke jongeling die naar Jezus toe rende met de vraag wat er nog aan hem mankeerde, omdat hij nog steeds niet zo gelukkig was als hij wilde. Toen Jezus zijn vraag beantwoordde, zei de jongeman: “Al deze dingen die U zegt heb ik gedaan. Wat ontbreekt er nog?” Toen vertelde Jezus hem wat zijn gebrek was en dat viel bij de rijke jongeling niet in goede aarde. Hij ging bedroefd weg. Het gesprek was voorbij. Jezus had hem om de hoofdsleutel van zijn leven gevraagd, maar de jongeman weigerde die te geven. Dat geeft te denken.
Heeft Jezus de sleutels van jouw leven? Heeft Hij de sleutel tot de bibliotheek van jouw leven of lees je gewoon wat je leuk vindt?
Heeft Hij de sleutel tot de eetkamer van je hart en voed je je met dingen die gezond en heilzaam zijn; de woorden van het eeuwige leven? Heeft Hij de sleutel van de kamer waar je je ontspant, of doe je gewoon wat je wilt? Kortom, heeft Jezus de loper van je leven in handen gekregen zodat alle plaatsen onder Zijn goddelijk gezag vallen?
Wij hebben misschien allemaal de Heilige Geest, maar heeft de Geest ook alles van ons? Zijn er nog ruimten die gevuld moeten worden met de Heilige Geest, verborgen plaatsen, kamers en kasten in ons geestelijke huis waar Hij nog geen toegang heeft gekregen, omdat we die plaatsen liever voor onszelf houden en Hem dus niet alle sleutels van kelder tot zolder van ons geestelijke huis hebben willen geven?
***
Aardse genoegens hebben de vreemde eigenschap om hun charme te verliezen als je ze eenmaal hebt verworven, maar tegelijkertijd hun greep op je hart te vergroten naarmate je er meer vertrouwd mee raakt. Menig mens die zich in een soort losbandig leven heeft gestort, daartoe aangespoord door de prikkeling van zijn zintuigen, ontdekt al snel dat hoewel het genot snel afneemt, de tirannieke wurggreep die het op zijn leven heeft, toeneemt. >>>
Mensen denken dat ze plezier en genot hebben gekocht, maar komen tot de ontdekking dat zij zichzelf als slaaf aan een kwade meester hebben verkocht. Het is het idee van de smalle poort met de nauwe weg die naar het leven leidt en de grote poort en de wijde weg die ergens heen leidt waar je niet op wilt uitkomen.
J. Parker
***
Op een dag vroeg een Indiaan die zijn hart die dag aan Jezus had gegeven aan de voorganger om hem twee biljetten van één dollar te geven voor een biljet van twee dollar. Toen hem gevraagd werd waarom, antwoordde de Indiaan: “Ik heb één dollar nodig om aan Jezus te geven en één dollar voor mijn vrouw zodat zij ook iets aan Jezus kan geven.” De voorganger vroeg hem of dat wellicht al het geld was dat hij had. De Indiaan knikte en zei “Ja. Dit is alles wat ik heb.” De voorganger wilde hem stoppen. “Niet doen. Je kunt niet alles weggeven.”
Maar een vriend van de Indiaan, die hem had geholpen om Jezus te vinden, fluisterde: “Wel doen. Het is misschien te veel voor een blanke om aan Jezus te geven, maar niet voor een Indiaan die voor het eerst van de liefde van Jezus heeft gehoord.”
Spurgeon over het nieuwe jaar
Lieve vrienden, laat me je een waar woord geven. Als je dit nieuwe jaar volstopt met ongeloof zal het zeker een donker en somber jaar worden. Maar als je dit jaar onderdompelt in geloof, zal het verzadigd worden met licht en zegen. Als we onze God geloven zoals Hij het verdient om geloofd te worden, dan zal onze weg langs stille wateren lopen en zullen we rusten in groene weiden. Als we op de Heer vertrouwen, zullen we voorbereid zijn op beproevingen en zullen we zelfs onze moeilijkheden verwelkomen als donkere schepen beladen met heldere schatten.
Als ik naar het nieuwe jaar kijk zie ik voor jou, als kind van God, drie dingen:
* Ik zie een snelweg die is bereid door de liefdevolle voorkennis van God. Niets van de toekomst wordt aan het toeval overgelaten; nee, niet het vallen van een mus wordt aan willekeur overgelaten. Alle gebeurtenissen in het nieuwe jaar vallen onder Gods gezag. Niet alleen is elke bocht in de weg op de goddelijke kaart gemarkeerd, maar zelfs elke steen, elke druppel ochtenddauw of avondmist die op het gras langs ons pad valt. We hoeven geen spoorloze woestijn te doorkruisen; de Heer heeft onze weg in Zijn onfeilbare wijsheid en oneindige liefde uitgestippeld.
* Ik zie een Gids die als onze metgezel meeloopt. Tot hem zeggen we graag: ‘Gij zult mij leiden met uw raad’. Hij wacht geduldig op ons en gaat op elk deel van het pad met ons mee. We worden niet in dit nieuwe jaar gegooid met de opdracht er zelf maar wat van te maken, alsof het een eenzame wildernis gaat worden, een plaats vol monsters en ongemak. Jezus zegt: ‘Ik zal je niet zonder troost achterlaten: Ik kom naar je toe.”
