Maandag 6 oktober 2025

 

 Tijd bij de troon van de Koning 

Mijn kind,
Rust in Mijn armen.
Adem kalm
en weet dat Ik bij je ben.

Ik ben de Heer die je hoort,
die je steunt.
Je bent veilig in de palm van Mijn hand.
Niets kan je bij Mij vandaan halen.

Zelfs als je ontmoedigd bent
of je weggetrokken voelt,
blijf Ik bij je.

Vertrouw Mij dus,
want Ik hou van je.

Heer, U bent zo wonderlijk,
dat U zo intens van mij houdt.
U bent mijn adem, die mij vervult
met de diepe vrede van Uw Geest.

Ik wil de tijd nemen
om mijn blik op U te richten.
Ik leun op Uw aanwezigheid.

Dank U dat U mij bewaart
en mij omringt met Uw bescherming.
Trek mij dicht naar Uw hart.
Richt mijn gedachten en mijn aandacht op U,

telkens weer…
zodat ik U iets kan teruggeven,
al is het maar een klein beetje,
van Uw immense liefde.

Amen.

Hij doet mij nederliggen in grazige weiden;
Hij voert mij zachtjes aan zeer stille wateren.
Psalm 23:2
____

Mijn Vader, Die hen aan Mij gegeven heeft, is meer dan allen, en niemand kan hen uit de hand van Mijn Vader rukken.
Johannes 10:29
____

De HEERE uw God is in het midden van u, een Held, Die verlossen zal; Hij zal over u vrolijk zijn met blijdschap; Hij zal zwijgen in Zijn liefde; Hij zal Zich over u verheugen met gejuich.
Zefanja 3:17
____

Ik heb de HEERE lief,
want Hij hoort mijn stem, mijn smeekbeden.
Want Hij neigt Zijn oor tot mij,
Daarom zal ik Hem al mijn dagen aanroepen.
Psalm 116:1-2

Er hoeft geen kogel aan te pas te komen om een leven kapot te maken. Er zijn zelfs mensen gestorven aan iets zo klein als een giftige speldenprik.

Er wordt verteld dat een groep herders eens zag hoe een adelaar vanaf een rots omhoog vloog. Majestueus steeg de indrukwekkende vogel steeds hoger de lucht in. Maar na een tijdje ging er iets mis. Het beest verzwakte en zijn vlucht begon te haperen. Eerst liet de ene vleugel het afweten, daarna de andere. Het trotse dier spartelde nog even, maar stortte toen zonder pardon neer.

Toen de herders gingen kijken, ontdekten ze de oorzaak: een kleine slang had zich vastgebeten in de adelaar terwijl hij op de rots zat te rusten. De vogel had het niet gemerkt. Maar terwijl hij door de lucht scheerde, beet de slang zich steeds dieper vast in zijn vlees. En zo viel de trotse koning van de hemel neer in het stof.

Zo gaat het vaak ook in mensenlevens.

Een tijd lang lijkt alles geweldig. Alles gaat goed; er is macht, voorspoed en weelde, maar dan komt opeens de val. Een verborgen zonde heeft in stilte al die tijd aan het hart geknaagd. En uiteindelijk eindigt de vlucht: het trotse leven is kapot en ligt vernederd en gebroken neer in het stof.

Daarom moeten we op onze hoede blijven voor die verraderlijke, sluipende gevaren: de kleine verborgen zonden die, onopgemerkt en geleidelijk aan, de ziel verwoesten.

Uit: Glimpses Through the Window of Life

Deze week nieuw op de site

Maar één weg naar de hemel? Er is geen andere naam? Ja, dat klopt. Hier zien we de heilige exclusiviteit van het evangelie van Christus. Het duldt geen rivaal. Jezus Christus is het centrum, de glorie en het hart van het evangelie.
Lees hier verder

Spreuk van de week

Wat wil jij dat God voor je doet? Je zonden uit het verleden uitwissen en je een nieuw begin geven, elke moeilijkheid gladstrijken en wonderbaarlijke hulp bieden? Dat doet Hij en heeft Hij al gedaan, op Golgotha. Of vraag je Hem juist om je met rust te laten? Helaas, ik vrees dat Hij dat ook zal doen als je Hem dat vraagt.
C.S. Lewis

Egoïsme is dat verachtelijke kwaad dat niemand een ander kan vergeven, terwijl niemand er zelf vrij van is.
Henry Ward Beecher

