Maandag 13 oktober 2025
U leefde zonder hoop en zonder God in deze wereld.
Efeziërs 2:12
____
Tijd bij de Koning voor de troon
In de stilte,
In het geheim …
Waar niemand anders het weet
Is die heilige plaats
Waar alleen Ik op je wacht.
Daar hoor je Mijn stem.
Weg van de wereld,
Zonder het geraas en het lawaai.
Weg van de stormen,
Geen golven
Van onrust en angst.
Hier leer je lopen met Mij,
Je Herder, je Koning en Vriend.
Hier, in ‘t geheim,
In de stilte van God …
Wij tweetjes.
___
Ik ben van U.
Mijn hart is stil en standvastig.
U bent mijn leven, mijn adem, mijn alles.
Al ben ik zelfzuchtig en gebroken,
Mijn liefde voor U is echt.
Mijn wortels reiken diep,
Ze grijpen zich vast in verborgen schatten
Uit de hemelse zalen.
Ze nemen de waarheid op uit Uw Woord,
Zo kom ik tot bloei door te luisteren
Naar Uw stem vol liefde, kracht en schoonheid.
Daarom zoek ik U hier
Op de Verborgen Plaats
Waar U leeft.
____
Wat betekent het als er in de Bijbel staat dat God liefde is?
Betekent het dat God van alle mensen houdt? Dat Hij voor iedereen genadig is omdat Hij ons beter begrijpt dan wij onszelf? Dat er dus voor iedereen een plekje in de hemel is, ook voor mensen wier hart nog zwarter is dan Oost-Indische inkt?
God is liefde. Absoluut. Maar God is nog meer dan liefde. God is bijvoorbeeld ook rechtvaardig. In Psalm 7:12 lezen we: “God is een rechtvaardige rechter, Hij bestraft het kwaad, elke dag.”
Hoe moeten we Gods liefde dan zien?
Stel je een onschuldig kind voor dat samen met zijn vader over straat loopt. Opeens komt er een motorbende langs op ronkende brommers. Hun vette haren hangen sliertig op hun rug en hun ogen vlammen opgewonden vol sinister kwaad.
Ze negeren de vader, maar beginnen het kind te bespuwen, te bespotten en met stenen te bekogelen.
Wat doet de vader, het beeld van God?
Zal hij stil blijven staan terwijl de boeven met zijn kind bezig zijn en het uiteindelijk bloedend achterlaten, om scheldend en vol bravoure weer weg te rijden? Zal hij zich dan over zijn kind buigen en hem troostend toefluisteren dat alles goed zal komen, omdat hij dichtbij is?
Wat een hopeloze dwaling is zo’n gedachte. Zelfs een kind begrijpt dat hier niets van klopt. De liefde van de vader voor zijn kind en zijn gevoel voor gerechtigheid maken dat hij ingrijpt. Hij wordt boos en beschermt zijn kind. Zijn liefde voor zijn kind uit zich in toorn en straf voor de bende.
Zo is ook Gods liefde niet slap of sentimenteel.
Hij grijpt niet altijd in op het moment dat wij dat wensen, maar Hij is allesbehalve een goedhartige oude grijsaard die alles sullig toelaat.
God is liefde. Altijd en overal. Maar liefde is niet altijd zoet en aardig.
Leer de vreze des Heren kennen, dan zal het goed met je gaan.
Deze week nieuw op de site
Jezus leert ons in Johannes 15 dat wij zonder Hem niets kunnen doen. Dit betekent niet dat wij achterover mogen leunen omdat God alles wel doet. Dat is een valse leer die de Bijbel voortdurend ontkracht. God wil dat wij samen met Hem werken en ons geloof opbouwen.
Lees meer
Spreuk van de week
Rijkdom, eer en genot zijn de zoetigheden die de eetlust van de geest voor haar hemelse voedsel bederven; armoede, schande en pijn zijn de bittere middelen die haar herstellen.
George Horne
Tranen van vreugde zijn de dauw waarin de zon der gerechtigheid wordt weerspiegeld.
Jean Paul Richter
Ik heb geleerd dat wanneer ik besluit om iets met vriendelijkheid te doen, ik meestal de juiste beslissing neem.
Onbekend
Wanneer gij lof ontvangt, aanvaard hem onverschillig en geef hem terug aan God, de gever van de gave.
