Licht in de avond
Bewerkt naar een artikel van CH Spurgeon
En het zal geschieden, ten tijde des avonds, dat het licht zal wezen.
Zacharia 14:7
Vaak kijken we met sombere voorgevoelens uit naar de tijd van ouderdom, terwijl we vergeten dat de Bijbel ons leert dat het op de avond licht zal zijn. Voor veel van Gods kinderen is de ouderdom de mooiste tijd van hun leven.
Een kalme lucht waait over de wangen van de zeeman als hij de kust van onsterfelijkheid nadert. Dicht bij de kust zijn de golven minder hoog en heerst er een gelukzalige stilte vol van de belofte van de veilige aankomst. Voor het altaar van de ouderdom straalt de vurige opwinding van de jeugd niet langer. Haar plaats is ingenomen door de vlam van een warm en stevig geloof. De pelgrims zijn aangekomen in het land Beulah, dat gelukzalige land, waarvan de dagen zijn als dagen van de hemel op aarde. Dit land wordt door de engelen bezocht en er waaien zachte, zwoele hemelse winden die het hart verblijden. Hier groeien paradijselijke bloemen en is de lucht is gevuld met serafijnse muziek.
Sommigen pelgrims wonen er al enige tijd, wachtend op de dag waarop ze de laatste overtocht mogen ondernemen. Anderen komen er slechts enkele uren voor hun vertrek, maar voor ieder kind van God is het een Eden op aarde.
Ja, je mag ernaar verlangen; naar de tijd dat ook jij daar rust mag vinden in die schaduwrijke bossen en in vertrouwen mag wachten tot het ultieme moment waarop de Redder je roept en je het vergankelijke verwisselt voor het eeuwige. De ondergaande zon lijkt er groter dan toen hij in de middag van het leven nog hoog aan de hemel stond. Er kleurt daar een pracht van glorie op de wolken die de zon vergezellen terwijl hij langzaam ondergaat.
Pijn kan de kalmte van de rustgevende schemering die de ouderdom vaak met zich meebrengt niet verstoren, want kracht; volmaakt geworden in zwakheid, houdt geduldig onder alles stand. Rijpe vruchten van ervaring worden verzameld als het zeldzame avondmaal van het leven, en de ziel bereidt zich voor op rust.
Het volk van de Heer kan genieten in het uur van de dood. Ongeloof klaagt: de schaduwen vallen, de nacht komt eraan, het bestaan eindigt. Een verschrikking! Dit is het einde!
Ach nee, roept het geloof. Zo is het niet, de nacht is juist bijna voorbij, de ware dag komt eraan. Het licht is gekomen, het licht van onsterfelijkheid, het licht van het gelaat van een Vader. Zie toch de wachtende schare heiligen die je zijn voorgegaan; engelen voeren je weg. Vaarwel, geliefde, de dag is gekomen.
Ah, nu is het licht. De hemelpoorten staan open, de gouden straten schitteren in het jaspislicht. Wij bedekken nog onze ogen, maar jij aanschouwt het ongeziene; vaarwel, broeder, gij hebt nu het licht, zoals wij het nog niet kennen.