Maak gebruik van de tijd die je hebt; tenminste als je de eeuwigheid waardevol acht. Gisteren is al voorbij en komt nooit meer terug. Morgen kan je niet worden gegarandeerd; vandaag is dus het enige wat je bezit. Verkwansel je vandaag je tijd, dan verlies je hem en is hij voor altijd verloren.
Jeremy Taylor

Als God je een kruis stuurt, neem het dan gewillig op en volg Hem. Gebruik het verstandig, opdat het niet vergeefs zal zijn. Draag het geduldig, opdat het niet ondraaglijk wordt. Is het licht, minacht het dan niet. Is het zwaar, klaag dan niet. Na het kruis komt de kroon.
Francis Quarles

Het voorbeeld is niet het belangrijkste middel om anderen te beïnvloeden. Het is het enige middel.
Albert Schweitzer

Om over na te denken


“Toen leidde God Abraham naar buiten, en zei: ‘Zie nu op naar de hemel’.”
Genesis 15:5
___

Abraham zat somber in zijn tent, maar God leidde hem naar buiten en liet hem de uitgestrektheid van de hemel zien. Zo is het altijd met goddelijke leiding: Hij haalt ons uit onze kleine, benarde plekken en zet ons op een ruime plaats met een overweldigend uitzicht. Hij wil dat wij de hoogte, breedte en diepte van Zijn perspectief aanschouwen. Zoals de hemelen hoog boven de aarde uitstijgen, zo zijn Zijn gedachten hoger dan de onze.

God nodigt ons uit om onze aardse tent te verlaten en ons te bewegen in de grote, ruime gedachten over Zijn plannen en wil. Is ons geloof beperkt tot de afmetingen van een tent, of reikt het tot de hemel? Strekken onze gebeden zich uit over uitgestrekte gebieden, op zoek naar zegen voor velen, of leven ze in egoïstische afzondering, opgesloten in eigenbelang?

Hoe groot zijn onze gebeden? Omvatten ze alleen ons gezin, of reiken ze tot onbekende plaatsen zoals China, India en de verste uithoeken van de aarde? Kijk naar de hemelen! Laat dit ons perspectief zijn als wij werkelijk met God wandelen.
J.H. Jowett

We leven in een tijd waarin mensen wanhopig slecht zijn, maar tegelijkertijd ook wanhopig op zoek naar bekering, geloof en het Evangelie. Toch vertelt de wereld ons dat het kwaad dat in deze wereld opborrelt juist het gevolg is van dat Evangelie, alsof deze slechtheid zelf het Evangelie is.

Zo’n wereldbeeld is destructief. Het bestempelt het goede als kwaad en het kwade als goed, en vervreemdt mensen van de enige hoop die ze hebben: de liefde van God. Daar draait het om.

Het gaat niet om wetten die we niet leuk vinden of waar we het niet mee eens zijn. Wetten zijn noodzakelijk, maar uiteindelijk draait het om de gouden regel: niet alleen dat mensen bepaalde dingen niet mogen doen, maar dat ze werkelijk vrij kunnen leven, vrij van die knagende duisternis en die vrijheid komt alleen door een relatie met Jezus.

Voddie Baucham (gestorven in 2025)

Uit het archief van Spurgeon

Het voortdurend denken aan je fouten, zonden en mislukkingen zal je tot wanhoop drijven; maar grote gedachten aan Christus leiden je, ongeacht je verleden, naar de haven van vrede.

Ga nooit hongerig de wereld in zolang het dagelijks brood van genade op de tafel van Gods barmhartigheid voor je klaarstaat.

Als de aartsvijand van God een vriend wordt van een van de generaals van de koning, dan kan de koning al half vermoeden dat zijn generaal op het punt staat een verrader te worden.

Omdat je zonder ophouden in verleiding wordt gebracht, moet je ook zonder ophouden bidden.

 

Uit de schatkist van het verleden

Vaak horen we ongelovige mensen beweren dat het geloof in Jezus een fabeltje is. Dat de Bijbel een door mensen geschreven boek is en dat Jezus helemaal niet uit de dood is opgestaan. Verzinsels om ons iets op de mouw te spelden.

De discipelen van Jezus dachten daar anders over. Zij stierven voor hun geloof, iets wat historisch kan worden geverifieerd. Ik vraag je: wie wil er nu sterven voor iets waarvan je weet dat het een grote leugen is?

Laten we eens kijken naar de volgelingen van Jezus en hoe zij aan hun eind kwamen:

* Petrus werd gekruisigd, met het hoofd naar beneden, tijdens de vervolging onder Nero.

