Een vruchteloos draaiende machine
Een klein meisje rende eens naar haar mamma en zwaaide opgewonden met haar armpjes. “Wat is het lieverd?” vroeg mamma.
“Het is de poes, mamma,” antwoordde het kind. “Ze is in slaap gevallen, maar ze is vergeten om haar motor uit te zetten.”
Soms zijn wij net als die poes. Geestelijk in slaap, maar onze Christelijke machine draait op volle toeren zonder dat er iets van waarde geproduceerd wordt. Eigenlijk zouden wij geregeld even de tijd moeten nemen om te stoppen met wat we doen en goed overdenken waar we nu eigenlijk mee bezig zijn. De verleiding is groot om maar aan te nemen dat wat we doen ook precies datgene is dat er gedaan moet worden. Misschien wel. Dat klusje of dat werkje moet tenslotte af. Maar de manier waarop we iets doen kan een groot verschil maken.
Stel je eens voor dat je een grote pot hemelse vernis naast je hebt staan. Elk klusje dat je doet wordt netjes bewerkt met de kwast van inspiratie. Zelfs het meest onaangename karweitje begint daardoor te stralen en getuigt zo van schoonheid en hoop.
Als we het werk dat voor ons ligt zonder inspiratie uitvoeren, omdat we dit al duizend keer zo gedaan hebben en we ons er doorheen worstelen op de automatische piloot, mist het de glans van God en leeft het niet. De hemelse vernis is niet aangebracht.
En geloof het of niet; die hemelse vernis bestaat wel degelijk. Dat is de aanwezigheid van God. Die krijg je door God bij je werk te betrekken.
Die vind je door even te stoppen met wat je doet en samen met God naar je werk te kijken. De belangrijkste stap is dan te luisteren naar wat de Geest je te vertellen heeft. Paulus vertelt ons: “Wat u ook doet, doe het tot eer van God.”
‘Moet ik dan met God over alles praten? Dat wordt me toch te gek.’
Eigenlijk wel. Staat er niet geschreven: “Bid onophoudelijk. Wat er ook gebeurt, dank altijd God, want Hij wil dat u als christenen zo leeft.” * Koning David zei: “Het is voor mij een vreugde te doen wat de HERE van mij vraagt; dag en nacht ben ik bezig met Zijn woord.” *
God vraagt van ons om tijd met Hem door te brengen. Dat kan samen met anderen, maar in dit geval gaat het erom dat je Hem persoonlijk bij je dagelijkse bezigheden betrekt. Hoe kan God nu uitgroeien tot een waarachtige vriend en de rots waarop je staat, als je niet dagelijks met Hem door het leven stapt en je alleen op zondag door Zijn Geest laat verwarmen. Wat is er troostrijker dan Zijn liefdevolle stem naast je te horen die je aanmoedigt en leidt, zelfs tijdens het uitvoeren van de saaiste klusjes?
Zo’n houding wordt een gebedsvolle houding genoemd. Het betekent dat je niet toegeeft aan de verleiding om alles in je eigen kracht te doen, maar dat je de tijd neemt om stil te houden om Gods licht op je leven te laten schijnen. Veel tijd hoeft dat niet te kosten, want God begrijpt ook wel dat je niet de hele dag geknield op de werkvloer naar Hem kunt uitroepen, maar het is als het kweken van een goede gewoonte. Even stilhouden en even de tijd nemen om God te vragen of alles wel de juiste kant op gaat.
Wat een wonder dat wij een relatie mogen hebben met de Schepper van de eeuwigheid.
