Maandag 16 december 2024
De apostel Paulus zei: “Ik heb mij altijd aan alle mensen aangepast. Zo hoopte ik er in ieder geval een paar te kunnen redden.” Dat wil zeker niet zeggen dat hij van het een naar het ander sprong om er maar bij te horen en het iedereen naar de zin te maken. Natuurlijk niet. Hij bleef trouw aan zijn overtuigingen en zijn roeping, omdat hij zichzelf kende en wist wat de Heer hem had toevertrouwd. Vervolgens drukte hij die roeping uit op een manier die aansloot bij de mensen tot wie hij zich richtte.
Dat kunnen wij ook doen op onze eigen eenvoudige manier. Niemand is toegerust om in alles goed te zijn. God is specifiek in Zijn ontwerp en Hij heeft een Lichaam geschapen waarin elk onderdeel een speciale rol speelt en alles van elkaar afhankelijk is.
Bedenk eens wat een geweldige roeping: Ieder kind van God is een bijzondere bouwsteen voor de tempel van God. Er is voor jou een plaats in de tempel van God en die is met de grootste aandacht en zorg door God uitgezocht en voorbereid. De Geest spreekt door Petrus en zegt in 1 Petrus 2:5: “En jullie moeten je ook zelf laten gebruiken als levende stenen waarmee een geestelijk huis wordt gebouwd. Zo zijn jullie samen een heilig volk van priesters, een volk dat geestelijke offers brengt waar God blij mee is dankzij Jezus Christus.” Als je dit beseft is dat bevrijdend, omdat je niet langer ontmoedigd bent over wat je niet bent. Dan kun je je verheugen over wat je wel bent en rusten in de verzekering dat je een speciale plaats hebt en geroepen bent voor een taak die alleen door jou en door niemand anders vervuld kan worden.
Denk je wellicht dat je anders bent of zelfs eigenaardig? God glimlacht. Hij zegt in het Woord: “Mijn volk is een eigenaardig volk” en sommigen van ons zijn eigenaardiger dan anderen! Omarm dus de liefde van God en vertrouw erop dat Hij ook met jou een plan heeft en dat je waardevol bent in Zijn ogen.
Uit: Faithful Creative
Gebed
Heer, ik verlang er zo naar om dicht bij U, mijn Verlosser en Koning te zijn. Ik heb geen goud, geen mirre of wierook om U te geven, maar ik geef U het geschenk van mijn leven. Het behoort U toe en het is het enige ware offer dat ik U kan brengen.
Ik bid dat deze kerst gevuld mag zijn met stille momenten van gebed en diepe overdenking, zodat deze tijd een korte oase mag worden die me even wegneemt uit de drukte van deze wereld. Toon mij het beeld van de stal, de geur van het hooi, het geluid van de dieren en het zachte geschrei van de pasgeboren baby.
Laat de vreugde van de ontdekking van dat glorieuze moment, toen hoop, verwachting en verlossing tot de wereld kwam, ook in mijn hart oplichten als die machtige ster van Bethlehem. Messias, Redder en Koning, geboren in het kaalste paleis en toch, als ik in mijn verbeelding naar de kribbe staar, vervult mijn hart zich met onuitsprekelijke vreugde. U bent voor mij gekomen.
Uit: Contemporary and traditional prayers for Christmas
‘t Is niet genoeg dat Christus werd geboren
onder een stralende sterrengloed
en de aarde op die gewijde morgen
was gehuld in Gods gouden gemoed.
Nee,
Hij moet geboren worden in ieders hart
om ook daar Zijn troon te bestijgen
en zo het leven te vervullen
dat de mensheid Gods liefde zal verkrijgen.
-Mary T. Lathrop
Een oude legende vertelt ons hoe op kerstavond een arme man, die door het bos naar huis liep een zwak gekrijs hoorde en daar, onder een boom een klein kindje vond dat koud en hongerig was. Het leek alsof iemand dat arme schaap gewoon had achtergelaten. De goede man stopte en vond dat hij geen andere keus had dan het kindje mee te nemen naar zijn hut. Zijn kinderen en vrouw waren diep geraakt en verwelkomden de vreemdeling met warmte en deelden hun avondmaal met hem. Maar toen het kindje op een stoel was neergezet en met hen aan tafel zat, kwam er plotseling een verandering over het uiterlijk van het kind en zie, het was het Christuskind dat de familie onbewust had ontvangen.
