Over amino zuren en proteines
Het klopt dat de Bijbel geen wetenschappelijk boek is. Niemand beweert dan ook dat het dat is. Tegelijkertijd mogen we aannemen dat als God ons precies zou vertellen hoe Hij alles gemaakt heeft en welke formules
Hij daarvoor gebruikte en er een wetenschappelijk boek over had geschreven, wij er hoegenaamd niets maar dan ook niets van zouden begrijpen, ook de slimste mens niet.
De Amerikaanse uitvinder Washington Carver smeekte God om hem de geheimen van het universum te tonen. God antwoordde hem en zei: “Dat is misschien wat te hoog voor je gegrepen. Maar Ik zal je de geheimen van de pinda uitleggen.” En dat deed God want Carver ontdekte een ongekende wereld in de pinda en werd er wereldberoemd mee. Carver was een wetenschapper en hij gebruikte zijn talenten en hersenen om de wereld
heel wat goeds te brengen. Tegelijkertijd baseerde hij zijn wereldvisie op een diep geloof in God.
En dat kan. Wetenschap en geloof gaan wel degelijk samen. En juist daarom plaatsen wij vraagtekens bij de ‘wetenschappelijke’ uitleg dat God niets met het ontstaan van het leven te maken had maar dat het menselijk leven uit het niets is geëvolueerd. ‘3500 miljoen jaar geleden ontstond er toevallig levende materie in een oeroceaan waarin tot op dat moment geen leven aanwezig was. Bepaalde gassen in de atmosfeer werden door
bliksem geactiveerd waardoor er amino-zuren werden gevormd. Amino-zuren, ook wel de bouwstenen van het leven genoemd, moeten zich dan op een bepaalde manier met elkaar combineren om proteïnen te vormen, waardoor uiteindelijk met behulp van een onbekend en niet waarneembaar proces leven ontstond.’
Daar zitten echter nogal wat haken en ogen aan.
Om te beginnen bevatten verschillende proteïnen een grote verscheidenheid aan amino-zuren. Elke proteïne is anders. Sommige proteïnen hebben 50 amino-zuren, terwijl er ook proteïnen bestaan met meer dan 10.000 amino zuren. Maar een proteïne is niet zomaar een zak gevuld met amino-zuren, zoals je misschien een zak uit de winkel meeneemt die gevuld is met de juiste ingrediënten om een lekkere taart te bakken.
Om die proteïne zijn werk te laten doen moeten al die amino-zuren op de juiste manier met elkaar verbonden zijn. Als er ook maar één amino-zuur verkeerd is aangesloten werkt er niets en gebeurt er niets.
In een proteïne die 50 amino-zuren bevat zijn er alleen al 1065 verschillende manieren mogelijk waarop deze amino-zuren zich met elkaar kunnen verbinden. Maar slechts een van die manieren is de juiste manier. En dan hebben we het slechts over de eenvoudigste proteïne; die met ‘maar’ 50 amino zuren.
De mogelijkheid dat al die verschillende proteïnen zich toevallig gevormd hebben is statistisch gezien een onmogelijkheid en wordt op bijna nul geschat. Het grote argument is dan dat, als er maar genoeg tijd wordt toegevoegd, het uiteindelijk toch een keer zou moeten lukken. George Wald, biochemicus aan de Harvarduniversiteit en genomineerd voor een Nobelprijs zei daarover: “Tijd is de held van het verhaal. Als we maar genoeg miljoenen toevoegen wordt het onmogelijke mogelijk. We moeten gewoon ver genoeg teruggaan in de tijd en dan wordt het wonder werkelijkheid.”
Ik zal direct toegeven dat ik minder geleerd ben dan George Wald. Maar in mijn optiek en geredeneerd volgens de wetten van de logica is onmogelijk onmogelijk. Tijd heeft daar niets mee te maken. Als wij 100 miljoen vermenigvuldigen met 100.000 miljard keer 0 is het antwoord nog steeds 0.
Je zou het ook kunnen vergelijken met de uitgeknipte letters van het alfabet die je in een doos stopt en voortdurend heen en weer schudt, waarna je ze op tafel uitstort in de hoop dat je opeens het woord ‘Christus’ krijgt. Dat zijn maar acht letters in de juiste volgorde. Maar zelfs als wij alleen die acht letters in de doos zouden stoppen en zouden proberen dat woord te vormen zouden wij slechts één kans hebben in 40320 keer om het woord ‘Christus’ te vormen. Als we dan alle letters van het alfabet gebruiken wordt het statistisch gezien “onmogelijk”.
Moleculair bioloog Michael Denton zei: Het is schokkend om te zien dat de theorie van de oersoep en het ontstaan van het leven uit deze soep wordt gedoceerd als een bewezen feit terwijl iedere eerlijke wetenschapper, misschien schoorvoetend, zal moeten toegeven dat er hoegenaamd geen enkel bewijs voor is geleverd.
Geen enkel ‘echt’ bewijs..? Ik ben blij dat ik op het Woord van God mag vertrouwen.