Geloof, de hemel en kinderen
Door Gerald Renner -Hartfort Courant, Baltimore.
Toen Dr. Diane Komp voor het eerst aan het bed van een stervend kind zat was het beroepshalve. “Het was zeker niet omdat ik op iets moois zat te wachten,” aldus Dr. Komp. Maar het zevenjarige meisje dat aan leukemie leed en op het punt stond om te sterven leerde haar om er anders tegenaan te kijken.
Net voordat het meisje haar laatste adem uitblies kwam er een onverklaarbare golf van energie over haar; ze richtte zich op in bed en zei: “Zie je de engelen Mamma… Zie je de engelen. O, wat zijn ze mooi! Hoor je die muziek ook Mamma? Ik heb nog nooit zoiets moois gehoord!”
De ouders van het kindje werden er enorm door getroost en volgens Dr. Komp was het voor hen een waar godsgeschenk dat ze dit mee mochten maken.
Sindsdien heeft Dr. Komp aan het bed van vele stervende kinderen gezeten. Ze is Oncologe en professor in de Pediatrie aan de universiteit van Yale. Ze heeft inmiddels zoveel kleine kinderen meegemaakt die een hemels visioen hadden op het moment van hun dood dat ze haar oorspronkelijk ongelovige houding, opgelopen in haar studententijd, helemaal heeft laten varen. “Het was prachtig om te zien hoe die kleine kinderen zo’n rust vonden op het moment van hun dood. Dat heeft me meer dan andere dingen geholpen om geloof te vinden!” aldus Dr. Komp. Dr. Komp houdt nu vaak lezingen in kerken over stervende kinderen en schrijft over het fenomeen. Haar Pastor, Kendall Norris, vond het belangrijk dat ze er over begon te schrijven omdat ze “de ongelovige geestelijkheid”, zoals hij het noemde, ermee kon helpen.
“Het resultaat was geweldig!” aldus Dr. Komp. “Ik ontving verschrikkelijk veel post van geestelijken die wat betreft hun geloof vol met twijfel en onzekerheid zaten, maar mijn ondervindingen op dit gebied hielpen hen om terug te keren tot hun geloof. Het is misschien makkelijk voor een dokter om te twijfelen aan religie. Maar dat is niet zo makkelijk voor een dominee of pastor, want dan is ‘religie’ je beroep. Je voelt je dan verantwoordelijk voor je gemeente. Als je al je twijfels vanaf de kansel gaat spuien heb je tenslotte een enorme negatieve uitwerking op de mensen die juist geestelijke steun bij je zoeken. Daarom vroeg Kendell Norris me om over dit onderwerp te schrijven.”
Volgens Dr. Komp hebben de doodservaringen van kinderen veel meer invloed dan die van volwassenen omdat de mensen over het algemeen sneller geneigd zijn om te luisteren naar de verhalen van stervende kinderen dan naar die van volwassenen. “De mensen hebben gewoonlijk veel moeite met het aanvaarden van de dood van een kind en staan open voor wat een kind er zelf over te zeggen heeft!”
Dr. Komp zelf zegt dat ze heel wat ‘betrouwbare getuigen’ onder de kinderen heeft gevonden die de woorden van Jezus: “wordt als een kind om de geheimen van het koninkrijk te doorgronden,”bevestigen.
Haar favoriete verhaal is de ervaring van een stervend jongetje in het New Haven ziekenhuis in Yale, wiens ouders er op stonden dat er met geen woord over de dood of het geloof mocht worden gerept.
De jongen had leukemie, en niet lang voor zijn dood had hij een droom. In de droom zag hij een schoolbus die bij zijn huis stopte. Jezus zat in de schoolbus en vroeg hem om op de bus te stappen. Jezus vertelde hem toen dat hij binnenkort zou sterven en dat hij met Hem mee zou gaan. De droom gaf de jongen enorm vertrouwen en een grote rust. Die rust en dat vertrouwen is iets wat al deze verhalen met elkaar gemeen hebben.
De Hemel. Hoe zien kinderen het?
(AP) -Wat is de Hemel?
Uitspraken over de hemel gedaan door kinderen
Dat is de plaats waar meisjes worden omgetoverd in engeltjes en waar God zijn best doet om ook nog iets van de jongens te maken.
***
Hoe is het in de Hemel? Er wonen geen dokters of advocaten. Die zijn daar niet nodig, want God geneest alle zieken daar zelf en het is er verboden om tegen de wet in te gaan.
***
Zo komen er uit een kindermond prachtige en zelfs verfrissende ideeën over God. In een boek “Angels Must Get Their Wings By Helping Little Angels Like Me” schrijven David en Elizabeth Heller over de vaak ontroerende uitspraken van kinderen over de Hemel, God en de engelen. God wordt over het algemeen niet gezien als een verre, boze rechter, maar als een liefdevolle helper.
***
“God woont wel in de Hemel, maar Hij zit echt niet de hele dag op een troon. Zeker weten,” schrijft zes jaar oude Klara. “Hij is veel liever in de tuin waar Hij met alle kinderen en dieren gaat ravotten.”
In Matthëus 9 zegt Jezus “Laat de kleine kinderen tot Mij komen, en verhinder ze dat niet, want het koninkrijk van God is er voor hen!” Deze verzameling van kinderlijke uitspraken over hemelse aangelegenheden is niet alleen vertederend en grappig, maar laat ook goed zien hoe kostbaar kinderlijk geloof is en hoe sterk het geloof onder kinderen leeft.
***
“De meeste kinderen die ik ken, geloven in de Hemel,” aldus Michael (tien jaar) “De mensen zeggen dat wij maar kinderen zijn, maar wie weet… misschien spreekt God wel vaker tegen ons dan tegen volwassenen!”
***
En op de vraag of er een soort examen bestond om te zien of je geschikt was om de hemel binnen te gaan zei acht jaar oude Peggy: “Welnee. God geeft je gewoon een kus en zegt dan: “Welkom. Ik ben blij dat je er bent!”