Hij hield van hen tot het einde
Vóór de dag van het Paasfeest hield Jezus al heel veel van zijn vrienden. En Hij hield van hen tot aan het einde.
Johannes 13:1
Er bestaat zoiets als een besloten kring van genegenheid waar elk hart recht op heeft. Tenminste, zo zou dat moeten zijn. Terwijl de Bijbel ons aanspoort om vriendelijk te zijn tegen ieder mens en om onvriendelijkheid uit onze levens te bannen zijn er mensen met wie we in het bijzonder met veel warmte en tederheid moeten omgaan. Dat zijn onze naasten, onze familieleden, kinderen en geliefden. Helaas wil dat weleens mis gaan, want bekendheid leidt weleens tot minachting.
Men zegt wel dat thuis de plaats is waar doorgaans het meest van ons gehouden wordt maar waar we ook het meeste klagen. Dat zou niet zo mogen zijn. Een gezin waar God welkom is zou altijd een warme, hechte en veilige plaats moeten zijn. Maar thuis veroorloven we ons dingen die we buitenshuis niet zouden toelaten. Thuis kunnen we ons laten gaan, want thuis zijn we tenslotte gewoon… thuis. Thuis staan we al snel op onze strepen en thuis kunnen we snel wettisch worden. Met de Farizeeërs en Schriftgeleerden uit de tijd van Jezus hebben we niet veel op, maar toch komt het wel eens voor dat we door al die zogenaamde regels van onze heilige overtuiging, regels die we zelf zo goed onderhouden, onze trotse harten laten verharden.
Het gevolg is dat de liefde maar moeilijk kan vloeien en de aarde van ons hart niet bewaterd wordt met de nederigheid die God in ons zoekt. Het gevolg is dat er niets meer in ons kan groeien dat van eeuwige waarde is.
Gods liefde moet zich uiten in geduld en zachtmoedigheid, in de kracht om met begrip en genade te reageren als je wordt uitgedaagd, en Zijn liefde uit zich niet in uiterlijke schijn van religie en geestelijkheid. De hoeveelheid Bijbelonderwijs en het juist naleven van de Christelijke waarden is volkomen nutteloos als de warme genegenheid die God ons wil geven, ontbreekt. Iemand zei eens: “Mijn moeder was een best mens en ze meende het goed. Elke zondag zaten mijn broertje en ik in de kerk en ik kon de Bijbelverhalen achterstevoren navertellen. We baden trouw voor allerlei zaken en God hing als een zware deken over ons huis. Maar ik kan me eigenlijk niet herinneren dat ze me ooit geknuffeld heeft.”
Als er geen tedere warmte in het gezin aanwezig is, ontbreekt het basisprincipe van God en kunnen wij Hem maar moeilijk zien als de liefhebbende Vader die Hij echt is. Iemand zei eens: “Een goede naam voor God is wellicht: ‘Ik niet.’”
Liefde is voor een mens wat het zonlicht is voor bloemen en planten. Geen leven kan ten volle tot bloei komen in een huis waar de liefde niet centraal staat. Jezus geeft het voorbeeld: ‘Hij hield van hen tot het einde.