Het is slechts een legende, maar de les is belangrijk en waar. Christus komt altijd naar onze deuren in de persoon van een arme of lijdende, en de ontvangst die we geven aan die persoon beschouwt Hij als aan Hem gegeven.
Dit zou ons voorzichtig moeten maken met de manier waarop we omgaan met degenen die medeleven en hulp nodig hebben, zodat we niet op een gegeven moment in onze haast of onwil de deur voor Jezus dichtslaan. Laten we liever de nederigste van Zijn kleinen ontvangen alsof het Christus zelf was. Dan zullen we altijd de zegen krijgen.
Uit: Glimpses Through the Window of Life
Deze week nieuw op de site
“God is je vader,” zei de jongeman. “Hij kwam met Kerstmis als mens naar de aarde. Door Jezus kun je te weten komen hoe God is.” Hij keek me met een hoopvolle blik aan, maar ik geloofde er niets van. Hij zat er helemaal naast. Mijn vader zorgde nooit voor me, waakte nooit over me en was er nooit.
Lees meer
Er was eens een koning die over een groot land regeerde. Hij was een goede koning en deed erg zijn best om voor het land en zijn onderdanen te zorgen. Hij wilde dat iedereen in zijn land gelukkig was en genoeg had om van te leven. Maar zijn onderdanen dachten daar heel anders over. Die waren zelfzuchtig en hard en dachten voortdurend aan manieren om meer te krijgen dan een ander.
Lees meer
Op de dag voor kerstmis moest ik werken. Ik was de jongste tandarts van het team en dus moest ik op feestdagen de toorts dragen. Daar was ik bepaald niet blij mee en het enige wat me hielp om mijn zelfmedelijden te doorbreken waren de prachtige rozen die ik zojuist van mijn vriend had ontvangen.
Lees meer
Spreuk van de week
Een verlanglijstje voor kerstmis:
Vrees minder, hoop meer;
Eet minder, kauw meer,
Zeur minder, adem meer
Praat minder, zeg meer
Haat minder, heb meer lief
Dan zal al het goede tot je komen.
Een Zweeds gezegde
Niets wat ik kan doen zal de structuur van het heelal wezenlijk veranderen. Maar misschien kan ik door mijn stem te laten klinken, bijdragen aan de beste zaak van alle: goede wil aan de mensen en vrede op aarde.
Albert Einstein
Geven en dan niet voelen dat je hebt gegeven is de allerbeste manier van geven.
Max Beerbohm
Om over na te denken
Sommigen onder ons denken: “Als ik er zelf toch eens bij had kunnen zijn toen Christus werd geboren, daar in die stal! Wat zou ik dat kindje graag geholpen hebben door zijn doeken te wassen. Wat zou ik blij geweest zijn als ik met de herders mee had kunnen gaan om de Heer in de kribbe te zien liggen en dan zou ik net als de drie koningen grote geschenken aan zijn voetjes gelegd hebben.”
Ja, dat zal best. We zeggen dat omdat we nu weten hoe groot Christus is, maar als we er in die tijd bij waren geweest, hadden we het vermoedelijk niet veel beter gedaan dan de mensen van Bethlehem… Maar God geeft ons een nieuwe kans, want we kunnen het vandaag laten zien. Hoe? Door Christus lief te hebben in onze naaste.
Maarten Luther (1483-1546)
De wereld is vol met kerstgeluiden. Met je uitwendige oren zul je liederen en klokken horen en zo nu en dan het gesnik van een eenzaam hart. Als je luistert met je innerlijke oor dan zul je het geluid van engelenvleugels horen, stille innerlijke verwachting en het gewijde geluid van de allerdiepste stilte, de krachtige fluistering van het eeuwige Woord. De wereld is vol met het kerstgebeuren.
Als je met je uiterlijke ogen kijkt zie je vrolijk versierde bomen, zilverkleurige sterren, brandende kaarsen en een kerststalletje. Als je kijkt met je innerlijk oog zul je de ster van Bethlehem zien in je eigen hart.
Anna May Nielson
***
Elke keer wanneer het weer kerstmis werd heb ik het ervaren als een goede tijd van het jaar; een vriendelijke, vergevensgezinde, gulle, plezierige tijd. Het is de enige periode in het lange kalenderjaar waarin mannen en vrouwen bereid zijn hun doorgaans gesloten harten vrijwillig te openen en aan de mensen om zich heen te denken als medepassagiers op weg naar het graf en niet als een volkomen ander ras dat op een hele andere missie is.
-Scrooge’s neef Fred in ‘A Christmas Carol’ door Charles Dickens.
