De Jezus film en de Opstanding
“De engel zei tegen de vrouwen: ‘Jullie hoeven niet bang te zijn. Ik weet dat jullie op zoek zijn naar Jezus, die aan het kruis gestorven is. Maar hij is hier niet. Want hij is opgestaan uit de dood, zoals hij gezegd heeft.”
Mattheüs 28:5-6
Wellicht heb je wel eens gehoord over de film ‘Jezus’, of heb je die zelf gezien. Het is een docudrama, volledig gebaseerd op het Evangelie van Lukas. De film werd destijds gemaakt met het idee om mensen in hun eigen taal kennis te laten maken met Jezus en het Bijbelverhaal.
Inmiddels is de film uitgebracht in 950 verschillende talen en wordt deze vooral door zendelingen gebruikt in gebieden waar mensen nog nooit over Jezus gehoord hebben.
Zo gebeurde dat ook ergens in de oerwouden van Zuidoost-Azië bij een stam waar ze nog nooit een film hadden gezien en ook nog nooit over Jezus gehoord hadden. Toen de avond kwam waarop de film op een groot scherm en met hulp van een generator werd getoond zat het hele dorp eerbiedig voor het scherm te wachten op wat er komen zou.
En wat een onvergetelijke ervaring is dat geworden. De mensen waren allemaal diep geraakt door de liefde van God, Zijn zachtmoedigheid en Zijn wonderen. De Farizeeërs werden uitgejouwd en toen bleek dat Judas, toch een van Jezus’ eigen vrienden, hem verraadde stonden veel van de inboorlingen woedend op en eisten ze van de zendelingen dat die hier iets aan moesten doen.
“Ga maar rustig zitten,” zeiden de zendelingen. “Het verhaal is nog niet afgelopen. Het komt allemaal goed.”
Maar daar waren de inboorlingen nog niet zo van overtuigd, want slechts een paar minuten later werd Jezus gegeseld en aan het kruis gehangen. Razend waren die inboorlingen.
“Wij dachten even dat de mannen van de stam de boel kort en klein zouden slaan,” zou een van de zendelingen later zeggen. Maar ze konden de inboorlingen er gelukkig van overtuigen dat het verhaal nog steeds niet was afgelopen en dat ze weer moesten gaan zitten.
En toen kwam de Opstanding.
De mensen barstten in huilen uit toen Jezus uit het graf opstond. Ze begonnen te dansen van vreugde. Hij had de dood overwonnen en leefde weer. Het verhaal had dus toch een goed einde.
Het mag duidelijk zijn dat er nog heel wat werk te doen was voor de zendelingen bij deze mensen, maar het zaadje van geloof was geplant.
En wij? Wat kunnen wij van het verhaal leren? Hoe beleven wij het verhaal van de opstanding en zouden wij niet eens wat bewuster moeten stilstaan bij het absolute wonder van de opstanding? De dood overwonnen, de poort naar de eeuwigheid geopend en de zonden vergeven. Reden te meer voor ons om net als die inboorlingen op te springen en in gejuich los te barsten.