* “Naast de weg en de Gids zie ik ook heel duidelijk de kracht voor de reis. Over de hele afstand van het jaar zullen we plaatsen vinden waar we kunnen rusten en ons mogen verfrissen. Dan gaan we weer op weg terwijl we zingen: “De Heer verfrist mijn ziel. Hij blaast mij nieuwe levensadem in.” We zullen kracht genoeg hebben, maar nooit voordat we die nodig hebben. Onze kracht van Hem komt wanneer die nodig is, en niet eerder. Er is een rustplaats op elke pas over de Alpen van het leven, een brug over elke rivier van beproeving die onze weg naar de Hemelse Stad zal kruisen. Heilige engelen bewaken ons. God zal in alles voorzien.
Uit de schatkist van het verleden
Elk jaar brengt nieuwe problemen met zich mee, maar elk jaar brengt ook nieuwe hoop met nieuw leven. Het maakt niet uit welk jaar je neemt. Het gaat altijd op. Ik pak bijvoorbeeld 1809, een willekeurig jaar uit het verleden. Tijdens dat jaar volgden de mensen met ingehouden adem de opmars van Napoleon en wachtten ze met koortsachtig ongeduld op het laatste nieuws over de oorlog. Hoe zou het dit jaar gaan? Zou dit nieuwe jaar nog meer leed voortbrengen dan het jaar daarvoor? Maar behalve het nieuws over rampspoed en ellende werden er ook nieuwe baby’s geboren.
In het jaar 1809 kwamen er weer een heleboel mensen ter wereld die iets waardevols aan het leven zouden toevoegen. De lijst is groot, maar ik pak er een paar namen uit. In 1809 in Liverpool werd William Gladstone geboren, een politicus die een christelijk licht zou worden voor de mensen in Engeland. De dichter Alfred Tennyson zag het levenslicht in de pastorie van Somersby; en Oliver Wendell Holmes, een belangrijke filosoof maakte zijn opwachting in Massachusetts. Op dezelfde dag werd Louis Braille geboren die het alfabet voor de blinden zou uitvinden, en werd de muziekwereld verrijkt door de komst van Frederick Chopin in Warschau en Felix Mendolssohn in Hamburg.
Niemand dacht dat jaar echter serieus aan die baby’s. Iedereen dacht aan veldslagen. Maar als we alles in het juiste perspectief plaatsen kunnen we ons misschien afvragen welke veldslag van 1809 belangrijker was dan de baby’s die dat jaar geboren werden.
Elk jaar weer stuurt God nieuwe baby’s de wereld in om de wereld te helpen. Sommige baby’s worden beroemd, terwijl anderen gewoon plichtsgetrouw hun werk doen, maar God stuurt altijd weer mensen om een voorbeeld te zijn.
En de belangrijkste baby … die werd geboren in een stal, toen God begon met het opnieuw maken van de wereld.
Onbekend
Dat is grappig
Tijdens de dienst hoorde de vrouw van de dominee dat hun dochtertje erg ziek was geworden en hoge koorts had. De dokter had tegen de oppas gezegd dat ze direct een bepaald drankje nodig had dat zou helpen. Dus verliet ze de dienst en reed direct naar de apotheek. Maar toen ze bij haar auto terugkwam, ontdekte ze dat ze haar sleutels in de auto had laten liggen en ze had de deur vergrendeld. Ze belde naar huis en vertelde de oppas wat er was gebeurd. De koorts was erger geworden, maar de oppas wist raad. “U kunt een kleerhanger gebruiken om de deur te openen.”
“Een kleerhanger?”
“Ja, u rijdt nog rond in een oud model en daarvan kun je de deur makkelijk openmaken.” De vrouw keek rond en vond pardoes een oude roestige kleerhanger in de bosjes. Maar wat nu? Ze had geen idee wat ze met dat ding moest doen. Maar God zou uitkomst kunnen brengen en dus boog ze haar hoofd en vroeg God om hulp. Binnen vijf minuten kwam er een oude motorfiets aangereden, waar een man op zat met vettig haar en een onverzorgde baard en een afbeelding van een doodskop op zijn leren pak. De man stopte, keek haar achterdochtig aan en snauwde toen: “Wat sta je te kijken? Moet je iets?”
De vrouw keek naar de hemel en mopperde: “Is dit wat U me stuurde, Heer? U begrijpt het niet. Ik heb zo hard hulp nodig.” Maar omdat ze zo wanhopig was stamelde ze tenslotte: “Ik kan niet in mijn auto en ik moet direct naar mijn zieke dochter.”
“Zeg dat dan meteen,” foeterde de man en hij zette zijn motor uit. “Ik zal helpen. Heb je toevallig zo’n metalen klerenhanger?”
Ze overhandigde het ding met bevende handen aan de man, die de auto binnen een paar seconden open had. O, wat was ze blij en ze gaf de man spontaan een omhelzing. “Dank u wel. Ik ben zo blij. U bent een heel aardige man.” De man antwoordde: “Mevrouw, ik ben geen aardige man. Ik kom vandaag net uit de gevangenis. Ik heb gezeten voor autodiefstal en ik ben nog maar een uur vrij.” De vrouw omhelsde de man nog een keer en riep luidkeels uit, “O, Heer, U weet het altijd beter. U hebt me een professional gestuurd!”