Jeremy Taylor
Hoe hoger de waarheid, des te eenvoudiger zij is.
Abraham Isaac Kook
Om over na te denken
In Jezus zijn we allemaal precies gelijk. Hij ziet geen verschil. Wij zijn allemaal anders in prestaties of verstandelijke capaciteiten. Sommigen zijn genieën, anderen dwazen. Geleerden en onwetenden, miljonairs en bedelaars, studenten en ongeschoolden; we staan allemaal op hetzelfde niveau. Er loopt geen koetsweg naar de hemel. We moeten allemaal binnengaan door dezelfde nauwe poort, er is geen speciale ingang voor mensen die met hun eigen rijtuig in vol ornaat komen opdagen. En juist dat vinden sommigen moeilijk: het is toch wat, dat je je moet verlagen tot datzelfde niveau? Mee te gaan met de massa en het onopvallende volk, en op precies dezelfde manier gered te worden als Jan, Piet en Klaas. Nee, er moet een andere weg zijn … En dus keren ze zich af van het Evangelie en blijven ze leeg en naakt achter.
Alexander MacLaren
De voetnoot in een Engelse Bijbelvertaling bij 2 Koningen 18:4 is bijzonder interessant. Er staat: “Toen Hizkia ontdekte dat de kinderen van Israël het koperen beeld van de slang aanbaden dat Mozes in de woestijn had gemaakt, vernietigde hij het. Hizkia noemde de slang “Nehushtan”. (Een slang van koper)
Hoe is het mogelijk dat dit een afgodsbeeld werd en zo lang heeft kunnen bestaan? Vermoedelijk heeft het deze plaats kunnen innemen omdat het niet als afgodsbeeld werd herkend. Het was tenslotte door Mozes gebruikt om genezing te brengen op dat ene, bijzondere moment in de geschiedenis van Israël.
Hizkia zag echter dat het de plaats van God innam en zo een afgodsbeeld werd. Hij noemde het bij naam: een koperen afbeelding van een slang. Niets meer en niets minder en zeker geen beeld met speciale, hemelse krachten.
Hoe vaak rechtvaardigen wij zonde door die te negeren of een andere naam te geven? Sommigen noemen overspel een “betekenisvolle relatie.” Hebzucht wordt goedgepraat door hem “voorzichtigheid” of “zuinigheid” te noemen. Een leven vol zinnelijk genot wordt al snel een “bruisend leven” genoemd.
“Hoeveel poten heeft een koe?” vroeg iemand eens aan een voorganger. “Vier,” was het antwoord. “En … als je haar staart ook een poot noemt, dan heeft ze er toch zeker vijf?”
“Natuurlijk niet,” was het antwoord. “Alleen omdat je een staart een poot noemt, wordt hij toch zeker geen poot?”
Maken wij soms een soortgelijke fout? Denken wij dat zonde geen zonde meer is, alleen omdat we er een andere naam aan geven?”
“De hemel en aarde zullen voorbij gaan, maar Mijn Woord zal voor eeuwig blijven bestaan.” (Lukas 21:33)
Rustend aan de voeten van Jezus vinden wij onze plaats van geluk en zegen. Hier worden wij onderwezen en toegerust voor de praktische taken van het leven. Hier vernieuwen wij onze krachten en leren wij, terwijl wij op Hem wachten, hoe wij op vleugels als arenden omhoog kunnen stijgen. Hier verwerven wij de ware kennis die nodig is voor een zinvol bestaan. En hier mogen wij alvast proeven van de zaligheid van de hemel, te midden van onze dagen op aarde. Aan Zijn voeten ervaren wij de kracht en de schoonheid van de hemel en het aanschouwen van Zijn heerlijkheid verveelt nooit, tot in de eeuwigheid niet.
J.Hay Aitken
Uit de schatkist van het verleden
In de tweede eeuw werd de oude bisschop Polycarpus van Smyrna, een leerling van de apostel Johannes, gearresteerd tijdens een golf van Romeinse vervolgingen. Toen hij voor de proconsul werd gebracht, werd hij gedwongen Christus te vervloeken om zo zijn leven te redden. De oude man, zwak maar standvastig, antwoordde:
“Zesentachtig jaar heb ik Hem gediend en Hij heeft mij geen kwaad gedaan. Hoe kan ik dan mijn Koning, die mij heeft gered, vervloeken?”