* Andreas stierf aan een kruis in Patras, in Achaia, een Griekse kolonie.

* Jakobus, de jongere broer van de Verlosser, werd van een top van de Tempel gegooid en daarna doodgeslagen met een knuppel.

* Bartholomeüs werd levend gevild in Albanopolis, Armenië.

* Jakobus, de oudere zoon van Zebedeüs, werd onthoofd in Jeruzalem.

* Thomas, de twijfelaar, werd doorboord met een lans in Coromandel, in de Oost-Indische eilanden.

* Filippus werd opgehangen aan een pilaar in Hieropolis (Abessinië).

* Taddeüs werd doodgeschoten met pijlen.

* Simon de Zeloot stierf aan een kruis in Perzië (nu Iran).

* Alleen Johannes stierf van extreme ouderdom in Efeze.

En nog steeds sterven er dagelijks christenen voor hun geloof. Momenteel sterven wereldwijd dagelijks gemiddeld meer dan 12 christenen vanwege hun geloof. Dat is ongeveer één christen elke twee uur. Deze schokkende statistiek komt uit het jaarlijkse rapport van Open Doors, de World Watch List 2025, waarop de 50 landen worden gerangschikt waar christenen het zwaarst worden vervolgd.

Is het geloof in Jezus dan makkelijk of slechts een leuk verhaaltje om kinderen in het gareel te houden? Nee. Jezus leeft, en de strijd met de machten van het duister is reëel. Wij doen er goed aan ons te bewapenen met de wapenrusting die God ons heeft gegeven.

Korte Anekdotes

Niet zo lang geleden rapporteerden onderzoekers van de Johns Hopkins-universiteit dat zo’n 30 jaar geleden de grootste angsten van basisschoolkinderen bestonden uit:

  • Gevaarlijke dieren
  • Alleen zijn in een donkere kamer
  • Vreemden
  • Onverwachte harde geluiden
  • Grote hoogten

Tegenwoordig zijn kinderen bang voor andere dingen:

  • Scheiding
  • Kernoorlog
  • Kanker
  • Vervuiling
  • Overvallen of aangerand worden

Wat is er veranderd? Misschien is het niet goed om in het verleden te blijven leven en te zeggen dat alles vroeger beter was. Maar één ding is zeker: geloof in God staat tegenwoordig duidelijk niet meer op de eerste plaats.

  • Wanneer we vertrouwen op organisatie, krijgen we wat organisatie kan doen.
  • Wanneer we vertrouwen op onderwijs, krijgen we wat onderwijs kan doen.
  • Wanneer we vertrouwen op welsprekendheid, krijgen we wat welsprekendheid kan doen.

Al deze dingen zijn waardevol, dat wil ik niet onderschatten. Maar er is iets dat alles overstijgt:

  • Wanneer we vertrouwen op gebed, krijgen we wat God kan doen, en dat is oneindig veel meer dan wij zelf kunnen bereiken.

Hemels perspectief

Een klein meisje vroeg eens aan haar grootmoeder hoe de hemel er uitzag. De grootmoeder glimlachte zacht en zei: “De hemel is de plek waar alle mensen van wie je houdt en die je zijn voorgegaan, zoals opa, je met open armen opwachten. Het is de plek waar het verdriet en de zorgen van deze wereld je niet kunnen bereiken, en alles waar je naar verlangt rijkelijk aanwezig is.”

Het meisje dacht even na en fluisterde toen:

“Dus het is zoals opa’s knuffels?”

Haar grootmoeder trok haar dicht tegen zich aan en zei:

“Precies. Maar nog veel nog mooier, want in de hemel hoeven de knuffels nooit te eindigen.”

Een glimlach

Zowel de kolibrie als de gier vliegen over het land, maar ze zoeken niet naar dezelfde dingen. Gieren zoeken naar rottend vlees, want daar gedijen ze op. Kolibries negeren het afschuwelijke vlees van dode dieren. In plaats daarvan zoeken ze naar de kleurrijke bloemen. Gieren leven van wat was. Ze leven in het verleden. Ze vullen zich met wat dood en voorbij is. Kolibries leven in het heden. Ze zoeken schoonheid. Ze vullen zich met frisheid en leven. 

Elke vogel vindt dus wat hij zoekt. En dat geldt voor ons allemaal. Waar ben jij naar op zoek? 

Elke zondag zag de voorganger een jongetje helemaal alleen achterin de kerk zitten. Het kereltje sprak nooit veel, zong nauwelijks mee en leek bijna onzichtbaar voor de andere kerkgangers. De voorganger vroeg zich vaak af of het jongetje eigenlijk wel begreep wat er in de kerk gebeurde.