Bijbels menu
Bij raadspelletjes beeldt de speler een persoon uit zonder daarbij iets te zeggen en de toeschouwers moeten dan raden wie er bedoeld wordt. Als ik me die eerste kerstavond op die manier zou voorstellen zou het er misschien zo uitzien:
Toon verbazing en onzekerheid.
Dat is Maria:
“De engel zei tegen Maria: ‘Wees gegroet, begenadigde. De Heere is met u. U bent gezegend onder de vrouwen.’ Maar toen zij hem zag raakte zij in verwarring door zijn woorden, en zij vroeg zich af wat de betekenis van deze groet kon zijn.” (Lukas 1:28-29)
Toon Kalme geruststellendheid.
Dat is de engel Gabriël:
“En de engel zei tegen haar: ‘Wees niet bevreesd Maria, want u hebt genade gevonden bij God. En zie, u zult zwanger worden en een Zoon baren en u zult Hem de naam Jezus geven.’” (Lukas 1:30-31)
Lees hier verder
Uit het archief van Spurgeon
Denk met Kerstmis eens aan de heilige vreugde van Maria, zodat je die kunt volgen. Dit is een seizoen waarin alle mensen van ons verwachten dat we vrolijk zijn. We wensen elkaar een “Zalig Kerstfeest.” Sommige christenen die wellicht een beetje terughoudend zijn, houden niet zo van woorden zoals ‘zalig’ en ‘vrolijk’, maar is het niet de wil van God dat wij blij zijn en ons verheugen in Gods grote geschenk? Toen de verloren zoon veilig bij zijn vader terugkeerde, staat er geschreven dat ze “feest gingen vieren”. Dit is het seizoen waarin van ons verwacht wordt dat we blij zijn en het verlangen van mijn hart is dat jullie, gelovigen, in de hoogste en beste zin “vrolijk” mogen zijn en een zalig kerstfeest mogen hebben. Ook Maria’s hart was vrolijk nadat ze het kindje had gebaard; maar hier was het kenmerk van haar vreugde, het was een heilige vrolijkheid. Het was een andere vrolijkheid dan die de wereld beleeft, maar het soort zalige vrolijkheid die de engelen hebben rond de troon van God, en waar ze zingen: “Ere aan God in de hoogste”.
Hier op aarde zingen wij:
Ere zij God, ere zij God,
in den hoge, in den hoge.
Vrede op aarde, vrede op aarde,
in de mensen een welbehagen.
Als wij dat zingen met dezelfde heilige zaligheid, zullen we verzekerd zijn van een voortdurend kerstfeest in ons hart.
***
Loop met me mee, mijn Heer,
Door de donkerste nacht en de stralendste dag
Sta aan mijn zijde Heer, houd mij vast;
ik bid dat ik naast U lopen mag.
Estelle White (1925-2011)
Een glimlach…
De dag voor kerstmis was een woelige dag vol stress.
Vader was gespannen omdat de kerstboom niet netjes genoeg was opgetuigd en gaf moeder ervan langs. Moeder schreeuwde terug dat hij het zelf maar had moeten doen en had er verder geen tijd voor, want ze moest nog uren in de keuken staan voor de kerstmaaltijd. Mieke begreep er niets van. De kleine meid moest voortdurend huilen. Dat was de druppel die de emmer deed overlopen en ze moest direct van vader naar bed. Toen ze bij haar bedje neerknielde om het Onze Vader te bidden, raakte ze in de war en bad ze: “Vergeef ons onze kerstmis, zoals wij ook anderen hun kerstmis vergeven.”
Denkende aan de drukke winkels vol jachtige mensen, hebben wij misschien ook weleens de neiging om te bidden: “Vergeef ons onze kerstmis.
Dat is grappig
Kareltje wilde wel meedoen met de uitvoering van het kerstverhaal op school, maar dan alleen als hij de rol van Jozef kreeg toebedeeld, maar dat ging niet. Die rol was weggelegd voor Lodewijk, het lievelingetje van de juf. En dus werd Kareltje een van de herbergiers die geen ruimte had voor Jozef en Maria. Dat zinde het ventje niet en het hele gebeuren interesseerde hem niet meer. Toen Jozef op de avond van de uitvoering op de deur van zijn herberg klopte en vroeg of er plaats voor hen was, haalde Kareltje ongeïnteresseerd zijn schoudertjes op en zei: “Ja hoor, kom maar binnen. Plaats zat.”
Beste wensen voor Kerstmis en Nieuwjaar !
Eric