Weigerend Christus te verloochenen, werd Polycarpus ter dood veroordeeld op de brandstapel. Getuigen zagen dat hij rustig bleef, terwijl de vlammen rondom hem oplaaiden, dat hij hardop tot God bad en Hem dankte voor de eer om te mogen sterven voor zijn Meester.
Zijn geloof inspireerde generaties van gelovigen. Hij was een levende getuigenis dat de liefde van Christus sterker is dan angst of de dood.
Korte Anekdotes
Een soldaat lag eens gewond op een slagveld. Het geweld van de strijd was verstomd en hij rustte in de doodse stilte die volgde. Er flikkerden ergens lantaarns van overlevenden, op zoek naar gewonde soldaten. De arme soldaat keek toe, maar kon zich niet bewegen of om hulp roepen. Opeens flitste er een licht in zijn gezicht en boog een dokter zich over hem heen. Die schudde zijn hoofd en fluisterde tegen zijn assistent: “Ziet er niet goed uit. Wij moeten eerst de anderen helpen, maar als hij de avond van morgen haalt, kan het nog goed komen en zal hij genezen.”
De dokter verdween weer in de nacht, maar hoop leefde in het hart van de soldaat. De hele nacht herhaalde hij de woorden van de dokter: “Als ik het haal tot morgenavond… dan zal ik misschien leven.”
Hij draaide zijn hoofd naar het oosten om de dageraad af te wachten. Eindelijk verdwenen de sterren en begon het licht te stralen. De zon kwam op. Zijn ogen volgden het licht. Hij werd zwakker en zwakker. Zou hij het halen?
Hij dacht aan zijn thuis. “Als ik tot zonsondergang leef, zal ik het weerzien. Ik zal weer wandelen door het schaduwrijke laantje. Ik zal opnieuw drinken aan de oude, met mos begroeide bron.”
Hij dacht aan zijn vrouw, die schuchter haar hand in de zijne had gelegd toen hij ten strijde trok en had gezegd dat ze voor hem zou bidden. “Als ik tot zonsondergang leef, zal ik misschien haar lieve gezicht weer zien en in haar diepe, liefdevolle ogen mogen kijken.”
Hij dacht aan zijn kinderen, die op zijn knieën klauterden en hun kleine handjes in zijn hand verstrengelden. “Als ik tot zonsondergang leef, zullen ze opnieuw mijn verweerde wang kunnen kussen en zullen hun vingers weer over mijn gezicht strijken.”
En de Zoon van God, die voor de soldaat was gestorven, boog voorover vanaf de sterren, legde de hand die aan het kruis was genageld op het wegstromende leven van de soldaat en bleef bij hem tot de zon onderging. De sterren verschenen weer en hun licht weerspiegelde zich in zijn glinsterende ogen.
De dokter hield woord en kwam opnieuw kijken. “Hij leeft nog,” riep hij uit. “Er is hoop. Nu kunnen wij hem helpen.”
En de soldaat werd van de dood naar het leven gebracht.
Zo zijn er menselijke harten die zwaar gewond zijn door zonde en door verkeerde ideeën over God en het leven. Maar de Zoon van God buigt zich voorover vanaf de sterren en opent met Zijn met spijkers doorboorde hand de deur van redding. Dan klinkt Zijn stem die roept: “Kom binnen in zaligheid en vrede. Kom tot Mij, Ik zal je rust geven.”
Hemels perspectief
Een knulletje van een jaar of zes verloor onverwachts zijn vader. In de weken daarna had hij moeite met slapen. Hij was zo eenzaam in een wereld zonder zijn vader, maar op een nacht had hij een droom die alles veranderde.
Hij bevond zich in een zonovergoten tuin, mooier dan hij ooit had gezien. De bloemen leken van binnenuit te stralen, de vogels zongen melodieën die hij niet kende en de lucht voelde aan als een zachte, warme omhelzing. En daar, midden in de tuin zag hij zijn vader op een bankje zitten met een grote glimlach. De jongen rende naar hem toe, en zijn vader tilde hem op in een omhelzing die voelde alsof die eeuwig zou duren. Tranen stroomden over het gezicht van de jongen maar er was geen verdriet, alleen een overweldigende vrede en vreugde.