Op een zondag, nadat de dienst voorbij was en de meeste gemeenteleden al vertrokken waren, bleef het jongetje achter. Aarzelend liep hij naar de voorganger en fluisterde:

“Ik kom hier elke zondag om voor mijn vader te bidden, mijnheer. Ziet u, hij is erg ziek en ik weet niet of er iemand in de hele wereld is, behalve God, die weet hoe hij geholpen kan worden. Maar ik ben bang dat God mij niet hoort, want ik ben maar zo klein.”

De voorganger knielde naast hem en legde een hand op zijn schouder. “God hoort elk gebed,” zei hij zacht. “Ook de stille gebeden, en ook die van mensen die klein zijn. Hij luistert altijd en geeft om jou en je vader.”

De volgende zondag kwam het kereltje terug, dit keer samen met een man die een grote glimlach op zijn gezicht had. Het was zijn vader, onverwacht hersteld; een genezing die niemand had verwacht.

Na afloop van de dienst zei het jongetje tegen de voorganger:

“Ik heb elke dag gebeden, mijnheer en God heeft mij gehoord, zelfs toen ik bang was dat niemand luisterde. Het was precies zoals u zei.”

Soms zijn de krachtigste gebeden juist de stilste, zachte uitroepen tot God, gefluisterd met hoop en liefde in een oprecht hart.

Een van de mooiste beschrijvingen die ik ooit heb gelezen over de rol van vaders, komt van Erma Bombeck. Ze schetst het portret van een klein meisje dat van haar vader hield, maar niet precies wist wat vaders eigenlijk doen:

Op een ochtend stond mijn vader niet op om naar zijn werk te gaan. In plaats daarvan werd hij naar het ziekenhuis gebracht en stierf daar de volgende dag. Eerder had ik eigenlijk niet zo veel over hem nagedacht. Hij was gewoon iemand die wegging en weer thuiskwam en ’s avonds blij leek om iedereen te zien. Hij opende de augurkenpot wanneer niemand anders dat kon. Hij was de enige in huis die niet bang was om alleen de kelder in te gaan. Hij sneed zich weleens tijdens het scheren, maar niemand maakte er een punt van. Het was vanzelfsprekend dat hij de auto zou halen als het regende en hem voor de deur zou zetten. Als iemand ziek was, haalde hij het recept op bij de apotheek. Hij maakte veel foto’s… maar hij stond er zelf nooit op.

Wanneer ik vadertje en moedertje speelde met mijn poppen had de moederpop veel te doen. Ik wist nooit goed wat ik met de vaderpop moest doen, dus liet ik hem zeggen: “Ik ga nu naar mijn werk,” en dan gooide ik hem onder het bed.

De bijeenkomst was in onze woonkamer en er kwamen veel mensen met allerlei lekkere gerechten en taarten. Zoveel bezoek hadden we nog nooit gehad.

Ik ging naar mijn kamer en voelde onder het bed naar de vaderpop. Toen ik hem vond, stofte ik hem af en legde hem op mijn bed. Hij deed eigenlijk nooit iets, maar ik had niet gedacht dat zijn vertrek zo veel pijn zou doen.

Uit: Family—The Ties that Bind…and Gag

Dat is grappig  

Tijdens de zondagsschool vroeg de juf aan de kinderen om een tekening te maken van hun favoriete Bijbelverhaal.

De meeste kinderen tekenden de Ark van Noach, David en Goliath of Mozes die de Rode Zee uiteen liet gaan. Maar één jongetje leverde een leeg vel in.

De juf fronste. “Jantje, waarom heb je niets getekend?”

Jantje zei trots: “Ik heb het verhaal van Gods kracht getekend!”

De juf knipperde verbaasd met haar ogen. “Maar ik zie helemaal niets?”

Jantje knikte. “Dat klopt, juf. Je kunt Gods kracht niet zien, maar die is er toch … overal. Veel beter dan mijn huiswerk voor de zondagsschool van vorige week!”

Reacties

  1. Hi Koos, mijn man en ik hebben de oppepper geluisterd en we hebben zo een baat van! De manier je reciteert, zo duidelijk en correct grammaticaal met zulke mooie worden over Jesus een mooie verhalen! Wij danken je! ❤️ Echt een steun!!!

Laat een bericht achter:

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees de nieuwe Oppepper

Thuis of op je werk, een Oppepper maakt je sterk

Klik hier