Wat telt?
Door Koos Stenger
Ik droomde dat ik aanzat aan een weelderig banket. Alles om me heen straalde in volle pracht en heerlijkheid. Er werden kristallen bokalen gevuld met de beste wijnen en de gerechten die ik het aller-lekkerst vond stonden op tafel. Toen kwam het bevel: “Eet en geniet.”
Dus at en genoot ik. Toen de desserts geserveerd werden kon ik nauwelijks meer een hap naar binnen krijgen en toen…
…ging de wekker af. Het was zes uur in de ochtend.
Ik werd wakker, en drukte met een gefrustreerde zucht op de knop van de wekker en kroop mijn bed uit. Mijn maag knorde en ik sleepte mijn slaperige lichaam naar de keuken. Geen exquise gerechten, geen wijn, geen dessert. Gelukkig had ik nog een pakje havermout staan.
Het eten in onze dromen smaakt lekker en ziet er vaak nog beter uit dan echt eten, maar één ding is lastig; het geeft je geen kracht.
Maar net zoals het heerlijke eten in onze dromen onze magen niet kan vullen, zo zien een heleboel dingen in de wereld er goed uit maar geven geen voldoening.Mensen hebben meer nodig dan voedsel. De diepste honger in het leven van een mens is de honger naar liefde. In ieder hart zit diep verborgen een leeg plekje dat gevuld moet worden, en we zijn allemaal wanhopig op zoek om het op te vullen.
Onze lichamen hebben fysiek voedsel nodig om te blijven functioneren. Maar onze geest kan alleen maar worden bevredigd met de Grote Geest van Liefde die ons gemaakt heeft. Als we de dingen door elkaar halen en het verkeerde najagen, zullen we op een dag hongerig wakker worden als de wekker van het leven afgaat en we de eeuwigheid in gaan. Dan beseffen we te laat dat we eigenlijk niets gegeten hebben dat echte waarde had.
God geeft ons leven zin. Hij is het doel, het plan en de visie. Alles komt van Hem en alles zou om Hem moeten draaien. Jezus kwam naar de aarde om ons te vertellen dat we geen toevallige ongelukjes zijn in een onbekend universum, maar dat we geschapen zijn naar het beeld van onze hemelse Vader die een plan met ons had en een doel. Er is hoop en we zijn niet zomaar een stofje in het niets in een oceaan van duistere vergetelheid.