Hij verscheen in dezelfde nacht
En de Here verscheen aan Izaäk in dezelfde nacht
Genesis 26:24
De Heer verscheen aan Izaäk in dezelfde nacht waarin hij naar Beer-sheba ging. Was het toevallig dat de Heer juist op deze nacht aan hem verscheen? Had het niet net zo goed op een andere nacht kunnen gebeuren? Ik denk het niet. De Heer verscheen juist op deze nacht omdat dit de nacht was waarin Izaäk eindelijk tot rust kwam.
In zijn oude woonplaats was hij gekweld geweest en hadden problemen hem achtervolgd. Een hele reeks kleine ruzies over het bezit van schamele bronnen had zijn vreugde overschaduwd en zoals we wel zeggen: Er zijn geen zorgen zoals kleine zorgen, vooral als die zich opstapelen.
Izaäk voelde dit ook. Zelfs toen de ruzie voorbij was, bleef de plek toch verbonden met een onaangename associatie. Hij besloot daarom te vertrekken en zocht naar een verandering van omgeving. En die nacht sloeg hij ergens zijn tent op, ver weg van de plaats van zijn vroegere strijd. En dat was de nacht waarop de Heer aan hem verscheen.
God sprak toen er geen innerlijke storm meer was. Hij kon niet tot Izaäk spreken toen zijn geest gespannen was; Gods stem eiste de stilte van de ziel. Alleen in de stilte van de geest kon Izaäk Gods instructie horen. In de stille nacht onder de rust van de overweldigende sterrenhemel klonk Gods stem duidelijk en helder.
Mijn vriend, laat deze woorden tot je doordringen. “Wees stil en weet dat Ik God ben.” Op het uur dat je geest verstoord, nerveus en gespannen is wordt het vrijwel onmogelijk om het antwoord op je gebeden te ontrafelen.
Je hebt het ongetwijfeld zelf ervaren op die momenten dat je hart uitriep en de tranen over je wangen vloeiden. Om je heen raasde de storm in al haar geweld en scheen het je toe alsof de aarde zich geopend had en jij dreigde te worden opgeslokt. En het antwoord op je wanhopige gebeden leek maar niet te komen.
Toen werd het stil. Je tranen stopten en je hield op met het bonzen van je gespannen vuist op de ijzeren poort van het antwoord. Opeens brak de stille stem van God door je verwarring heen en verscheen het lang verwachte antwoord en stroomde nieuwe hoop je hart binnen.
Je moet rusten, o ziel, als je de verlangens van je hart wilt hebben. Stop met dat voortdurende geraas in de hoop je persoonlijke zorgen weg te nemen. Verberg de storm van je individuele problemen achter het altaar van God. Kom tot rust en op die nacht zal de Heer ook aan jou verschijnen. Er zal een regenboog over je getergde hart verschijnen die straalt met hoop en luster en in die stilte zul je de eeuwige muziek van een gouden toekomst weer horen.
—Naar een artikel van George Matheson
