Alsof ik naast Jezus liep
Wij leven in een wereld waarin het woord “Christen” veel van zijn oorspronkelijke kracht en glans heeft verloren.
Wat is een Christen eigenlijk? Of beter gezegd, wat is een “goed Christen?”
Als iemand zegt dat hij Christen is denken we snel aan iemand die een redelijk leven leidt, goed is voor zijn familie en elke zondag netjes in de kerk zit. Behoorlijk goede mensen dus.
Dan heb je ook heel wat mensen die zich gemakshalve Christenen noemen, maar hun levensstijl lijkt eigenlijk in geen enkel opzicht op die van Jezus zelf.
Misschien dat we hier de kern van de zaak raken: Lijkt mijn leven op enige manier op dat van Jezus? Dat zou uiteindelijk toch het uitgangspunt moeten zijn. Het woord Christen betekent immers zoveel als “kleine Christus”?
Zelf werd ik met deze vraag geconfronteerd toen Danny, een vriend van me, over zijn ervaringen in Mexico sprak.
Hij had Von bezocht, een dominee die als vrijwilliger werkte in de sloppenwijken van Tijuana in Mexico. Maar Danny had het nauwelijks over de verschrikkelijke condities die hij daar aantrof; mensen die hun hutjes letterlijk bovenop de vuilnisbelt hadden gebouwd, kinderen die in het slijk rondspeelden, of wat te denken van die verschrikkelijke lucht die als een deken alles bedekte. Nee, waar hij het meeste door was geraakt was de houding van Von en hoe deze man met de mensen uit de sloppenwijk omging. Hij sprak over zijn eenvoud, zijn nederige liefde en hoe begaan deze man was met het lijden van de plaatselijke bewoners. Geen kind liep hij zomaar voorbij, iedere man of vrouw die hij tegenkwam werd begroet met warme aandacht en begrip en hij was onvermoeibaar in zijn streven om te helpen waar hij maar kon.
Toen zei Danny de woorden die me diep raakten en me aan het denken zetten. Hij zei: “Die dag die ik met Von heb doorgebracht was de beste dag van mijn leven. Zo moet het geweest zijn om met Jezus te lopen toen Hij hier op aarde was!”
Hij wist zeker dat als Jezus vandaag weer op aarde zou zijn, hij precies hetzelfde zou hebben gedaan als Von.
‘Zo moet het geweest zijn om met Jezus te lopen toen Hij op aarde was!”
Ik kon die woorden niet zomaar meer vergeten.
Had iemand dat ooit van mij gezegd nadat hij een tijdje met mij had doorgebracht? Gaf ik de mensen om mij heen het gevoel dat ze Jezus zagen als ze mij ontmoet hadden?
Helaas moet ik direct zeggen dat ik niet denk dat dit het geval is. Wat me eigenlijk nog meer dwars zit, is niet dat ik dit nog niet bereikt had, maar dat ik er eigenlijk nauwelijks mee bezig ben.
Eigenaardig dat een mens succesvol kan zijn en in mijn geval zelfs een succesvolle dominee, maar dat dit helemaal nog niet wil zeggen dat zijn leven ook daadwerkelijk de kracht, warmte en liefde van Jezus uitstraalt.
1 Johannes 2:16: Wie zegt in Hem te blijven, moet ook zelf zo wandelen als Hij gewandeld heeft. Toen Johannes deze woorden sprak had hij het niet alleen tegen kerkleiders en ouderlingen, maar tegen ieder mens die zichzelf een Christen noemt. Het doel van iedere Christen zou moeten zijn om zo te leven dat het leven van Jezus erdoor wordt weerspiegeld.
En hoe leefde Jezus? Dat verslag staat netjes opgetekend in het Evangelie en daaraan kunnen wij ons dus spiegelen. Wat God betreft is succes niet hetzelfde als een goede baan, rijkdom of macht. Wat God betreft heeft succes veel meer te maken met onze gelijkenis met Jezus. Gelukkig lopen er heel wat mensen rond op deze aarde, soms op de raarste en onverwachtste plaatsen, die laten zien wie Jezus was door hun eenvoud, hun nederigheid en liefde voor een ander. Maar dit zijn meestal geen bekende personages waar je in de krant over leest, want deze mensen hebben het veel te druk met hun leven voor God en het kan hun niets schelen of ze er nu wel of niet de eer voor krijgen.
Ik zou graag zo willen gaan leven dat iemand eens hetzelfde over mij zal zeggen:
“Toen ik met hem liep was het alsof ik naast Jezus liep.”
Francis Chan
