Meer kerstgedachten
Een oude vrouw kwam met Kerstmis in het ziekenhuis terecht, maar het leek haar goede humeur niet te kunnen deren. Toen een dokter haar ernaar vroeg pakte ze een kerstkaart op en liet die aan de dokter zien. “Die kaart komt van de mensen voor wie ik vroeger gewerkt heb. Ik krijg er elk jaar eentje en weet u wat dat betekent?” Ze wachtte even en zei toen: “Dat betekent dat iemand aan me denkt. Ik hoor er nog bij en ben niet vergeten.”
Wanneer het lied van de engelen verstomd is,
wanneer de ster uit de hemel is vertrokken,
wanneer de koningen en prinsen weer thuis zijn
en de herders weer terug bij de kudden,
dan begint het werk van kerstmis;
dan vinden wij de verloren schapen,
genezen we gebroken geesten,
voeden we de hongerigen,
laten we de onderdrukten vrij,
herbouwen we naties,
brengen we vrede onder de volken,
maken we wat muziek met het hart
en stralen we met het Licht van Christus,
elke dag, op allerlei manieren
en in alles wat we doen en wat we zeggen.
Dat is het begin van het werk van kerstmis.
-Harold Thurman (1899-1981)
Er bestaat een legende die nooit is verteld,
Die slechts bekend was aan wijzen,
Hoe drie kinderen op kerstochtend in het veld,
Met harten droef, Jezus eer kwamen bewijzen.
Een kon niets zien, de ander was lam,
De derde had geen stem om mee te praten.
Maar geleid door Zijn ster, in vuur en in vlam
Waren ze op zoek naar de baby door velden en straten.
Het Jezuskind, zo schoon en zo teer
Werd wakker toen ze fluisterend baden
De Heiland, Hem brengen wij eer
Hij brengt ons naar Gods paden
En toen, met het licht zachtjes schijnend naar binnen,
Kon de lamme zo maar lopen
De stomme was plots aan het zingen,
De blinde had zijn ogen open!
Door Charles W.H. Bancroft
Heer vergeef ons…
De dag voor kerstmis was een woelige dag geweest. Vader zat vol zorgen en bleef maar met van alles rondrennen. Moeders zenuwen waren al een paar keer danig op de proef gesteld en hun dochtertje stond voortdurend in de weg. Op het laatst werd ze maar naar bed gestuurd, want door de koortsachtige opwinding van de kerstvoorbereidingen was ze helemaal van slag en viel er geen land meer met haar te bezeilen. Toen ze bij haar bedje neerknielde om het Onze Vader te bidden, raakte ze in de war en bad ze: “Lieve Heer, vergeef ons onze kerstmis, zoals wij ook anderen hun kerstmis vergeven.”
Denkende aan de drukke winkels vol met gespannen mensen, hebben wij misschien ook wel de neiging om te bidden: “Vergeef ons onze kerstmis.”
Auteur onbekend