“Waar ben ik?” vroeg de jongen.
“Thuis,” antwoordde zijn vader zacht. “Dit is de hemel. Hier hoef je je geen zorgen te maken, en niets gaat ooit verloren. Alle liefde die we hebben gedeeld blijft voor altijd bij ons, en hier wordt ze vermenigvuldigd.”
De jongen werd de volgende ochtend wakker met een rust die hij nooit eerder had gekend. Hoewel hij zijn vader nog steeds miste, droeg hij de herinnering aan die omhelzing bij zich. Hij wist dat ze op een dag weer samen zouden zijn en dat de hemel niet alleen een plaats is, maar de eeuwige aanwezigheid van God en Zijn grote liefde.
Een glimlach
John Newton zei dat er in de hemel drie wonderen zullen zijn:
* Wie er allemaal zijn.
* Wie er niet zijn.
* Dat ik er ook ben!
***
Het is niet dat ik bang ben om te sterven. Helemaal niet. Ik wil er alleen niet bij zijn als het gebeurt.
Woody Allen
Familieaangelegenheden
Iemand hoorde eens een boze vader tegen zijn zoontje van zeven zeggen: “Sufferd, waar ben jij eigenlijk goed voor?” De jongen, die net zijn melk had gemorst, liet zijn hoofd hangen en zei: “Nergens voor, vader.”
Jaren later was die jongen zelf ook vader. Toen zijn zoon iets stoms had gedaan, hoorde hij zichzelf boos foeteren: “Klungel, waar ben jij eigenlijk goed voor?” Zijn zoon antwoordde op dezelfde manier, met het hoofd gebogen: “Nergens voor, papa.”
Meteen kreeg de vader spijt. Terwijl hij hierover nadacht, realiseerde hij zich dat de vraag op zich niet verkeerd was, maar dat het antwoord niet klopte.
Een paar dagen later, toen zijn zoon opnieuw een fout maakte, vroeg hij: “Zoon, waar ben jij goed voor?” Maar voordat zijn zoontje kon antwoorden, omhelsde hij hem en zei: “Ik zal je vertellen waar je goed voor bent. Je bent iemand om van te houden!”
Al snel leerde zijn zoon met blijdschap te zeggen: “Ik ben iemand om van te houden.”
Dat is grappig
Een man schreef eens een brief naar een christelijk zomerkamp in Engeland om te informeren naar de toiletfaciliteiten.
In Nederland noemen we die de W.C. dus in gebrekkig Engels schreef hij:
“Geachte organisatoren van het kamp,
Mijn vrouw en ik willen graag een week bij u doorbrengen, maar we willen graag weten of er ook passende voorzieningen zijn om rustig naar de W.C. te gaan. Dit is voor ons erg belangrijk, aangezien wij de W.C. vaak bezoeken vanwege onze gevorderde leeftijd.”
De kampdirecteuren krabden zich achter de oren. Wat kon die goede man bedoelen?
Uiteindelijk besloten ze dat W.C. voor Wood Chapel stond, een kapelletje in het bos. Dat kon niet anders. Dus schreven ze terug:
“Geachte mijnheer,
Wij kunnen u met veel plezier vertellen dat er inderdaad een W.C. in de buurt is. Het is een gezellige, oude W.C. met ruimte voor alle bezoekers. Het is bij uitstek een goede plaats om nieuwe vriendschappen te kweken en er heerst een gewijde sfeer. Er is een bus vlakbij ons kamp die elke twee uur heen en weer rijdt. U kunt er ook heen lopen, maar dat is voor u vanwege uw leeftijd wellicht wat ver. Voor u zijn waarschijnlijk de speciale samenkomsten voor ouderen in de W.C. interessant. Op bijzondere dagen is er ook een koor aanwezig dat tijdens uw bezoek zowel in het Latijn als in het Nederlands zingt. Een bezoek aan de W.C. is bij ons dan ook altijd een onvergetelijke ervaring. Wilt u meer weten, neem dan vrijblijvend contact met ons op. Onze medewerkers staan voor u klaar.”
Toen het echtpaar de brief las besloten ze maar om die week thuis te blijven.
